Konfraternia Turystyczna - Wyższa Szkoła Turystyki i Hotelarstwa

ISSN 2082-8454 

Konfraternia Turystyczna 

Czasopismo 

Wyższej Szkoły Turystyki i Języków Obcych w Warszawie 

o badaniach i dydaktyce w turystyce 

R.11: 2013, nr 3 (380) 

21 stycznia roku 

__________________________________________________________________________ 

Aktualności „Konfraterni Turystycznej” znajdziesz na Facebooku !!!! 

Spis rozdziałów 

http://www.facebook.com/pages/Konfraternia- 

Turystyczna/174569065948556 

● Konferencje naukowe i branżowe – zapowiedzi ……. s. 1 

● Nowości wydawnicze ……………………………………… s. 5 

● Ekspertyzy i wyniki badań ……………………………… s. 6 

● Informacje dla fachowców ………………………………. s. 8 

KONFERENCJE NAUKOWE I BRANŻOWE – zapowiedzi 

III Forum Przewodników Turystycznych, 

Katowice, 8-10 lutego 2013 roku 

W dniach 8-10 lutego w Katowicach odbędzie się III Forum 

Przewodników Turystycznych. Podczas tej konferencji wygłoszę 

referat na temat prawnych aspektów przewodnictwa 

turystycznego w kontekście m.in. propozycji ustawy deregulacyjnej. 

● Pełny program: 

http://www.przewodnicy.pttk.pl/pliki/aktualnosci/37/iii_ 

ogolnopolskie_forum_przewodnikow_turystycznych_program.pdf 

● Karta uczestnictwa: 

http://www.przewodnicy.pttk.pl/pliki/aktualnosci/37/iii_ogolnopolskie_forum_przewodnikow_turystycznych_karta_uczestnictwa.doc 

● Więcej informacji: http://www.przewodnicy.pttk.pl/aktualnosci 

Piotr Cybula 

Źródło: Prawo turystyczne – Piotr Cybula, data dostępu 15.01.2013 

1

Ruch graniczny na granicach Unii Europejskiej: Bałtyk – Polska – Pomorze 

VI Forum Europa Nostra, Malbork, 16-17 lutego 2013 roku 

„Ruch graniczny na granicach Unii Europejskiej: Bałtyk – Polska – Pomorze” to temat konferencji naukowej 

organizowanej w ramach VI Forum Europa Nostra przez stowarzyszenie Academia Europa Nostra, 

Wyższą Szkołę Turystyki i Hotelarstwa w Gdańsku, Akademię Morską w Gdyni i miasto Malbork. 

Konferencja odbędzie się w dniach 16–17 lutego 2013 roku w Malborku. Ważnym punktem 

programu forum jest wyjazd edukacyjny do przejścia granicznego Grzechotki – Mamonowo II. 

Podpisanie 14 grudnia 2011 roku w Moskwie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej 

a Rządem Federacji Rosyjskiej o zasadach małego ruchu granicznego otworzyło nowy etap w relacjach 

polsko - rosyjskich oraz w relacjach między Unią Europejską i państwami z nią sąsiadującymi. 

Proces integracji europejskiej doprowadził do likwidacji granic wewnętrznych a tym samym 

swobodnego ruchu osobowego wewnątrz Unii. Jednocześnie postępowała zmiana funkcji granic zewnętrznych. 

Granice przestały być barierami migracji i turystyki. Istotnym przełomem w przełamaniu 

tej bariery było wdrożenie koncepcji małego ruchu granicznego. 

Organizatorzy, kierują swoje zaproszenie do ośrodków naukowych, instytucji administracji 

rządowej i samorządowej oraz organizacji społecznych i gospodarczych, zainteresowanych tematyką 

konferencji. 

Uczestnicy dyskutować będą nie tylko o małym ruchu granicznym między Polską i Rosją, ale 

również w innych częściach Europy ze szczególnym uwzględnieniem Regionu Morza Bałtyckiego. 

Podczas konferencji poruszone zostaną problemy: 

● Granice w Europie, dokumenty i procedury graniczne, 

● Uwarunkowania prawne, ekonomiczne i społeczne ruchu granicznego, 

● Zarządzanie granicą, bezpieczeństwo osobowego i towarowego ruchu granicznego, 

● Organizacja i promocja współpracy transgranicznej, 

● Istota i rozwój małego ruchu granicznego, 

● Aspekty ekologicznego ruchu granicznego, 

● Obsługa międzynarodowego ruchu turystycznego, 

● Ewolucja turystyki międzynarodowej w Europie, 

● Rozwój turystyki i rekreacji na obszarach małego ruchu granicznego, 

● Produkty turystyki przygranicznej i transgranicznej. 

Zatwierdzone przez Komitet Naukowy referaty opublikowane zostaną w recenzowanej monografii 

oraz w zeszycie naukowym. Starannie dobrane wystąpienia plenarne oraz możliwość swobodnej 

dyskusji, w połączeniu z miejską ofertą i interesującym programem, pozwolą owocnie i milo spędzić 

czas. 

Malbork zawsze odgrywał szczególną rolę w obsłudze podróżnych pełniąc funkcję stolicy państwa, 

województwa i powiatu. Prestiż i potencjał Zamku Malborskiego, doświadczenie organizatorów 

oraz kwalifikacje i kompetencje prelegentów zapewnią wysoki poziom wydarzenia i atrakcyjność pobytu. 

● Program konferencji: http://fen.am.gdynia.pl/program.html 

● Kontakt: http://fen.am.gdynia.pl/kontakt.html 

● Więcej informacji programowych i organizacyjnych na stronie internetowej Konferencji: 

http://fen.am.gdynia.pl/ 

Źródło: Alicja Słyszewska, dyrektor Diecezjalnego Centrum Informacji Turystycznej w Pelplinie, korespondencja 

nadesłana 15.01.2013 

2

Innowacyjne rozwiązania we współczesnym hotelarstwie 

konferencja, Warszawa, 13 marca 2013 roku 

Organizatorzy: Izba Gospodarcza Hotelarstwa Polskiego (IGHP), 2. Katedra Gospodarki Turystycznej, 

Hotelarstwa i Gastronomii ALMAMER Szkoły Wyższej, Instytut Wiedzy i Umiejętności (IWIU) 

Konferencja kierowana jest do szeroko rozumianego środowiska branżowego (hotelarzy) oraz akademickiego 

(naukowcy i wykładowcy związani z kształceniem zawodowym w branży hotelarskiej). 

Cele konferencji 

1. Zwiększenie świadomości czym jest innowacyjność i w jaki sposób można ją realizować. 

2. Wskazanie dobrych przykładów innowacyjnych rozwiązań we współczesnym hotelarstwie. 

3. Zaprezentowanie nowych koncepcji, pomysłów, możliwości, doskonalenia i rozwoju metod organizacji 

i zarządzania, doskonalenia infrastruktury technologii dotyczących sfery usług hotelarskich. 

Innowacje w sferze zarządzania dotyczą nowych form organizowania, kierowania zespołem, 

delegowania zadań, rozwoju kariery. 

4. Przybliżenie idei oraz mierników innowacyjności i jej roli w działaniu na rzecz podniesienia konkurencyjności 

we współczesnym rynku hotelarskim. 

5. Ukazanie szans, jakie daje innowacyjność w działaniach rynkowych oraz ukazać możliwości zarówno 

stawania się innowacyjnym jak też starania się o finansowanie przedsięwzięć innowacyjnych. 

6. Ukazanie roli jakość usług, jej utrzymania na zadowalającym gościa hotelowego poziomie. 

7. Przedstawienie zasadności podejmowania działań innowacji procesowych które mogą zwiększyć wydajność 

działalności określonych działów hotelu. Przykładem są tu rozwiązania procesowe 

w kuchniach poszczególnych restauracji. 

8. Uświadomienie iż innowacje produktowe lub usługowe postrzegane są przez turystów jako takie, 

które mogą w znacznym stopniu przyczynić się do decyzji o zakupie. 

Innowacyjność jest więc pojęciem szerokim i obecnym we współczesnym hotelarstwie. Organizatorzy 

mają nadzieję, że prezentacja przygotowanych zagadnień oraz wyników badań umożliwi nawiązanie 

współpracy między jednostkami badawczymi, branżą hotelarską oraz zainteresowanymi instytucjami 

w celu popularyzowania i promocji innowacji w hotelarstwie. 

Tematyka konferencji 

● Innowacje produktowe – wprowadzenie wyrobu lub usługi, które są nowe lub znacząco udoskonalone 

w zakresie swoich cech lub zastosowań 

● Innowacje procesowe – czyli innowacje w obrębie procesu – wdrożenie nowej lub znacząco udoskonalonej 

metody produkcji lub dostawy 

● Innowacje marketingowe – wdrożenie nowej metody marketingowej, wiążącej się ze znaczącymi zmianami 

w projekcie produktu, dystrybucji, promocji, strategii cenowej 

3

● Innowacje instytucjonalne – wdrożenie nowej metody organizacyjnej w przyjętych przez firmę zasadach 

działania, w organizacji miejsca pracy lub w relacjach z otoczeniem 

Kontakt z organizatorem. Komitet Organizacyjny Konferencji: 01-201 Warszawa, ul. Wolska 

43, tel. 22 321 85 34, fax: 22 321 84 29, e-mail: piotrdominik@autograf.pl 

Szczegóły organizacyjne. Konferencja jednodniowa. Termin konferencji: 13.03.2013. Miejsce 

konferencji: ALMAMER Szkoła Wyższa, Warszawa, ul. Wolska 43. Referaty będą prezentowane podczas 

sesji plenarnych w godzinach 10.00–15.30 (przewiduje się dwie przerwy). Materialnym pokłosiem konferencji 

będzie publikacja o charakterze monografii, w której znajdą się treści wystąpień oraz materiały 

towarzyszące 

Zasady przygotowania artykułu w załączeniu: 

http://www.wse.waw.pl/aaa/ZGLOSZENIE_Konferencja_Innowacyjne_rozwiazania_we_wspolczesnym_ 

hotelarstwie.doc. 

Zgłoszenia udziału prosimy przesyłać na adres: piotrdominik@autograf.pl, na wypełnionym 

druku: 

http://www.wse.waw.pl/aaa/ZGLOSZENIE_Konferencja_Innowacyjne_rozwiazania_we_wspolczesnym_ 

hotelarstwie.doc 

Terminarz 

● tematy wystąpień przyjmowane są do 15 stycznia 2013 roku; 

● przesłanie tekstu artykułu do monografii do 15 lutego 2013 roku; 

● zgłoszenie udziału w konferencji w charakterze słuchacza do 30 stycznia 2013 roku. 

Patronat honorowy. Wydarzenie zostało objęte patronatem Katarzyny Sobierajskiej, podsekretarz 

stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki. 

Organizatorzy. 

Patroni medialni 

Źródło: Piotr Dominik, korespondencja nadesłana 20.01.2013 

Terminarz konferencji naukowych i branżowych znajdziesz: 

● w „Aktualnościach Turystycznych”, dokument online: 

http://www.aktualnosciturystyczne.pl/kalendarz-konferencji-naukowych/ 

4

NOWOŚCI WYDAWNICZE 

Nowoczesne biuro w przedsiębiorstwie turystycznym i hotelarskim 

Nowoczesne biuro w przedsiębiorstwie turystycznym i hotelarskim / Bożena Alejziak. 

Kraków: „Albis”, 2013,– 456 s. ISBN 978-83-930573-0-6 

Polecamy unikatowy podręcznik dla branży turystycznej, przeznaczony dla 

administracji przedsiębiorstwa turystycznego i hotelarskiego, a także dla 

przedsiębiorców prowadzących już biura podróży i hotele. Publikacja przydatna 

również dla pracowników zatrudnionych przy obsłudze klientów, pracowników 

działów handlowych (opisano zasady korespondencji służbowej oraz 

korespondencji handlowej z uwzględnieniem specyfiki biur podróży i hoteli), 

a także dla studentów i słuchaczy kształcących się w szkołach o profilu turystycznym, 

specjalizujących się w zakresie obsługi ruchu turystycznego 

i hotelarstwa. 

