Pokaż treść!

More documents

Recommendations

Info

— 103 — W naturze jednak obieg punktów przecięcia usku. tecznia się w krótszym czasie, gdyż należy odliczyć wpływ, wywierany na glob ziemski przez inne planety i księżyc. Otóż po odtrąceniu tych wpływów, otrzymana cyfra 25,868 lat maleje do 21,000. Dla odmiany przecież warunków wyżój wymienionych na obu p ó łkulach, potrzeba, aby punkta równonocne tylko pół kręgu wielkiéj elipsy obiegły, t. j. potrzeba 10,500 lat. * * * Tyle z dziedziny astronomii; a teraz przystąpimy do rozpatrzenia skutków cofania się punktów równo- nocnych. Podobnie, jak małe pozornie przyczyny sprawują regularne następstwo części roku, oraz dnie i noce, tak też w ciągu długiego peryodu, wynoszącego 21,000 lat, wedle teoryi Adhémara, małe coroczne prze- wyżki, pojedynczo nic prawie nie znaczące, rodzą potężne zjawiska. Rok na biegunach ziemi składa się z jednego dnia trwającego sześć miesięcy i takiójże długiój nocy. — W lecie słońce wcale tam nie zachodzi, w zimie zaś wcale nie ukazuje się nad horyzontem. To zjawisko panuje w całym pasie lodowatym północnym i południowym. Przypomnijmy sobie to, cośmy wyżój powiedzieli o porach roku i zastosujmy do biegunów. Podczas, gdy na północnym biegunie panuje dzień—południowy pogrążony jest w cieniach nocy i odwrotnie. Wiemy, że w dzień ziemia otrzymuje ciepło od słońca—w nocy traci je przez promieniowanie. I w czasie http://rcin.org.pl
— 104 — ych olbrzymiej długości dni, ziemia jest ogrzewaną przez słońce, a podczas nocy stygnie. Jeśli więc jeden biegun w ciągu licznych lat, ma dłuższy cokolwiek dzień — to zyskuje corocznie pewną ilość ciepła — gdy pod ten czas przeciwległy biegun, mając dłuższe noce, co noc, czyli co rok traci podobną tamtej ilość ciepła. Ponieważ jeden biegun zyskuje na czysto 168 godzin dnia, a drugi je traci — ogólna więc różnica ciepła pomiędzy obudwu półkulami wynosi rocznie 336 razy wziętą ilość ciepła, jakie ziemia zyskuje lub traci przez jedną godzinę *). Ta niezbyt duża suma z biegiem lat powtórzona 10,500 razy, urośnie do bardzo imponującej cyfry. Zapomnijmy na chwilę o istnieniu naszych pór roku, trwających po trzy miesiące, a wyobraźmy sobie ziemię w ciągu tysięcy lat niezmiennie wirującą około słońca. W tedy, niezależnie od drobnych pór roku jakie znamy, od pór roku, mijających w ciągu tysięcy lat jak uderzenia pulsu, ujrzymy inne, że tak powiemy, olbrzymie pory roku—pory nie roku słonecznego, lecz roku Platona, z których każdy trwa 21,000 lat naszych. W czasie każdego takiego roku, ziemia przechodzi przez dwie epoki: ma zimę i lato w tym porządku następujące po sobie, co i nasze drobne zimy i lata. Ową zimą dla naszej półkuli jest epoka, w której lata *) Ziemia zyskuje tyle jedynie w miejscach, gdzie węzły porów nań dnia z nocą przebiegają najbardziej oddalony od słońca obwód elipsy (drogi ziemskiéj), http://rcin.org.pl
Page 1 and 2:
http://rcin.org.pl
Page 3 and 4:
Z DZIWÓW PRZYRODY. http://rcin.org
Page 5 and 6:
IN S m e T ZOCA: .»OłCZNY POLSKIE
Page 7 and 8:
VI Wszak rachując się ściśle z
Page 9 and 10:
http://rcin.org.pl
Page 11 and 12:
X VI. Ziemia, jako pomnik pokryty n
Page 13 and 14:
Wszak już na pierwotnym człowieku
Page 15 and 16:
Zaprzeczyć istnienia Boga jest wie
Page 17 and 18:
słem znaczeniu tego wyrazu. Wszęd
Page 19 and 20:
