Pokaż treść!

— 113 —
ku 1454 podczas oblężenia Malborga Polacy wraz z Cze­
chami i Gdańszczanami w winnicach obozy swe zakładali
a około Torunia nie było wioski, któraby nie miała
winnic obfitych. Rzączyński świadczy, że około Torunia,
Chełmna, Grudziądza znajdowały się winnice,
które później, w roku 1455 Krzyżacy wycięli i spalili.
Były także i nad W artą około Poznania (jeszcze w 1252
roku), pod Uniejowem, pod Tęczynem, pod Pińczo­
wem i t. d.
W Warszawie, przy dworze wojewody Warszyc-
kiego, był ładny ogród, w którym rodziło się wino.
Obecnie, w części przez zaniedbanie ogrodownictwa,
a głównie przez zaostrzenie się klimatu hodowla wina
jest wprost niemożliwą w naszym kraju*).
W edług Fauster a, zajmującego się kwestją ochła­
dzania się klimatu Francyi — uprawiano w roku 1561
wino na bokach gór Vivaray; dziś klimat dla winnego
szczepu jest tam zbyt zimny.
W dziejach Niemiec czytamy wzmianki o olbrzymich
pniach dębów, których sęków ate konary powga-
łęziały się nawzajem i na milowych obszarach tworzyły
lite lasy, rozpostarte aż po wierzchołki gór**).
„Jeszcze dzisiaj mamy dowody tego rodzaju, że
niegdyś buk i dąb w liściastych lasach pokrywały ob­
*) Według W . H. Gawareckiego. O winnicach w Polsce w kalend-
Warszawskim Gatęzowskiego, roku 1834.
•*) K . Müller, Świat roślinny. I. 97 str.
Potop. 8
http://rcin.org.pl