● Spis treści: 

http://ksiegarnia.proksenia.pl/pl/p/file/d2f3d9946d5129b750c77b6b8d5b3 

310/NBwPTiH_ALB_2012_ST.pdf 

Zamówienia realizuje księgarnia internetowa wydawnictwa „Proksenia”, dokument 

online: http://ksiegarnia.proksenia.pl/pl/p/Nowoczesne-biuro-w-przedsiebiorstwieturystycznym-i-hotelarskim/133, 

data dostępu 20.01.2013 

Strategic directions of tourism development 

Strategic directions of tourism development: the cases of Poland 

and Slovakia: scientific monograph / Małgorzata Bednarczyk, 

Andrej Malachovský, Ewa Wszendybył-Skulska. – Kraków: 

Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2012. – 157, 

[10] s.: il.; 24 cm. Bibliogr. s. 147-153. ISBN 978-83-233-3427- 

9 

The monograph Strategic directions of tourism development. The cases of Poland 

and Slovakia presents: 

● the important tasks in implementing tourism policy in the EU faced by each 

European country, 

● the differences in approach to tourism policy implementation in two selected 

European countries, despite the presence of the EU three-level system 

of tourism management in both of the chosen countries, 

● the complexity and difficulty of the systematic monitoring process of national and regional tourism 

products competitiveness in the context of creating the European tourist product 

Spis treści: http://www.wuj.pl/page,spistresci,prodid,1987,katid,49.html 

Zamówienia realizuje księgarnia internetowa Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego, dokument 

online: 

http://www.wuj.pl/page,produkt,prodid,1987,strona,Strategic_directions_of_tourism_development,kat 

id,49.html, data dostępu 19.01.2013 

Turystyka i rekreacja 

Turystyka i rekreacja: zeszyty naukowe Wyższej Szkoły Turystyki 

i Języków Obcych w Warszawie, zeszyt 9 (1) 2012 / red. 

Nacz. Bolesław Iwan. Warszawa: Wyższa Szkoła Turystyki i Języków 

Obcych, 2012,–164 s.; il., tab., wykr.; 24 cm. ISSN1899- 

7228 

Spis treści 

Teoretyczna analiza turystyki i rekreacji 

● Edward Karczewski: Turystyka a wykraczanie poza granice indywidualnych 

dokonań 

● Ewald Korba, Bolesław Iwan: Nurkowanie jako rodzaj turystyki kwalifikowanej 

5

Turystyka biznesowa 

● Bolesław Iwan: Turystyka biznesowa w regionie świetokrzyskim 

● Joanna Wyleżałek, Marharyta Puzyreuskaya: Oczekiwania turystów biznesowych wobec oferty hoteli 

warszawskich 

● Arkadiusz Weremczuk: Ubezpieczenia jako forma ograniczania ryzyka w turystyce 

Problemy usług turystycznych 

● Katarzyna Gralak, Marzena Kacprzak: Formy uczestnictwa młodzieży licealnej w ruchu turystycznym 

(przykład Włodawy i Lublina) 

● Paulina Gajewska: Metoda Kano w ocenie jakości usług gastronomicznych 

● Mariusz Grebowiec: Produkty regionalne i tradycyjne oraz ich rola w kreowaniu dziedzictwa narodowego 

Varia 

● Jacek Cieślewicz, Daria Jankowiak: Turystyka seksualna w Ciechocinku – próba weryfikacji miejskiej 

legendy 

Publikacja dostępna w ramach wymiany międzybibliotecznej; kontakt: pani Wanda Piasecka, Biblioteka 

Wyższej Szkoły Turystyki i Języków Obcych, Al. Prymasa Tysiąclecia 38A, 01-242 Warszawa, email: 

wanda.piasecka@wstijo.edu.pl, Tel./fax. 22 855 47 58 

Źródło: Wanda Piasecka, korespondencja nadesłana 18.01.2013 

Więcej informacji o nowościach wydawniczych znajdziesz 

● w „Aktualnościach Turystycznych”, dokument online: 

http://www.aktualnosciturystyczne.pl/wydawnictwa/ 

EKSPERTYZY I WYNIKI BADAŃ 

Polska ma najniższe ceny hoteli w Europie 

Po świętach ceny hoteli spadają prawie we wszystkich europejskich metropoliach. W styczniu podróżujący 

zapłacą średnio 407 zł za nocleg w hotelu w dwuosobowym pokoju typu standard. Nasza średnia 

krajowa wynosi 252 zł, czyli o 27 zł mniej niż rok temu, wynika z raportu serwisu trivago. 

Największy skok cen wśród polskich miast zanotowało Zakopane. Trzeba tu zapłacić średnio 

27 proc. (346 zł) więcej niż w grudniu 2012 roku Tyle samo kosztuje nocleg w Sopocie, choć tu cena 

praktycznie nie uległa zmianie w porównaniu do ubiegłego miesiąca (mniej o 1 proc.). 

O 11 proc. spadły ceny noclegów w Poznaniu i we Wrocławiu, gdzie zapłacić trzeba 220 zł, 

o 22 proc. taniej niż w styczniu ubiegłego roku. W Warszawie (248 zł) i w Krakowie (236 zł) ceny spadły 

o 6 proc. W Łodzi bez zmian (240 zł), a w Katowicach zapłacić trzeba najmniej – 216 zł (wzrost 

o 1 proc.). 

Średnia krajowa nie uległa zmianie w porównaniu do zeszłego miesiąca, jednak w porównaniu 

do średniej ceny w styczniu 2012 roku teraz zapłacić trzeba o 27 zł mniej. 

A jak jest w Europie? W tym roku ceny hoteli są niższe niż w styczniu ubiegłego roku. W Madrycie 

zapłacić trzeba o 17 proc. mniej niż rok temu (354 zł). Największy spadek w tym miesiącu został 

odnotowany we Wiedniu (mniej o 18 proc.), gdzie zapłacić należy 419 zł za nocleg w pokoju dwuosobowym 

typu standard. 

W Londynie ceny spadły o 15 proc. (651 zł), a w Budapeszcie o 14 proc. (260 zł). O 11 proc. 

spadły ceny w Rzymie (399 zł) i Kopenhadze (501 zł), a o 10 proc. w Barcelonie (374 zł) i w Wenecji 

(480 zł). Jedyny wzrost cen odnotowano w Genewie (3 proc.), gdzie zapłacić trzeba średnio 895 zł, co 

stanowi najwyższą średnią cen hoteli w Europie. 

Najtańszą europejską metropolią jest w tym miesiącu Warszawa. Jak wynika z analizy cen 

noclegowych ostatnich trzech lat, Polska oferuje średnio najniższe ceny w Europie. Minimalnie więcej 

niż w naszej stolicy zapłacić trzeba w Saragossie i Sofii (252 zł). Także Południe Hiszpanii kusi niskimi 

cenami. W Sewilli zapłacić trzeba w tym miesiącu średnio 285 zł za nocleg, w Grenadzie 273 zł, 

a w Maladze 269 zł. 

Trivago Hotel Price Index (tHPI) [http://www.trivago.pl/] to przegląd średnich cen zakwaterowania 

(cena pokoju dwuosobowego za noc) w najpopularniejszych miastach Europejskich. Indeks jest 

wskaźnikiem aktualnych średnich cen wśród najczęściej rezerwowanych hoteli online w Europie. Ceny 

noclegów kalkulowane są na podstawie danych pochodzących z ponad 100 stron rezerwacyjnych oraz 

systemów rezerwacji sieci hotelowych. 

Źródło: Dziennik Turystyczny¸ data dostępu 14.01.2013 

6

Milion pokojów hotelowych w budowie 

353 tysięcy nowych pokojów w hotelach powstanie na świecie w tym roku - obliczyła firma badawcza 

STR Global. Według jej danych w 2012 roku otwarto 1368 hoteli dysponujących łącznie 197 tysiącami 

pokojów 

Jeśli wszystkie planowane na ten rok hotele zostałyby otwarte – co zwykle okazuje się nierealne, 

bo ukończenie części inwestycji opóźnia się o kilka miesięcy, a część zostaje na dłuższy czas lub na 

zawsze wstrzymanych – w roku 2013 powstałoby o 79 procent pokojów więcej, niż w roku 2012. 

Najwięcej pokojów ma powstać w regionie Azji i Oceanii – 146 tysięcy. W Stanach Zjednoczonych 

i Kanadzie planuje się powstanie 93 tysięcy pokojów, w Europie 50 tysięcy, a w Afryce i na Bliskim 

Wschodzie - 44 tysiące pokojów. Najmniej nowych pokojów, bo 19 tysięcy, powstanie w Ameryce 

Południowej i Środkowej. 

W sumie, pod koniec grudnia 2012 w budowie, zaawansowanej oraz wstępnej fazie projektowania 

znajdowało się 6280 hoteli z 1 mln 26 tysiącami pokojów - wynika z raportów STR Global Construction 

Pipeline Report oraz TR/McGraw Hill Construction Dodge Pipeline Report. 

Największy udział w rynku miał w zeszłym roku region Azji i Pacyfiku – 41,8 proc. Stany Zjednoczone 

(bez Kanady) miały 22,2 proc., a Europa 21,3 proc. Podobnie kształtują się udziały w rynku 

powstających i projektowanych pokojów: region Azji i Pacyfiku – 37,5 proc., Stany Zjednoczone – 29,6 

proc., Europa – 13,8 procent. 

Dane z raportów nie obejmują wszystkich hoteli powstających na świecie, koncentrują się na 

obiektach budowanych dla sieci hotelowych oraz największych obiektach niezależnych. Na podstawie 

cząstkowych informacji o inwestycjach niezależnych z dużym marginesem błędu można przyjąć, że 

w roku 2012 rynek hotelarski wzbogacił się łącznie o ponad 2,2 tysiąca hoteli z około 280 tysiącami 

pokojów. APSZ 

Źródło: Turystyka.rp.pl, data dostępu 20.01.2013 

Jak turysta wybiera hotel? 

Opinie zamieszczane na popularnych portalach branżowych mogą nie być aż tak istotne, jak się wcześniej 

wydawało - wynika z badań Market Metrix. 

Z sondażu przeprowadzonego przez firmę badawczą Market Metrix na 40 tysiącach podróżnych 

z Europy, Ameryki i Azji wynika, że przy wyborze hotelu dla turystów najważniejsza jest lokalizacja 

(30,2 proc. wskazań). 

Jak podkreślają eksperci z Market Metrix lokalizacja szczególnie ważna jest dla gości powyżej 

50 roku życia, a także dla osób o wysokich dochodach (zarabiających od 100 do 150 tysięcy dolarów 

rocznie), którzy preferują hotele o średnim lub wysokim standardzie. 

W pierwszej trójce najważniejszych czynników branych pod uwagę przy wyborze hotelu znalazły 

się też: cena (15,7 proc.) oraz pozytywne doświadczenia z przeszłości (11,9 proc.). 

Niektórzy podróżni zdają się też na wybór kogoś innego (7,5 proc.), słuchają rekomendacji znajomych 

i przyjaciół (6,8 proc.), polegają na reputacji danego hotelu czy sieci hotelowej (5,5 proc.) lub 

też dają się skusić na specjalne akcje promocyjne (5 proc.). 

Najmniejszy wpływ na wybór hotelu mają takie czynniki jak zaangażowanie obiektu w program 

ochrony środowiska (0,5 proc. pytanych), dodatkowe udogodnienia i usługi (2,7 proc.) oraz - na trzecim 

miejscu od końca - pozytywne recenzje na portalach (2,9 proc.). tur 


Filmy ściągają turystów 

Firma badawcza TCI Research szacuje, że w ubiegłym 

roku 40 mln turystów wybrało miejsce odpoczynku 

inspirując się miejscem akcji ulubionego 

filmu. 

O tym, że miejsce kręcenia zdjęć filmowych 

ma znaczenie dla turystyki przekonywaliśmy 

już przy okazji „Igrzysk Śmierci” 

[http://dziennikturystyczny.pl/2013/01/igrzyskasmierci-turystyka-filmowa/] 

czy „Hobbita” 

[http://dziennikturystyczny.pl/2012/11/hobbitznow-przyciagnie-do-nowej-zelandii/]. 

Teraz mamy 

poparcie badawcze. 

Jak wynika z analiz TCI Research blisko 40 

mln turystów zainspirowało się ulubionym filmem. 