http://rcin.org.pl
Page 21 and 22:
— 1 0 — nych podań zgodnie to
Page 23 and 24:
— 12 — Nasza nieświadomość n
Page 25 and 26:
— 14 — i na całej ziemi. Potrz
Page 27 and 28:
— 16 — dzy różnemi minerałam
Page 29 and 30:
http://rcin.org.pl
Page 31 and 32:
— 20 — Nauka, a raczéj filozof
Page 33 and 34:
— 22 Widzimy tysiące w milczeniu
Page 35 and 36:
— 24 — Nie będziemy też zast
Page 37 and 38:
— 26 — i inne pierwiastki. O il
Page 39 and 40:
— 28 — Jakim sposobem wytworzy
Page 41 and 42:
— 30 — liczbie osobników, w ni
Page 43 and 44:
giego czasu, tworzącego rozległą
Page 45 and 46:
— 34 — z różnych drzew, nale
Page 47 and 48:
36 — w geologii pod nazwą lodowe
Page 49 and 50:
— 38 — Przypuszczenia takie dob
Page 51 and 52:
— 40 — się wzięła woda, któ
Page 53 and 54:
— 42 — obszernej krytycznej i j
Page 55 and 56:
— 44 — nadto, jak powoli dział
Page 57 and 58:
— 46 — rżenia mata liczba isto
Page 59 and 60:
http://rcin.org.pl
Page 61 and 62:
— 50 — Ta sprzeczność uwydatn
Page 63 and 64: — 52 — północy napotykamy dno
Page 65 and 66: — 54 — dług. znajduje się odk
Page 67 and 68: — 56 — Nic pospolitszego, jak l
Page 69 and 70: — 58 — musi usuwacî przeszkod
Page 71 and 72: — 60 — wem ciśnienia bardzo wi
Page 73 and 74: — 62 — uczonych leży rozwiąza
Page 75 and 76: 64 — W obec tych faktów, najmocn
Page 77 and 78: — 66 — zwolennicy wodnych rewol
Page 79 and 80: — 68 — W podobny sposób stawio
Page 81 and 82: — 70 — Hypoteza Adhémara tłum
Page 83 and 84: _ 72 — astronom i matematyk Lever
Page 85 and 86: http://rcin.org.pl
Page 87 and 88: — 76 — czenia naukowe działaj
Page 89 and 90: — 78 - - Kierunek Kordylierów ws
Page 91 and 92: — 80 — Potopy ją nawet omijał
Page 93 and 94: — 82 na i flora stanowiły by bar
Page 95 and 96: — 84 — Najprzód nadbrzeżne do
Page 97 and 98: — 86 — ła spustoszenia. Co to
Page 99 and 100: — 88 — małe, i kiedy już koni
Page 101 and 102: Ale dosyć ! nie wchodźmy na manow
Page 103 and 104: — 92 — „W tym czasie musiałe
Page 107 and 108: — 96 — Nie sądźmy jednak, aby
Page 109 and 110: — 98 — według prawa Keplera, e
Page 111 and 112: — 100 — nazwą Zodyaka czyli
Page 113: — 102 — Siła ta sprawia -wacha
Page 117 and 118: — lOG — wi, że nawet rozpuszcz
Page 119 and 120: — 108 — przyczynę, która poł
Page 123 and 124: — 112 — to jawne ślady wyschł
Page 125 and 126: — 114 — szerną równinę, pocz
Page 127 and 128: — 1 IG — m ało zbadanych okoli
Page 129 and 130: 118 — miała pozostać nietknięt
Page 131 and 132: — 120 — rupa lodu, pokrywająca
Page 133 and 134: — 122 — w Europie, Azyi i Amery
Page 135 and 136: — 124 — nych mieszkańców podn
Page 137 and 138: 126 Ziarno czystej nauki, po odrzuc
Page 139 and 140: — 128 — „To tóż mówił Bó
Page 141 and 142: — 130 — Mniemanie, że góry Ar
Page 143 and 144: źe człowiek nie posunie się w cy
Page 145 and 146: — 134 — Cieplik jest główną
Page 147 and 148: —■ 136 — Zkądźe w krôtkié
Page 151 and 152: — 140 — i znojem współtowarzy
Page 153 and 154: — 142 — i mały, coraz więcej
Page 155 and 156: _ 144 — dla pojęć średnio-wyks
Page 157 and 158: — 146 — wionych zręcznie szumn
Page 159 and 160: Nie to 148 — Lecz to, gdzie duchy
Page 161 and 162: — 150 * % * I nie wiem, czemu Bó
Page 163: http://rcin.org.pl Biblioteka Muzeu
show all

Pokaż treść!

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?