Chodzi głównie o młodych podróżników i krótkie weekendowe wypady oraz turystów, którzy w dane 

miejsce przyjeżdżają po raz pierwszy. 

7

W wielu destynacjach od 1 do 10 proc. odwiedzających to tzw. turyści filmowi. Najchętniej 

w takie podróże wybierają się Rosjanie, Brazylijczycy, Hindusi i Chińczycy. 

Kiedy my doczekamy się promocyjnego filmu na miarę dzieł Woody’ego Allena? 

Źródło: Dziennik Turystyczny, data dostępu 15.01.2013 

INFORMACJE DLA FACHOWCÓW 

Jak dodać czasopismo do DOAJ? 

Chociaż MNiSW nie docenia jeszcze Directory of Open Access Journals (DOAJ) [http://www.doaj.org/] 

i redakcje nie mogą otrzymać punktów za indeksowanie w tym katalogu (zobacz wpis o punktowanych 

bazach: http://ekulczycki.pl/warsztat_badacza/indeksacja-czasopism-w-bazach-wskazanych-przezmnisw/), 

to jednakże jest to jedno z najważniejszych miejsc, w którym warto być. O DOAJ pisałem 

m.in. we wpisie, w którym pokazywałem Jak znaleźć czasopismo Open Access ze swojej dziedziny 

[http://ekulczycki.pl/warsztat_badacza/jak-znalezc-czasopisma-open-access-ze-swojej-dziedziny/]. 

Dzisiaj natomiast chciałbym napisać słów kilka o tym, jak zgłosić czasopismo – jest to naprawdę bardzo 

proste, aczkolwiek trzeba uzbroić się w cierpliwość. 

Jak zgłosić czasopismo. Przed zgłoszeniem czasopisma warto zapoznać się z podstawowymi 

wytycznymi dla wydawców. Znajdują się one pod tym linkiem: 

http://www.doaj.org/doaj?func=loadTempl&templ=forPublishers&uiLanguage=en. Kiedy zdecydujemy 

się zgłosić tytuł, warto upewnić się, że na stronie czasopisma znajdują się informacje odnośnie do 

otwartego dostępu (w jaki sposób jest możliwy, czy autorzy ponoszą koszty publikacji). 

Można również zamieścić logo Open Access, które dostępne jest tutaj: 

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Open_Access_logo_PLoS_white.svg. Nie martwcie się jednakże, jeśli 

czegoś nie dopilnujecie: nie jest tak, że takie zgłoszenie jest odrzucane. W trakcie ewaluacji zgłosi się 

do was odpowiedni prowadzący i poprosi o wyjaśnienie, uzupełnienie danych. 

Następnie należy wypełnić formularz Suggest a Journal: 

http://www.doaj.org/doaj?func=suggest&uiLanguage=en. 

8

Warto zwrócić uwagę na wymóg: „At least 5 articles a year must have been published before 

you suggest the journal, otherwise your suggestion will be automatically rejected”. 

Co dalej? Teraz najtrudniejsza część. Czekanie. Ostatnio zgłaszałem czasopismo Peitho. Examina 

Antiqua [http://peitho.amu.edu.pl/] i po wysłaniu formularza przez blisko rok nie było żadnego 

kontaktu. Nic zupełnie – jak kamień w wodę. A wiem, że takie milczenie może trwać dłużej – mają po 

prostu tyle zgłoszeń. Jednakże gdy odezwie się ktoś w końcu z DOAJ team, kontakt jest bardzo dobry. 

Ja zostałem poproszony o doprecyzowanie kilku zapisów, zamieszczenie logo OA na stronie. 

Po akceptacji zgłoszenia otrzymujemy maila ze szczegółowymi instrukcjami oraz z loginem 

i hasłem do konta wydawcy. I to wszystko. Kolejny trybik pracuje na czasopismo. 

Dlaczego warto zgłosić czasopismo. DOAJ jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych katalogów 

czasopism prowadzonych w otwartym dostępie. Nie jest to katalog generowany automatycznie – 

każde czasopismo musi zostać zgłoszone przez redakcję, następnie następuje proces ewaluacji standardów 

i oceny ogólnej. Sami administratorzy piszą, że warto zamieszczać nie tylko czasopismo, ale 

również poszczególne metadane o artykułach, gdyż: 

● Czasopisma i artykuły w formacie PDF będą utrzymywane w długoterminowych archiwach. 

● Statystyki DOAJ pokazują, że do katalogu kierowanych jest ponad 6 milionów zapytań o teksty. 

● DOAJ jest „przyjazny” dla wielu crawlerów sieciowych i może być podpinany pod większe wyszukiwarki. 

● DOAJ jest kompatybilny z protokołem OAI. 

● Wiele agregatorów i baz danych zasysa dane z DOAJ, więc czasopismo dodane do DOAJ jest 

i tam dostępne. 

Na koniec można po prostu dodać, że bardzo wielu autorów i czytelników ma dostęp głównie 

do czasopism OA i poszukiwania rozpoczyna od przeglądu DOAJ. 

Źródło: Warsztat badacza komunikacji, data dostępu 15.01.2013 

9

Ministerstwo ujawniło, jak powstawała lista czasopism i zapowiedziało Polski 

Współczynnik Wpływu 

Muszę przyznać, że nie spodziewałem się tak merytorycznego opisu procesu powstawania wykazu czasopism 

punktowanych. Kiedy czytałem kolejne akapity, odnajdywałem w nich każdy z problemów, który 

opisywałem na blogu [http://ekulczycki.pl/lista_czasopism/] - czytałem oficjalną rekonstrukcję tego, 

co sam przez poprzednia dwa lata rekonstruowałem na własny użytek. Co więcej, potwierdziły się 

dwie bardzo ważne rzeczy: 1) prof. Banach miał bardzo duży i – niekoniecznie dobry wpływ – na parametryzację 

czasopism (pisałem o tym tutaj: http://ekulczycki.pl/warsztat_badacza/skad-sie-wzialredaktor-statystyczny-prosto-z-serca/), 

2) że lista filadelfijska, to inaczej „polski Wykaz A” – tak jak 

pisałem tutaj: http://ekulczycki.pl/warsztat_badacza/lista-filadelfijska-czyli-co/, a nie jak niektórzy 

chcieliby nazywać tym mianem Master Journal List. 

Kulisy powstawania listy. Przedwczoraj na łamach „Forum Akademickiego” ukazał się tekst 

prof. Jerzego Wilkina pt. Ocena parametryczna czasopism naukowych w Polsce – podstawy metodologiczne, 

znaczenie praktyczne, trudności realizacji i perspektywy 

[http://forumakademickie.pl/aktualnosci/2013/1/14/1315/ocena-parametryczna-czasopismnaukowych-w-polsce-podstawy-metodologiczne-znaczenie-praktyczne-trudnosci-realizacji-iperspektywy/]. 

Zachęcam do lektury całego tekstu! Ale że jest długi, wybrałem najciekawsze fragmenty. 

Wszystkie poniższe fragmenty oraz wykresy – prócz nagłówków – to cytaty z artykułu prof. 

Wilkina z „Forum Akademickiego”). 

O roli prof. Banacha. Przystępując do utworzenia listy punktowanych czasopism naukowych, 

kierowany przeze mnie zespół znalazł się w bardzo trudnej sytuacji. Po pierwsze, odziedziczył po poprzednim 

zespole, kierowanym przez byłego wiceministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, prof. Macieja 

Banacha, zestaw kryteriów i zasad oceny czasopism, ogłoszonych na stronach internetowych ministerstwa, 

według których redakcje czasopism wypełniły w 2010⁄2011 roku ankiety i w większości przypadków 

dostosowały się do nowych podstaw oceny. Kryteria te i zasady były dość powszechnie komentowane 

i krytykowane przez przedstawicieli środowisk naukowych. Po drugie, zespół pracował pod silną 

presją czasu, bowiem nowa lista czasopism musiała być ogłoszona jeszcze w 2012 roku. 

Dlaczego nagle (znowu) zmieniono zasady? Przygotowane przez nas symulacje oceny czasopism, 

opierające się na szczegółowych zasadach, kryteriach i wagach punktowych zaproponowanych 

w końcu 2010 roku, wykazywały silną degradację, jeśli chodzi o liczbę punktów, czasopism z zakresu 

nauk humanistycznych i społecznych w stosunku do poprzedniej oceny. Większość z nich mieściłaby 

się w przedziale 1–3 punktów, a najlepsze z trudem uzyskiwałyby 6–7 punktów (na 10 możliwych), co 

słusznie uznane byłoby za niesprawiedliwe i nieuzasadnione. Jednym z nowych kryteriów oceny czasopism, 

z którym wiązano duże nadzieje, był zaproponowany przez zespół prof. M. Banacha współczynnik 

PIF (Predicted Impact Factor), obliczany na podstawie cytowań polskich czasopism w bazach 

Thomson Reuters Scientific, a głównie Web of Science. Po dokonaniu tych obliczeń okazało się, że PIF 

posiada tylko około 40% czasopism z grupy nauk technicznych, ścisłych, medycznych i przyrodniczych, 

niespełna 10% czasopism z nauk społecznych i poniżej 5% czasopism humanistycznych. Nie 

mógł on być więc podstawą oceny czasopism z listy B, chociaż spełniać może pożyteczną funkcje pomocniczą 

i w takiej roli został wykorzystany. 

10

Rozkład ocen czasopism w ramach części „B” wykazu – grupa „H” 

Rozkład ocen czasopism w ramach części „B” wykazu – grupa „S” 

Sukcesy, plany. Pobożne życzenia? Mamy wreszcie komputerową bazę czasopism naukowych 

wraz z dość znaczą liczbą danych o ich zawartości. Polskie czasopisma zaczynają być obecne 

w przestrzeni wirtualnej, co staje się już warunkiem ich przeżycia i odpowiedniego znaczenia. Coraz 

więcej czasopism, poza abstraktami w języku polskim i angielskim (a niekiedy też w innych językach), 

umieszcza pełne teksty artykułów w Internecie, co wydatnie ułatwia ich dostępność i potencjalne oddziaływanie. 

Czasopisma naukowe będą teraz oceniane corocznie, co umożliwi redakcjom, a także autorom 

tekstów, szybsze dostosowanie do wymaganych kryteriów i ewentualną poprawę pozycji na liście czasopism. 

Już w najbliższym czasie kierowany przeze mnie zespół i współpracujące instytucje dokonają 

weryfikacji danych umieszczanych w ankietach czasopism. Wstępny ogląd sytuacji, przeprowadzony 

na próbie ok. 200 czasopism, wykazał wiele niestaranności, a także nierzetelności w zakresie informacji 

o swoich czasopismach, zamieszczanych przez redakcje i wydawców w ankiecie, będącej podstawą 

oceny. Wszelka nierzetelność będzie miała odpowiednie skutki w zakresie punktacji. 

Dość zaawansowane jest przygotowywanie systemu obliczania indeksów cytowań w czasopismach 

ukazujących się w języku polskim, który umożliwi obliczanie tzw. Polskiego Współczynnika 

Wpływu (PWW), będącego ważnym uzupełnieniem Impact Factor, ustalanego przez „Journal Citation 

Reports”. Wykorzystanie PWW wraz z PIF (którego znaczenie zapewne wzrośnie) pozwoli zbliżyć zasady 

oceny punktowej czasopism z części B listy do tej z części A (opartej na Impact Factor). Zakładamy, że 

już w 2013 roku Polski Współczynnik Wpływu zostanie wykorzystany do oceny czasopism wydawanych 

w języku polskim, co będzie miało, jak sądzę, znaczny wpływ na punktację czasopism części B. Zasady 

tej oceny zostaną prawdopodobnie ogłoszone w końcu marca 2013 roku. Będą one polegały głównie na 

wzmocnieniu znaczenia siły oddziaływania czasopism na życie naukowe w kraju i za granicą w ich 

ocenie (czemu służy PWW i PIF). Jest to, jak sadzę, kierunek uzasadniony i oczekiwany przez środowisko 

naukowe. 

● Cały tekst dostępny jest pod tym linkiem: 

http://forumakademickie.pl/aktualnosci/2013/1/14/1315/ocena-parametryczna-czasopismnaukowych-w-polsce-podstawy-metodologiczne-znaczenie-praktyczne-trudnosci-realizacji-iperspektywy/ 

Źródło: Warsztat badacza komunikacji, data dostępu 16.01.2013 

11

Recesja nie wpłynie na polską turystykę 

Od kilku miesięcy w mediach głośno jest o kryzysie, który do Polski zawitać ma na dobre w 2013 roku. 

Do tej pory nasz kraj wychodził obronną ręką z pojedynku ze słabnącą gospodarką. Jaki wpływ na turystykę 

będzie miał kryzys? 

O zwolnieniach grupowych szykowanych przez 

dużych pracodawców było szczególnie głośno pod koniec 

roku. W grudniu 2012 roku stopa bezrobocia wynosiła 

prawie 13 proc. (12,9 proc.), szacunki mówiły 

o 13,5 proc. na koniec minionego roku. Smutek na 

twarzach ekonomistów wywoływał też wykres, na którym 

linia obrazująca wzrost PKB szła w dół w coraz 

większym tempie. Podczas gdy pierwszy kwartał wskazywał 

na jego wzrost na poziomie 3,8 proc., w drugim 

wartość ta spadła już do 2,5 proc., w trzecim wyniosła 

zaledwie 1,4 proc. Prof. Witold Orłowski przewiduje, że 

idziemy w stronę zerowego wzrostu w ostatnim kwartale 

2012 roku i pierwszym kwartale 2013 roku. 

– W efekcie recesji w strefie euro i rosnących 

obaw przed bezrobociem w Polsce wyhamowuje eksport i spożycie. Skutkiem pesymizmu firm – siedzących 

skądinąd na górach gotówki – oraz skutkiem dokręcenia śruby samorządom przez ministra finansów 

spadają inwestycje. Ratuje nas tylko to, że import spada szybciej od popytu krajowego, czyli że 

Polacy kupują więcej towarów krajowych – pisze prof. Orłowski. Ekspert przyznaje, że jeśli po 1–2 

kwartałach nastąpi ponowne przyspieszenie rozwoju (co wygląda dość prawdopodobnie), możliwe jest 

1–2 proc. wzrostu w całym 2013 roku, podkreśla jednak, że wzrost gospodarczy na takim poziomie to 

jak na polskie potrzeby bardzo mało. Nasza gospodarka ma jeszcze duże rezerwy wzrostu wydajności 

pracy, miejsc pracy przybywa tylko wtedy, kiedy wzrost PKB przekracza 3-4 proc. 

Recesja nie wpłynie na polską wjazdówkę. Słabe prognozy dla polskiej gospodarki na przyszły 

rok martwią nie tylko ekonomistów. Wygląda na to, że Polacy odczują skutki globalnego kryzysu, które 

do tej pory zdawały się nas omijać. 

Jak sytuacja ta wpłynie na polską turystykę wyjazdową i czy można w ogóle w tym wypadku 

wyrokować na temat całej branży? Piotr Kuczyński, główny analityk Domu Inwestycyjnego Xelion 

twierdzi, że aby odpowiedzieć na pytanie, czy spowolnienie gospodarcze może przełożyć się na zmniejszenie 

liczby wyjazdów zagranicznych Polaków, należy zapytać o jaką kategorię wyjazdów chodzi. – 

Wiemy bowiem, że spowolnienie gospodarcze, nawet znaczne, nie zaszkodzi grupie (nielicznej) bogatych 

lub po prostu bardzo zamożnych Polaków – twierdzi Piotr Kuczyński i dodaje, że jeśli ktoś ma majątek 

liczony w milionach złotych i ubędzie mu 20 proc., to z tego powodu nie zmieni swojego trybu życia. – 

Dlatego podczas trwającego już pięć lat globalnego kryzysu świetnie sprzedają się luksusowe auta czy 

eksklusywne apartamenty, biżuteria itp. Dlatego też nie spadnie popyt na drogie wycieczki zagraniczne 

(kosztujące zdecydowanie więcej niż 5 tys. zł. za tydzień) – uważa Piotr Kuczyński. Inaczej sytuacja 

przedstawiać się będzie w obszarze popularnych wakacji kupowanych za możliwie najniższą cenę. – 

Kryzys uderzy w segment wycieczek tanich. Nie dlatego, że ludzie będą spędzali wakacje w Polsce zamiast 

je za granicą. Po prostu w ogóle nie będą opuszczali domów, a być może ograniczą nawet długości 

urlopów – uważa Piotr Kuczyński. – Branża jako całość z pewnością na tym ucierpi. Pocieszać się 

jednak można tym, że spowolnienie po drugim kwartale 2013 roku wcale nie jest przesądzone – podsumowuje 

główny analityk Xelion. 

Wyjechać, choćby za cudze pieniądze. Analitycy zachowań konsumenckich także nie popadają 

w nadmierny pesymizm. Adam Czarnecki, wiceprezes ARC Rynek i Opinia, przypomina, że na początku 

2012 roku wielu respondentów odpowiadało, iż zamierza oszczędzać m.in. na wyjazdach. Koniec 

roku pokazuje jednak, że rynek podróży czarterowych nieco wzrósł. – Trzeba pamiętać, że na etapie 

badań konsumenci przekazują jedynie swoje deklaracje, które nie zawsze znajdują potwierdzenie w ich 

rzeczywistych zachowaniach – tłumaczy Adam Czarnecki. Dodaje, że w 2013 roku należy spodziewać 

się pewnego pesymizmu konsumenckiego. – Nasze postawy zakupowe są rezultatem tego, co słyszymy 

i co się dzieje wokół nas. Zwolnienia w bankach, w działach marketingu, a więc w grupach do tej pory 

stabilnych zawodowo, z pewnością wpłyną na poziom zakupów. Należy jednak zadać pytanie o skalę 

tego zjawiska i jego oddziaływanie na konkretne branże, jak choćby na turystykę wyjazdową – podkreśla 

wiceprezes ARC Rynek i Opinia. 

Także wiodący touroperatorzy wydają się ze spokojem analizować medialne doniesienia. Marek 

Andryszak, prezes TUI Poland, uważa, że kryzys nie wpłynie znacząco na czarterową turystykę wyjazdową. 

– W Polsce mieszka prawie 40 mln osób, a jedynie nieco ponad milion wyjeżdża na wakacje czarterowe. 

Turyści ci to grupa zamożnych klientów, pokusiłbym się o określenie ich nawet mianem „elitarnych”, 

którym kryzys nie zaszkodzi w takim stopniu, by mieli rezygnować z wakacji – twierdzi Marek 

Andryszak. – Patrząc na przedsprzedaż lata 2013, spodziewam się, że nadchodzący sezon będzie 

kształtował się na podobnym poziomie, jak w roku poprzednim – prognozuje szef TUI Poland i jednocześnie 

wskazuje na ważne zjawisko notowane w naszej wyjazdówce. – Wcześniej popyt nie rósł w ta- 

12

kim stopniu, w jakim poszerzał się produkt. Dziś produkt aż tak się nie zwiększa, zapotrzebowanie na 

wakacje utrzymuje się na podobnym poziomie, te wskaźniki pozwalają więc przypuszczać, że bilans 

sprzedaży będzie dodatni – argumentuje Marek Andryszak. W podobnym tonie wypowiada się Remigiusz 

Talarek, wiceprezes Rainbow Tours. – Skłonny jestem twierdzić, że znacznie większy wpływ na 

liczbę wyjazdów zagranicznych będzie miała pogoda w miesiącach letnich niż sytuacja makroekonomiczna 

– uważa Remigiusz Talarek. Wiceprezes Rainbow Tours przyznaje, że w mijającym sezonie rynek 

obserwował wyjątkowo intensywną sprzedaż na dwa, trzy tygodnie przed wyjazdem, co spowodowane 

było obawami klientów po upadkach kilku touroperatorów. 

Waluta gorsza od braku pracy. Marek Andryszak nie obawia się również, że większe bezrobocie 

wpłynie na wynik finansowy jego spółki, przyznaje jednak, że w przyszłym roku mogą wystąpić inne 

zagrożenia, które odbiją się na touroperatorach. – Bardziej niż recesji, o której tak głośno, obawiałbym 

się wzrostu cen walut. Jeśli frank szwajcarski zdrożeje, może pojawić się problem z możliwością sfinansowania 

urlopu wśród rzeszy kredytobiorców. Nawet jeśli ich dochody ostatecznie nie spadną 

w drastyczny sposób, istnieje zagrożenie zahamowania związanego ze strachem przed zbyt dużymi wydatkami 

– mówi Marek Andryszak. Z kolei Adam Czarnecki jest zdania, że w przyszłym roku tańsze 

wakacje mogą cieszyć się popularnością, ponieważ osoby ze średniej półki prędzej sięgną po bardziej 

budżetowe rozwiązanie niż zdecydują się na całkowitą rezygnację z wycieczki. 

Touroperatorzy są w tej dobrej sytuacji, że jeszcze wczesną wiosną będą mieli szansę ostatecznie 

dopasować swoją podaż do rzeczywistego popytu. Nie wszystkie składowe produktu kontraktowane 

są bowiem na zasadzie gwarancji. To, co będzie budziło największe obawy i niosło ryzyko niskiej sprzedaży, 

może zostać ograniczone. Początek roku przynosi więc branży optymistyczne wiadomości, których 

nie zakłócają nawet najbardziej pikujące wykresy wskaźników ekonomicznych. MG 

Źródło: Wiadomości Turystyczne, data dostępu 14.01.2013 

Słaby początek roku dla biur podróży: sprzedaż niższa o kilkadziesiąt procent 

Sprzedaż wyjazdów zimowych w pierwszych 

dniach stycznia była mniejsza o ok. 30 

proc., a letnich – o 25 proc. w porównaniu 

z tym samym okresem roku 2012. Przedstawiciele 

branży twierdzą jednak, że wpłynął 

na to rozkład dni świątecznych 

i patrzą w przyszłość z optymizmem, bo 

mimo trudnej sytuacji gospodarczej, liczba 

ich klientów w ubiegłym roku wzrosła 

o kilkanaście procent. 

– Mimo że mówiliśmy o roku 2012 

jako o roku kryzysowym, przyniósł on kilkunastoprocentowy 

wzrost liczby klientów, 

a w najbardziej popularnym segmencie imprez 

turystycznych, czyli czarterowych lotniczych wyjazdach turystycznych ten wzrost sięga blisko 

20 proc. – mówi Agencji Informacyjnej Newseria Krzysztof Piątek, prezes Polskiego Związku Organizatorów 

Turystyki. 

Szczegółowych danych za cały zeszły rok jeszcze nie ma, ale wiadomo, że sprzedaż całego zeszłorocznego 

sezonu letniego (rozpoczęta jeszcze jesienią 2011 roku) jest w ujęciu rocznym o 15 proc. 

wyższa. Przychody branży z turystyki wyjazdowej mogą być wyższe nawet o jedną piątą. Nie zmieniły 

się najpopularniejsze kierunki wyjazdów Polaków, do których od lat należą: Egipt – 18,1 proc., Hiszpania 

– 13,5 proc., Grecja – 9,6 proc., a także Turcja – 9,4 proc. i Włochy – 9,3 proc. 

– Dostrzegamy jednak pewnie zmiany w zachowaniu konsumentów, którzy skracają okres dzielący 

ich pomiędzy terminem dokonywania rezerwacji a terminem wyjazdu – zauważa Krzysztof Piątek. 

– Później podejmujemy decyzje, być może niepewni, co do terminów naszych urlopów, może po 

prostu później planujemy wyjazdy, w każdym razie coraz liczniej korzystamy z turystyki i ten stan się 

nie zmieni – podkreśla. 

78 proc. turystów kupuje wycieczkę nie wcześniej niż na dwa tygodnie przed wylotem. Z tego 

ponad połowa płaci zaledwie na tydzień przed imprezą. 

Zastój po Nowym Roku. Pierwszy tydzień 2013 roku pokazał jednak, że rynek rozkręca się 

bardzo powoli. Z danych Polskiego Związku Organizatorów Turystyki zebranych miedzy 31 grudnia 

2012 a 6 stycznia 2013 wynika, że liczba klientów, którzy wykupili wyjazdy zimowe była o prawie jedną 

trzecią mniejsza niż w tym samym czasie rok wcześniej. Chętnych na wyjazdy letnie było z kolei 

o około 25 proc. mniej. Po części wynikać to może z układu dni w wolnych w okresie świątecznym. 

W tym czasie klientów najbardziej interesowały wyjazdy do: Grecji (18,9 proc.), Turcji 

(18,2 proc.), Hiszpanii (15,1 proc.), Egiptu (10,2 proc.), Włoch (6,5 proc.), Bułgarii (3,8 proc.), Portugalii 

(2,7 proc.), na Cypr (2,2 proc.), a także do Chorwacji (2,1 proc.) i Tunezji (2,1 proc.). 

13

– Świadomy turysta rezerwuje na parę miesięcy przed terminem urlopu, z reguły bardzo chętnie 

korzystając z licznych promocji. Te promocje obecnie trwają, na pewno do końca stycznia można 

kupić wakacje letnie ze zniżkami sięgającymi nawet 30 proc. – uspokaja jednak prezes Polskiego 

Związku Organizatorów Turystyki. I podkreśla: – Jesteśmy na stromej ścieżce wzrostu konsumentów 

korzystających z usług biur podróży. Ten proces na pewno nie zostanie zachwiany w kolejnych latach. 

Jak na razie, mimo przedsprzedaży, ceny wakacyjnych wyjazdów są na dość wysokim poziomie. 

Za tygodniowy wyjazd do Egiptu przyjdzie nam zapłacić średnio 2,3 tys. zł, do Grecji – 2,8 tys. zł, 

Turcji – 2,9 tys. zł, a Hiszpanii – 3,2 tys. zł. W pierwszej dziesiątce najpopularniejszych krajów najtańsza 

jest Chorwacja – 1,8 tys. zł, a najdroższa z kolei Portugalia – 3,4 tys. zł. 

Źródło: Newseria, data dostępu 16.01.2013 

Touroperatorzy nie ryzykują z nowościami 

Wśród otwieranych przez touroperatorów nowych kierunków dominują takie, które wcześniej dostępne 

były u konkurencyjnych organizatorów. Zadecydowały względy ekonomicznego bezpieczeństwa i próby 

przywiązania klientów do jednego biura. 

Przegląd zapowiadanych na rok 2013 nowości pozwala wysnuć jeden wniosek – zamiast nowych, nieznanych 

destynacji organizatorzy postawili na sprawdzone przez konkurencję kierunki. Oferta rozszerza 

się więc nie o nieznane, lecz o to, co dotychczas było dostępne w innych biurach. Zmiany dotyczą 

zaś nie tyle kierunku, co sposobu realizacji wycieczki. 

Zmian nie widać. Z badań przeprowadzonych na jesieni m.in. przez Funclub wynikło, że po 

towarzyszących minionemu sezonowi upadkach biur klienci coraz bardziej zwracają uwagę na to, 

z kim jadą na urlop. Świadomy wybór touroperatora coraz częściej wiąże się z decyzją o wyborze tego, 

który sprawdził się w poprzednich sezonach. – Zauważyłem, że polscy turyści bardziej świadomie wybierają 

organizatora wypoczynku. Coraz więcej naszych klientów pyta o naszą gwarancję ubezpieczeniową 

– tłumaczy zjawisko Piotr Sućko, prezes zarządu Funclub. W efekcie, w przytłaczającej większości 

organizatorzy turystyki zdecydowali się na znane kierunki wiedząc, że w tym sezonie większe znaczenie 

będzie miała siła stabilnej marki niż nowości w ofercie. – Znaczących zmian nie widać, nie licząc 

wprowadzenia przez touroperatorów kierunków, które ma konkurencja lub przywrócenia tych wyjazdów, 

których nie widzieliśmy w minionym sezonie wakacyjnym: Emiraty Arabskie, Madera, Zakynthos, 

Armenia, Ekwador – mówi Katarzyna Połomska-Kwaśniewska z Enovatis. Według niej brak zaskakujących 

nowości w skierowanej do Polaków ofercie wynika z ukształtowania konsumenckich oczekiwań. – 

W Polsce mamy do czynienia z dwiema grupami klientów – wyjaśnia Katarzyna Połomska- 

Kwaśniewska. – Pierwsza to taka, która szuka wycieczki w dobrej jakości, ale i w przystępnych cenach. 

Poleci więc do: Egiptu, Turcji, Bułgarii czy Grecji i przy tych destynacjach widać zmiany, choćby takie 

jak nowe połączenia czarterowe z Rzeszowa, Łodzi, Bydgoszczy czy Modlina. Druga grupa klientów, 

bardziej wymagająca, szukająca ofert hoteli cztero- i pięciogwiazdkowych w formie all inclusive obiera 

częściej kierunki egzotyczne, mniej oblegane przez polskich turystów. Należą do nich: Kenia, Dominikana, 

Tajlandia, Sri Lanka czy Malediwy – opisuje Katarzyna Połomska-Kwaśniewska. 

Popularne kierunki. To, że organizatorzy inwestują w umocnienie najpopularniejszych kierunków, 

nie jest żadnym zaskoczeniem. – Touroperatorzy dostrzegają popularne i niezmienne kierunki, dlatego 

umacniają pewną ofertę i poszerzają ją o nowe hotele – to jest główna zmiana, która nastąpi podczas wakacji 

2013 roku – zapowiada Katarzyna Połomska-Kwaśniewska. Widać to choćby w ofercie TUI, które jako nowość 

na 2013 roku podało Maroko i Maderę. – Maroko to doskonała alternatywa dla tych z klientów, którzy 

byli już w Egipcie czy Tunezji – tłumaczy Artur Rezner z TUI Poland. Na sprawdzone kierunki postawił także 

Rainbow Tours. – Nasze nowości to egipskie Marsa Alam i tureckie Bodrum – wymienia Radomir Świderski, 

PR manager Rainbow Tours. – Dość mocno rozwijamy bazę hotelową. Wybraliśmy Egipt, bo jest to jedna 

z ulubionych destynacji Polaków. Chcemy dać im alternatywę, żeby nie musieli rokrocznie wypoczywać 

w tych samych kurortach – opisuje. Na sprawdzone destynacje postawił też GTI. – Na sezon letni 2013 przygotowaliśmy 

Majorkę i Kretę – mówi Monika Hajduk z GTI Travel. – Chcemy dać turyście możliwość wyjazdu 

właśnie z nami. Stąd tez wybór kierunków, które są już znane – dodaje Monika Hajduk. 

Nie wszyscy stawiają na znane. Także nowości przygotowane przez Itakę nie odbiegają od powszechnie 

obleganych kierunków: Gracji, Włoch i Hiszpanii. – W roku 2013 wprowadzamy takie nowości jak: Costa 

Blanca, Formentera, Albania, Kalabria, Kefalonia i Chalkidiki – wymienia Alicja Kazimierczak z Itaki. Podczas 

niedawnej prezentacji przyszłorocznej oferty touroperatora wyjaśniono, że Itaka już wcześniej planowała 

otwarcie tych kierunków, ale nie mogła zgromadzić wystarczającej do zorganizowania czarterów liczby turystów. 

Według Magdaleny Pluteckiej-Dydoń z Neckermanna w ostatnich latach zyskują na popularności te 

miejsca, gdzie nie rezygnując z dobrego standardu można spędzić wakacje w atrakcyjnej cenie. Pewną nowością 

jest rozbudowa oferty przygotowanej przez Neckermanna, który wprowadził kraje mniej znane polskim 

klientom: Rumunię i Czarnogórę. Zaskakującą nowością może się za to pochwalić Best Reisen Group, który 

w 2013 roku otwiera kierunek w Zanzibarze. 

Powielanie funkcjonujących już na rynku destynacji to wynik zaostrzającej się konkurencji. Touroperatorzy 

próbują zatrzymać przy sobie tych klientów, którzy w poszukiwaniu ulubionego kierunku zdecydowaliby 

się na usługi oferujących go innych biur. KP 


14

Fundusz ważniejszy od ustawy o usługach turystycznych 

Wiceminister Katarzyna Sobierajska zapowiedziała zmianę w obecnej ustawie o usługach turystycznych, 

mimo że obiecana przez MSiT analiza funkcjonowania tego dokumentu wciąż nie jest gotowa. 

Jednocześnie dla resortu priorytetem pozostaje ustawa o funduszu gwarancyjnym. Przyjęta przez ministerstwo 

kolejność budzi zastrzeżenia branży. 

Najpierw fundusz, później ustawa o usługach turystycznych – zapowiedziała wiceminister Katarzyna 

Sobierajska. Choć co do konieczności zmian nikt nie ma wątpliwości, to już tryb ich wprowadzania 

budzi zastrzeżenia. – Błąd pojawia się już w założeniu, bo jak można te kwestie rozpatrywać 

oddzielnie: najpierw gwarancje, potem fundusz i w końcu ustawa o usługach turystycznych. To 

wszystko jest nielogicznie i nie po kolei – komentuje Krystyna Papiernik, prezes Śląskiej Izby Turystyki. 

Według przedstawicieli branży ministerstwo powinno najpierw zreformować zasadniczą dla turystyki 

ustawę i ewentualnie później myśleć o stworzeniu innej, uzupełniającej. – Zwracamy uwagę na konieczność 

pilnej nowelizacji ustawy o usługach turystycznych lub, jeżeli zakres zmian będzie obszerny, 

o uchwalenie nowej ustawy – powiedział podczas posiedzenia podkomisji ds. turystyki prezes PIT Paweł 

Niewiadomski. Ministerstwo nie zmienia jednak swojego stanowiska i zamierza jak najszybciej sfinalizować 

ustawę o funduszu, choć już przygotowuje się do prac nad ustawą o usługach turystycznych. 

Fundusz wciąż dzieli. Tymczasem znamy już wyniki branżowej analizy z września minionego 

roku, kiedy o ocenę obowiązujących w turystyce aktów prawnych zostało poproszonych 20 organizacji 

turystycznych, spośród których na apel resortu odpowiedziało tylko siedem, w tym PZOT, PIT, IT RP 

i OSAT, oraz 15 z 16 marszałków województw. Większość uwag zmierzała ku zaostrzeniu obecnego 

prawa. – W moim odczuciu propozycje idą w kierunku pełnej regulacji prowadzenia działalności w tym 

obszarze, łącznie ze wzorami umów, które mają obowiązywać na linii organizator–klient – mówi Katarzyna 

Sobierajska. 

Jak się wydaje, przedstawiciele branży dążą w ten sposób do odbudowania wizerunku polskiej 

turystyki po poprzednim, kryzysowym sezonie i zabezpieczenia jej interesów na przyszłość. Wśród zgłoszonych 

uwag pojawiły się postulaty przywrócenia w ustawie wymogów posiadania odpowiedniego wykształcenia 

w stosunku do osób kierujących biurem podróży oraz konieczność ograniczenia dostępu do 

stanowisk kierowniczych osobom zasiadającym wcześniej w zarządach firm, które upadły lub ogłosiły 

niewypłacalność. 

Największa liczba uwag dotyczyła systemu zabezpieczeń organizatorów turystyki i pośredników 

turystycznych. Opiniujący w większości potwierdzili potrzebę stworzenia funduszu gwarancyjnego 

w formie instytucji, która miałaby również dodatkowe funkcje, jak sprowadzanie klientów w wypadku 

upadku biura podróży. Swój sprzeciw wobec funduszu podtrzymała jedynie ITRP. – Nie tylko jako 

członkowie izby, ale przede wszystkim jako przedsiębiorcy jesteśmy przeciwni funduszowi – zwraca 

uwagę Krystyna Papiernik. –Uważam, że gwarancje powinny być wystarczającym zabezpieczeniem i że 

to ubezpieczyciel powinien być odpowiedzialny za ustalenie jej prawidłowej wysokości oraz tzw. „likwidację 

ewentualnych szkód”, a nie beneficjent, którym jest UM i w przypadku źle oszacowanej składki 

podatnicy – wyjaśnia. 

Opiniujące podmioty zwróciły także uwagę, że obowiązujący sposób obliczania minimalnej wysokości 

kwoty gwarancji jest zbyt skomplikowany. Padła propozycja, aby podstawą do jej wyliczenia 

był nie tylko uzyskany przychód z ostatniego roku, ale również deklarowany przychód na rok kolejny. 

Biura pod ścisłym nadzorem. Większość opiniujących podmiotów postulowała wprowadzenie 

narzędzi umożliwiających marszałkom i ubezpieczycielom bieżącą analizę kondycji finansowej organizatorów 

turystyki. Chodzi oczywiście o uniknięcie powtórki scenariusza z lata 2012. Pomysłów na realizację 

tego postulatu było wiele, m.in. wprowadzenie obowiązku składania przez organizatorów i pośredników 

stosownych załączników do umowy gwarancji finansowej, tj. rocznych sprawozdań finansowych 

do KRS, lub rocznego rozliczenia podatku dochodowego, dokumentu potwierdzającego roczne 

przychody przedsiębiorcy, rozliczenia PIT etc. Izabela Stelmańska z Mazowieckiego Urzędu Marszałkowskiego 

zwróciła jednak uwagę na fakt, że urzędy mają ograniczone możliwości kontroli kondycji 

finansowej biur. – Kondycja finansowa może być badana tylko i wyłącznie przez biegłych, a urzędy 

marszałkowskie takich biegłych nie mają. Z drugiej strony nawet jeżeli jest informacja dotycząca złej 

kondycji finansowej biura, to nie bardzo rozumiem, co dalej marszałek mógłby z tym zrobić i jak sprawą 

pokierować. Dlatego w tym zakresie proponowałabym dość dużą ostrożność – powiedziała Stelmańska. 

Agenci powinni być ujęci w ustawie. Choć większość uwag dotyczyła działalności touroperatorów, 

to pojawiło się także wiele zastrzeżeń odnośnie do agentów. Według opiniodawców agenci powinni 

ponosić odpowiedzialność na równi z organizatorami lub przynajmniej mieć możliwość zabezpieczenia 

się. Przy czym minister Katarzyna Sobierajska podtrzymała wcześniejsze zapewnienie, że resort nie 

zamierza wprowadzić obowiązkowego systemu zabezpieczeń dla agentów. Dodatkowo marszałkowie 

zasugerowali, że należy wprowadzić ewidencjonowanie agentów i możliwość ich kontrolowania. Zaproponowano 

także aby wprowadzić dla nich ustawowy obowiązek zwrotu nieprzekazanych organizatorom 

wpłat od klientów w wypadku ogłoszenia niewypłacalności przez touroperatora. 

15

W drugiej kolejności pojawiła się kwestia problemów finansowych agentów turystycznych 

w związku z procedurą chargeback. OSAT zaproponowało, aby w ustawie znalazł się zapis uniemożliwiający 

jej stosowanie w odniesieniu do usług turystycznych. Jednak wydaje się, że taki przepis leży 

w gestii nie tyle ministra turystyki, co finansów i zapisów w ustawie o elektronicznych instrumentach 

płatniczych. Wśród uwag, które wymieniła minister Sobierajska, było wiele dotyczących sprzedaży 

grupowej przez internet czy depakietyzacji usług. 

Wydarzenia minionego roku odsłoniły słabości polskiego prawa. Uwagi branży mają się stać 

podstawą do ministerialnej ewaluacji ustawy o usługach turystycznych. Czy MSiT będzie równie krytyczne 

co branża, dopiero się okaże. AO 

Dossier. Ustawa weszła w życie w 1998 roku, do 2012 roku przeprowadzono 17 nowelizacji m.in. ze 

względu na konieczność dostosowania do wymogów unijnych, konstytucji itp. Na 17 nowelizacji 3 były 

o szerokim zakresie merytorycznym. Ostatnia z 2010 roku dotyczyła zmiany w systemie zabezpieczeń. 


Europoseł Zbigniew Ziobro pyta Komisję Europejską w sprawie zabezpieczenia 

finansowego biur podróży 

Ostatnio trochę przycichła sprawa upadłych w roku ubiegłym biur podróży (czy nie o to chodziło?). 

Problem jednak nie został rozwiązany – poszkodowani klienci w dalszym ciągu czekają na zwrot wpłaconych 

tym biuro kwot. Poniżej zamieszczam zapytanie, jakie europoseł Zbigniew Ziobro skierował 

jeszcze w lipcu do Komisji Europejskiej: 

Zgodnie z art. 7 Dyrektywy Rady z dnia 13 czerwca 1990 roku w sprawie zorganizowanych podróży, 

wakacji i wycieczek (90/314/EWG): “Na wypadek swojej niewypłacalności organizator i/lub 

punkt sprzedaży detalicznej, będący stroną umowy, powinni zapewnić dostateczne zabezpieczenie 

umożliwiające zwrot nadpłaconych pieniędzy oraz powrót konsumenta z podróży”. 

Polska dokonała implementacji tej dyrektywy w ustawie o świadczeniu usług turystycznych. 

Ustawa ta nakłada obowiązek posiadania odpowiednich gwarancji bankowych lub ubezpieczeniowych. 

Ustawodawca określił minimalną wysokość sum gwarancyjnych. 

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości dyrektywa nie pozwala na żadne ograniczenie 

zwrotu sum wpłaconych przez turystów. 

4 lipca 2012 roku biuro podróży Sky Club zgłosiło wniosek o upadłość, pozostawiając blisko 

5000 klientów zagranicą. 19.000 osób wykupiło wycieczki, które nie dojdą do skutku. Sky Club posiadał 

zgodnie z prawem gwarancje ubezpieczeniowe na sumę 25 mln zł. Suma ta nie wystarczy na zwrot 

należności wszystkim klientom. 

1. Czy Komisja Europejska uważa, że dyrektywa w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji 

i wycieczek zezwala na wprowadzenie takiego mechanizmu, który ogranicza możliwość zwrotu pieniędzy 

nadpłacony 

2. Czy Komisja Europejska uważa, że Polska dokonała prawidłowej implementacji art. 7 Dyrektywy? 

3. Jakie działania zamierza podjąć Komisja Europejska dla zapewnienia lepszej ochrony klientów 

biur podróży w Polsce? 

Piotr Cybula 

Źródło: Prawo Turystyczne – Piotr Cybula, data dostępu 17.01.2013 

Obowiązek organizatora: pisemne potwierdzenie posiadania gwarancji: blog 

Prawo Turystyczne 

Ustawa o usługach turystycznych nakłada na organizatora turystyki obowiązek wydania pisemnego 

potwierdzenia posiadania gwarancji każdemu klientowi, który wpłaca kwotę przekraczającą 10 proc. 

ceny imprezy turystycznej. Jak wypełnić ten obowiązek i co grozi za jego niedochowanie? 

Pomimo, że informacje o posiadanych przez biura podróży polisach ubezpieczeniowych są dostępne 

dla klientów w Centralnej Ewidencji Organizatorów Turystyki i Pośredników Turystycznych 

[http://turystyka.gov.pl/ceotipt/podmioty/wyszukiwanie_p_77.html] to zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy 

o usługach turystycznych organizator turystyki zobowiązany jest wydać klientowi dodatkowe pisemne 

potwierdzenie, które obejmuje: 

● informacje dotyczące posiadanej gwarancji lub umowy ubezpieczenia; 

● wskazanie sposobu ubiegania się o wypłatę środków. 

Praktycznym rozwiązaniem jest umieszczenie takich informacji w umowie lub w ogólnych warunkach 

uczestnictwa niemniej jednak dopuszczalna jest również inna forma pisemnej informacji. Co 

ciekawe obowiązek ten został w ustawie zastrzeżony wyraźnie dla organizatorów co oznacza, że nie dotyczy 

on pośredników turystycznych, którzy również są objęci obowiązkowymi zabezpieczeniami finansowymi. 

Jeżeli chodzi o agentów turystycznych, to choć nie zostali wymienieni w tym przepisie, uważam 

że powinni zostać zobowiązani przez organizatora, którego oferty sprzedają do realizowania obowiązku 

opisywanego w tym artykule. 

16

Jakie mogą być konsekwencje? Organizator który nie realizuje obowiązku z art. 14 ust. 4 

ustawy o usługach turystycznych w przypadku kontroli Urzędu Marszałkowskiego bez wątpienia zostanie 

upomniany i zobowiązany do stosowania przepisów. Znacznie poważniejsza może być konsekwencja 

w przypadku wszczęcia postępowania przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, ponieważ 

zaniechanie obowiązku pisemnego potwierdzenia posiadania gwarancji może zostać uznane za 

praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów (art. 24 ust. 2 ustawy o ochronie konkurencji 

i konsumentów) i w konsekwencji ściągnąć na przedsiębiorcę karę pieniężną. Dlatego warto pochylić 

się nad tym tematem. 

Krzysztof Wilk 


Turystyka będzie miała kodeks etyki 

Jest szansa na kodeks etyki w branży turystycznej. Na razie będzie go miała Polska Izba Turystyki, ale 

być może stanie się dokumentem uznanym przez całe środowisko. 

Jak dowiaduje się Turystyka.rp.pl, na ukończeniu jest treść kodeksu etyki Polskiej Izby Turystyki. 

Nad dokumentem pracuje prezes izby Paweł Niewiadomski. 

Historia tego dokumentu sięga kilku lat wstecz, kiedy to Niewiadomski, na prośbę ówczesnego 

kierownictwa PIT, przygotował kodeks dobrych praktyk w turystyce. Mimo że dokument był prezentowany 

w międzyresortowym zespole ds. turystyki i miał dobre przyjęcie, tamte prace nie zostały ukończone. 

Sprawa kodeksu zawisła w powietrzu. 

- Teraz myślimy o kodeksie etyki. Jeśli się przyjmie, będzie można na jego bazie stworzyć kodeks 

dobrych praktyk, który będzie miał charakter bardziej ogólny, a więc i szerszy zasięg – wyjaśnia 

Niewiadomski. I dodaje, że wstępnie przyłączeniem się do dokumentu zainteresowały się Ogólnopolskie 

Stowarzyszenie Agentów Turystycznych i Polski Związek Organizatorów Turystyki. 

Kodeks etyki ma regulować zasady rządzące relacjami wewnątrz PIT, czyli między członkami 

tej organizacji, oraz między członkami PIT, a osobami lub instytucjami z zewnątrz. Będzie to spisany 

zespół norm wynikających z prawa, ale także z obyczaju. 

Choć Niewiadomski przyznaje, że dokument jest już prawie gotowy, nie chce jeszcze ujawnić 

jego treści. Uważa, że to za wcześnie. Mówi jedynie, że składa się on z czterech części. W pierwszej 

znajduje się określenie definicji używanych w kodeksie, postanowienia ogólne, odwołanie do przepisów 

regulujących życie przedsiębiorców turystycznych (- Jest ich tak dużo, że nawet samym przedsiębiorcom 

trudno pamiętać o wszystkich – mówi). Drugi rozdział traktuje o relacjach wzajemnych między 

członkami PIT, trzeci o relacjach z klientami, a czwarty o sankcjach, jakie mogą spotkać członka izby, 

który złamie zasady kodeksu. Kto nie będzie go bowiem przestrzegał, będzie podlegał karom - od prośby 

o zaniechanie nieetycznego zachowania, poprzez upomnienie, aż do wykluczenia z izby. 

W izbie działają już dwie instytucje – zespół do spraw etyki i rzecznik rzetelności zawodowej – 

które będą oceniać wpływające skargi. - Sama izba nie będzie tropić nieprawidłowości wśród swoich 

członków, ale będzie reagować na sygnały o ich niewłaściwym zachowaniu, czy to od samych przedsiębiorców, 

czy od klientów - wyjaśnia Niewiadomski. 

– Kodeks przeszedł wewnętrzną konsultację z wybranymi członkami izby i kierownictwem. 

Niektóre uwagi do niego zostały przyjęte, inne chcemy przedstawić do decyzji Radzie Naczelnej PIT. 

Kodeks wyślemy także jeszcze do konsultacji Urzędowi Ochrony Konkurencji i Konsumentów i Ministerstwu 

Sportu i Turystyki – relacjonuje prezes. 

Jak dodaje, prawdopodobnie kodeks zostanie rekomendowany 6 lutego przez Radę Naczelną 

PIT, a wtedy pozostanie już tylko przyjęcie go przez Walne Zgromadzenie. 

Jeśli kodeks zostanie uchwalony, jako oficjalny dokument będzie obowiązywał wszystkich 

członków Polskiej Izby Turystyki. – Może się zdarzyć, że niektórzy z przedsiębiorców, nie zgadzając się z 

nowymi zasadami, zrezygnują z uczestnictwa w Polskiej Izbie Turystyki – przewiduje Niewiadomski. 

Kodeks dobrych praktyk TUI. Warto przypomnieć, że w zeszłym roku TUI Poland zaproponował 

zestaw zasad, które mogłyby być zrębem kodeksu dobrych praktyk. Jednak środowisko touroperatorów, 

jak i sam pomysłodawca, nie doprowadzili tej inicjatywy do finału. Czytaj o kodeksie według TUI: 

http://www.rp.pl/artykul/759131-TUI--kodeks-dobrych-praktyk-potrzebny-od-zaraz.html 

Filip Frydrykiewicz 


Nieuczciwa praktyka Polskiej Izby Turystyki? 

Ostatnio pojawiła się kolejna informacja o pracy Polskiej Izby Turystyki nad Kodeksem Etyki (Turystyka 

będzie miała kodeks etyki: http://www.rp.pl/artykul/706099,970534-Turystyka-bedzie-mialaswoj-kodeks-etyki.html). 

Pomysł takiego Kodeksu niewątpliwie ocenić należy bardzo korzystnie. W praktyce taki instrument jest 

niewątpliwie potrzebny, na co wskazują też przykłady innych państw. O jego ewentualnym sukcesie 

oczywiście nie będzie decydowała sama treść takiego dokumentu, ale przede wszystkim praktyka jego 

stosowania, co będzie wymagało pewnej odwagi. Nie ma co ukrywać, stopień zainteresowania członko- 

17

stwem w organizacjach branżowych nie jest chyba dla nikogo satysfakcjonujący. Jeżeli w praktyce powstaną 

obawy, że stosowanie tego instrumentu może jeszcze bardziej zniechęcić przedsiębiorców do 

współpracy w ramach tej organizacji, to o sukcesie mówić będzie ciężko. Byłoby to jednak niewątpliwie 

ze szkodą dla branży. Prawidłowo stosowany Kodeks może bowiem wzmocnić wizerunek branży. Pozostaje 

mieć nadzieję, że prace te rzeczywiście się zakończą i to w niezbyt długim czasie. 

Z drugiej jednak strony pojawiają się istotne wątpliwości związane z dotychczasową praktyką 

Polskiej Izby Turystyki. Zastanawiające w tym kontekście jest to, że organizacja ta od dłuższego czasu 

deklaruje, iż taki Kodeks jest stosowany. Tak przynajmniej można odebrać informację dostępna na jej 

stronie internetowej [http://www.pit.org.pl/index.php?navi=012], z której wynika, że Polska Izba Turystyki 

wydaje Certyfikaty członka PIT „w oparciu o zasady Kodeksu Etyki członków Izby”. Jak można 

się domyśleć chociażby z tego artykułu, prace nad takim dokumentem nie zostały zakończone i nie 

został jeszcze przyjęty. Skoro tak, czy można na niego się powoływać? Niewątpliwie w ten sposób Polska 

Izba Turystyki stara się pokazać, że zrzeszeni w niej przedsiębiorcy mają pewną przewagę nad 

konkurencją, która takiego instrumentu nie posiada (a przez to zachęcić do członkostwa). Z drugiej 

strony jest to też bardzo ważny komunikat dla konsumentów, którzy podejmując decyzje rynkowe mogą 

działać kierując się tą informacją. Jeżeli Certyfikat PIT ma świadczyć, że przedsiębiorca działa zgodnie 

z Kodeksem Etyki PIT, a Kodeks ten nie został przyjęty, to jak można ocenić praktykę Polskiej Izby 

Turystyki? Ocenę pozostawiam Czytelnikom. Ciekawy jestem, czy w samym Kodeksie znajdzie się ocena 

takiej sytuacji. Dodam tylko, że kilka miesięcy temu zwróciłem się do PIT w związku z powyższymi 

wątpliwościami o informację w sprawie tego „Kodeksu”. Do dnia dzisiejszego nie otrzymałem oficjalnej 

odpowiedzi. 

Piotr Cybula 

Źródło: Prawo Turystyczne – Piotr Cybula, data dostępu 16.01.2013 

Zobacz również tekst na portalu Turystyka.rp.pl, dokument online: 

http://www.rp.pl/artykul/705167,970845-Nieuczciwa-praktyka-PIT-.html, data dostępu 17.01.2013 

PIT odpowiada na zarzuty mecenasa 

Polska Izba Turystyki pracuje nad kodeksem etyki dla członków PIT. Dokument zawierający zasady 

i wartości etyczne wyznaczające standardy postępowania pracowników biur podróży jest w trakcie 

przygotowań. Jednak w dzisiejszym wydaniu Rzeczpospolitej, pojawił się artykuł mecenasa Piotra Cybuli 

pod tytułem”Nieuczciwa praktyka PIT?”. Autor zwraca uwagę na fakt, iż jednej strony PIT informuje, 

że pracuje nad kodeksem, a z drugiej strony podaje, że już go stosuje (mimo że go jeszcze nie ma). 

Według mecenasa, taka praktyka budzi wątpliwości. 

Na temat kodeksu etyki, nad którym pracuje PIT można przeczytać tutaj: Kodeks etyki dla biur 

podróży: http://www.turinfo.pl/p/ak_id,41517,,pit,polska_izba_turystyki,pit_odpowiada_na_zarzuty_mecenasa.html. 

Paweł Niewiadomski, Prezes PIT, napisał wyjaśnienie do artykułu autorstwa mec. Piotra Cybuli. 

Treść publikujemy poniżej: 

„Szanowny Panie Mecenasie, 

w informacji na temat pakietu korzyści zamieszczonej na stronie internetowej PIT (pkt 14) pomylono Kodeks 

Etyki, jako dokument zawierający normy etyki, z zasadami etyki w postaci nie skodyfikowanej. 

Rada Naczelna, która decyduje o przyjęciu do Izby nowego członka oprócz badania przesłanek formalnych 

(rodzaj prowadzonej działalności czy okres działalności gospodarczej) kieruje się również ocenami 

natury etycznej. Rada nie stosuje kodeksu etyki, gdyż czeka on dopiero na uchwalenie, co mamy nadzieje 

nastąpi niebawem. 

W istocie, chodzi o to, że statut Izby uzależnia członkostwo w Izbie od prowadzenia przez członka 

działalności zawodowej zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, postanowieniami Statutu 

i uchwał organów Izby oraz dobrymi obyczajami. Dlatego punkt 14 pakietu korzyści otrzymał brzmienie: 

14. Uzależnienie członkostwa w Izbie od prowadzenia przez członka działalności zawodowej 

zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, postanowieniami Statutu i uchwał organów Izby oraz dobrymi 

obyczajami. 

Z poważaniem, 

Paweł Niewiadomski 

Prezes Polskiej Izby Turystyki”. 

Źródło: Tur-Info.pl, data dostępu 17.01.2013 

18

Międzynarodowy Dzień Przewodnika Turystycznego, 21 lutego 2013 roku 

Zbliża się Międzynarodowy Dzień Przewodnika Turystycznego. Organizujmy w swoich środowiskach 

i w swoich regionach (województwach) obchody tego naszego święta pamiętając o idei, jaka musi towarzyszyć 

tym obchodom. Pokażmy naszemu społeczeństwu co robimy, jak robimy, dlaczego jesteśmy 

potrzebni i że to, co robimy, robimy nie tylko za pieniądze. I niech też nas dostrzegą ci, którzy w ostatnim 

okresie czasu chcą zniszczyć to, czego dopracowaliśmy się przez tyle lat w zakresie szkolenia, metodyki 

pracy, a także przewodnickiej wiedzy ogólnej. Niech nas dostrzegą też ci, którzy uważają, że 

każdy człowiek (nawet ten z ulicy), byle by miał wykształcenie wyższe, może być przewodnikiem zapominając, 

że przewodnik to osoba, która posiada wiedzę uzyskiwaną na kursach, szkoleniach, a także 

przez wiele lat pracy, z bardzo wielu dziedzin. Dla przykładu wymienię tylko kilka: geografia ogólna, 

geografia regionu, topografia szczegółowa, hydrografia, klimatologia, ochrona środowiska, ogólna wiedza 

przyrodnicza, etnografia, architektura, historia sztuki, zagospodarowanie turystyczne, historia turystyki, 

pierwsza pomoc, metodyka pracy w różnych miejscach i w różnych warunkach, psychologia, 

socjologia itd. Wspomnieć też należy, że przewodnik powinien posługiwać się poprawną polszczyzną, 

mówić wyraźnie i ciekawie, być cierpliwym i wyrozumiałym, po prostu: kochać ludzi, z którymi pracuje. 

Używajmy poprawnej nazwy naszego święta: MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ PRZEWODNIKA TU- 

RYSTYCZNEGO i próbujmy z tą nazwą zapoznać jak największą grupę ludzi: od przedszkolaków po 

osoby dorosłe. Niech naszemu społeczeństwu słowo PRZEWODNIK zawsze dobrze się kojarzy, kojarzy 

się z perfekcyjnym pokazywaniem i objaśnianiem najpiękniejszych miejsc w kraju, przyrody, zabytków 

i ludzi z nimi związanych. Tego życzę Wam wszystkim, Koleżankom i Kolegom, w dniu naszego wspólnego 

święta, w Międzynarodowym Dniu Przewodnika Turystycznego 

Stanisław Kawęcki 

- przewodniczący KSPT PTTK 

Międzynarodowy Dzień Przewodników Turystycznych obchodzony corocznie 21 lutego 

Międzynarodowy Dzień Przewodników Turystycznych, uroczyście obchodzony 21 lutego, został 

ustanowiony w 1989 roku podczas III Konwencji Światowej Federacji Stowarzyszeń Przewodników Turystycznych 

(World Federation of Tourist Guide Associations – WFTGA), która odbyła się w Nikozji na 

Cyprze. 

Ideą Międzynarodowego Dnia Przewodników Turystycznych jest oprowadzanie za darmo miejscowych 

ludzi, w ich języku, po ich terenie. Ten dzień ma pokazać pracę przewodnika lokalnym społecznościom 

i lokalnym władzom, a także uświadomić gospodarzom terenu, jaką rolę odgrywają przewodnicy 

w obsłudze turystów, a w szczególności w kreowaniu wizerunku miasta czy regionu. 

Przewodnik turystyczny, zgodnie z Europejskim Komitetem Standaryzacji (European Commitee 

for Standardisation), to osoba, która oprowadza zwiedzających w wybranym przez nich języku oraz 

objaśnia kulturalne i przyrodnicze dziedzictwo obszaru, na jaki posiada uprawnienia wydane przez 

odpowiednie władze. 

Historia 

● I Międzynarodowa Konwencja Przewodników Turystycznych odbyła się w lutym 1985 roku 

w Jerozolimie. Wówczas zgłoszono propozycję utworzenia federacji narodowych i innych organizacji 

przewodników turystycznych. 

● Podczas II Konwencji, która odbyła się w 1987 roku w Wiedniu, WFTGA została zarejestrowana 

w oparciu o prawo austriackie. Siedzibą Federacji stał się Wiedeń ze stałym przedstawicielem 

WFTGA, ale siedzibą zarządu Federacji jest Londyn. 

● Podczas III Konwencji w Nikozji w 1989 roku ustanowiono dzień 21 lutego Międzynarodowym 

Dniem Przewodnika Turystycznego 

● Pierwszy raz świętowano Międzynarodowy Dzień Przewodnika Turystycznego (International 

Tourist Guide Day – ITGD) w 15 krajach, po tym jak Titina Loizides, przewodnicząca Światowej Federacji 

Przewodników Turystycznych (Word Federation of Tourist Guide Associations – WFTGA), zainicjowała 

go 21 lutego 1990 roku. 

● WFTGA jest organizacją pozarządową, współpracującą z UNESCO i jest uznawana przez 

UNWTO (United Nations World Tourism Organization – Światowa Organizacja Turystyki Narodów 

19

Zjednoczonych) jako oficjalny organ reprezentujący wyszkolonych i licencjonowanych przewodników 

turystycznych na całym świecie. WFTGA jest organizacją non-profit kierowaną przez wybierany zarząd, 

którego członkowie obecnie pochodzą z następujących krajów: Austria, Cypr, Holandia, Indie, Wielka 

Brytania i Stany Zjednoczone Ameryki 

● Aktualnie Word Federation of Tourist Guide Associations zrzesza 65 organizacji przewodnickich 

krajowych z całego świata (ponad 120 000 członków) 

● Ostatnia Konwencja WFTGA odbyła się w dniach 30.01 – 02.02. 2011 roku w stolicy Estonii, 

Talionie, Prezesem Federacji została pani Rosalind Newlands ze Szkocji, a sekretarzem Patricka Blain 

Logo Federacji 

Dwie dłonie: jedna w geście przyjaźni, druga wskazująca kierunek na tle globu ziemskiego. 

Światowa Federacja Stowarzyszeń Przewodników Turystycznych 

Europejska Federacja Stowarzyszeń Przewodników Turystycznych (nowe logo) 

Język Federacji. Oficjalnym językiem federacji jest język angielski. 

Cele WFTGA 

● ustanowienie kontaktów pomiędzy organizacjami przewodników na świecie i umocnienie ich zawodowych 

relacji 

● reprezentowanie zawodowych przewodników na forum międzynarodowym, promowanie ich oraz dbanie 

o ich interesy 

● kreowanie i umacnianie wizerunku tego zawodu 

● promocja uniwersalnych zasad etyki i rzemiosła przewodnickiego 

● podnoszenie standardów zawodowych 

● międzynarodowe szkolenia, podnoszenie kwalifikacji przez edukację 

● zapewnienie wymiany informacji między członkami 

WFTGA prowadzi międzynarodowy lobbing, tworzy bazy danych, prowadzi kursy dla przewodników 

i instruktorów przewodnictwa, umożliwia wymianę doświadczeń, informuje o nowych trendach 

w turystyce, a także aspektach prawnych, zwalcza nieprofesjonalne i nielegalne przewodnictwo, organizuje 

konwencje. 

Członkowstwo w WFTGA 

● pełne – organizacje „non-profit” (organizacja, której zadaniem nie jest osiąganie zysku) przewodników 

z dowolnego kraju (ich członkowie muszą być przewodnikami z oficjalnymi licencjami); 

● indywidualne – dla indywidualnych przewodników z krajów, w których organizacje przewodników nie 

należą do WFTGA; 

● stowarzyszone – dla innych rządowych lub prywatnych organizacji związanych z działalnością turystyczną 

lub szkoleniową w dziedzinie turystyki (bez wymogu „non-profit”). 

Źródło: Przewodnicy PTTK, data dostępu 15.01.2013 

20

W marcu dwie edycje ogólnopolskiego próbnego egzaminu zawodowego 

dla technika hotelarstwa i technika obsługi turystycznej 

Pierwszy ogólnopolski próbny egzamin zawodowy w szkole 

w Czeladzi (fot. Wojciech Gawron) 

Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom zdecydowanej 

większości nauczycieli szkół, którzy przeprowadzali 

pierwszy Ogólnopolski Próbny Egzamin Zawodowy, serwis 

Hotelinfo24.pl w marcu organizuje dwa kolejne egzaminy: 

drugą edycję egzaminu dla techników hotelarstwa oraz 

pierwszą edycję egzaminu dla techników obsługi turystycznej. 

Ogólnopolski próbny egzamin zawodowy ma być 

próbą generalną przed właściwym egzaminem dla przyszłych 

młodych hotelarzy oraz pracujących w szeroko 

pojętej turystyce. 

Przypominamy, że w pierwszej edycji egzaminu 

dla hotelarzy, który odbył się w listopadzie 2012 roku wzięły udział 142 szkoły z całej Polski z liczbą 

ponad 5.000 uczniów. W przesyłanych ankietach ewaluacyjnych nauczyciele entuzjastycznie przyjęli to 

przedsięwzięcie oraz wysoko ocenili jego poziom merytoryczny. 

● Założenia egzaminów oraz zasady udziału znajdziesz na portalu Hotelinfo24.pl, dokument online: 

http://www.hotelinfo24.pl/news,9916,2,W_marcu_dwie_edycje_Ogolnopolskiego_Probnego_Egzaminu_ 

Zawodowego__dla_technika_hotelarstwa_i_technika_obslugi_turystycznej.html 

Aleksandra Lewandowska– nauczyciel, egzaminator, autorka podręczników dla zawodu technik 

hotelarstwa i technik obsługi turystycznej, email: a.lewandowska@hotelinfo24.pl 

Robert Woliński – redaktor naczelny serwisu dla hotelarzy Hotelinfo24.pl, autor licznych publikacji 

w magazynach branżowych, email: redakcja@hotelinfo24.pl, tel. 607 224 907 

Źródło: Hotelinfo24.pl, data dostępu 24.01.2013 

Pierwszy hotel Gromada w Krakowie: nowy obiekt ruszy jeszcze w tym roku 

Sieć hoteli Gromada wzbogaci się o kolejny obiekt. Otwarcie hotelu, który powstaje w Krakowie, przy 

ul. Orzechowej 11, planowane jest na przełomie drugiego i trzeciego kwartału br. Obiekt będzie jednym 

z największych centrów hotelowo - konferencyjnych w Polsce. 

Centrum konferencyjne obiektu będzie posiadało 5 tys. mkw. Autor: 

Hotel Gromada 

Czterogwiazdkowy Hotel Gromada Kraków odda do dyspozycji 

swoich gości 220 nowocześnie urządzonych pokoi, w tym 

37 jednoosobowych, 170 dwuosobowych (w tym cztery typu studio), 

dziesięć apartamentów oraz trzy pokoje dla gości niepełnosprawnych. 

Wyposażenie pokoi obejmie bezprzewodowy dostęp do 

Internetu, 26-calowy telewizor LCD, klimatyzację oraz minibar. 

Centrum konferencyjne to 5 tys. mkw. powierzchni, na 

które składać się będzie 15 sal mogących pomieścić 2,15 tys. osób 

oraz trzy business rooms do 30 osób. 

Hotel dysponować będzie również restauracją, kawiarnią oraz drink barem. Dla gości hotelu 

przygotowana będzie także sala fitness, siłownia, sauna, solarium oraz salon masażu. Zmotoryzowani 

będą mieli do dyspozycji parking. 

Krakowski hotel będzie przystosowany do przyjęcia osób niepełnosprawnych oraz gości ze 

zwierzętami. 

Hotel Gromada Kraków zlokalizowany jest ok. 1,5 tys. metrów od zjazdu z autostrady A4, 

12 km od Portu Lotniczego w Balicach im. Jana Pawła II oraz 6 km od Centrum Krakowa. 

Sieć Gromada od 75 lat prowadzi działalność hotelarską i turystyczną w kraju i zagranicą. Aktualnie 

firma posiada: 17 hoteli, w tym 1 za granicą (w Berlinie), trzy ośrodki wypoczynkowe, 14 regionalnych 

biur turystycznych własnych, osiem biur licencyjnych oraz ponad 200 biur agencyjnych. 

Źródło: Horecanet.pl, data dostępu 15.01.2013 

21

Gromada sprzedaje hotele 

Hotel w Ostrowcu Świętokrzyskim 

Gromada pozbywa się nierentownych hoteli i przygotowuje otwarcie przed 

sezonem hotelu kongresowego w Krakowie. Ogólnokrajowa Spółdzielnia 

Turystyczna podpisała umowę sprzedaży hoteli w Ostrowcu Świętokrzyskim 

i Przemyślu. 

- Po przeprowadzeniu audytu sieci postanowiliśmy zrezygnować 

z utrzymywania obiektów w miejscach, w których nasilenie ruchu turystycznego, 

w tym również turystyki biznesowej, nie wskazuje na możliwość 

osiągnięcia oczekiwanego wyniku ekonomicznego w perspektywie krótszej 

niż 4 lata – mówi prezes Gromady Jan Błoński. - Swoją działalność koncentrujemy 

na obiektach strategicznych: osiągających bardzo dobre lub dobre wyniki finansowe oraz 

rokujących osiągnięcie takich efektów w najbliższych miesiącach i latach. 

Hotele w Ostrowcu Świętokrzyskim (136 pokojów) i Przemyślu (115 pokojów) będą funkcjonowały 

w sieci Gromady do końca marca 2013 roku. Przedłużenie obecności Gromady w obu obiektach 

i zasady ewentualnej dalszej współpracy są przedmiotem rozmów prowadzonych między spółdzielnią, 

a inwestorem - przedsiębiorcą prywatnym. 

Oba obiekty od kilku lat przynosiły straty. Poprawienie wyników wymagałoby zainwestowania 

w podniesienie standardu, ale spółdzielnia nie ma na to pieniędzy. Próbowała wprawdzie zdobyć pieniądze 

z Unii Europejskiej, będące w dyspozycji władz województwa świętokrzyskiego na hotel 

w Ostrowcu, ale jej odmówiono, bo „obiekt jest własnością podmiotu opłacającego podatek dochodowy 

poza województwem świętokrzyskim”. 

„W tej sytuacji Gromada oceniła, że jest inwestorem niepożądanym w regionie. Regionie, w którym 

działają trzy obiekty sieci: obok Ostrowca są to hotele w Busku-Zdroju i w Cedzynie k. Kielc” - 

pisze w komunikacie Katarzyna Kowalczyk, kierownik działu marketingu firmy. 

- W tej sytuacji koncentrujemy się na przygotowaniach do uruchomienia hotelu kongresowego 

w Krakowie z 220 pokojami w tym 10 apartamentami oraz 4,7 tys. mkw. powierzchni konferencyjnej 

(18 sal, największa z nich pomieści 2 050 osób). Otwarcie hotelu powinno nastąpić u progu sezonu 

letniego – dodaje Błoński. 

W ramach prowadzonych od kilkunastu miesięcy działań dostosowujących strukturę oraz formy 

działania Gromady wymagań rynku turystycznego, zlikwidowano lub usamodzielniono spółki zależne 

oraz sprzedano szereg nieruchomości. Wśród nich m.in. hotel w Radomiu i budynek biurowy 

w Warszawie. Działania te zaowocowały ponad 40 mln zł w postaci bezpośrednich i pośrednich przychodów 

oraz uwolnienia środków umożliwiających spłatę znaczącej części kredytu zaciągniętego na 

budowę hotelu kongresowego w Krakowie, który w ostatnich latach mocno obciążał finanse spółdzielni. 

F.F. 


Zburzą perły PRL-u w stolicy? Nic ich już nie chroni 

Rotunda PKO BP powstała w 1966 roku. Ze względu 

na kształt i „Wężyk” dachu jest nazywana czapką 

generalską. To najciekawszy budynek tzw. Ściany 

Wschodniej z Domami Towarowymi „Centrum”, która 

powinna być chroniona w całości. Zdjęcie z 2000 

roku, miasta nie szpecą... (Fot. Maciej Zienkiewicz / 

Agencja Gazeta) 

Niespodziewany skutek sporu o pawilon 

Emilii. Nic nie chroni budynków z czasów PRL-u jak 

rotunda PKO, przystanki kolejowe linii średnicowej 

czy Teatr Żydowski. Trafią na śmietnik historii? 

W ewidencji zabytków „nie ma (...) miejsca 

na dobra kultury współczesnej” - czytamy w okólniku 

wiceministra kultury Piotra Żuchowskiego, generalnego 

konserwatora zabytków. 

Pismo trafiło do konserwatorów wojewódzkich w całej Polsce. 

Koniec nocnych wpisów. Piotra Żuchowskiego zbulwersował sposób, w jaki do gminnej ewidencji zabytków 

trafił d. pawilon meblowy przy ul. Emilii Plater. Stało się to 21 września, tuż przed północą. 

Kilka godzin wcześniej firma Griffin Investments wpłaciła za budynek 115 mln zł na konto Ministerstwa 

Skarbu Państwa. Dokonując transakcji, inwestor był przekonany, że kupuje pawilon, który może 

zburzyć i zastąpić wysokim budynkiem. Gdy „nocna ochrona” Emilii wyszła na jaw, wybuchł skandal. 

- Nie może tak być, że w ewidencji pojawiają się obiekty, które nie spełniają ustawowej definicji 

zabytku. Tam muszą trafiać budynki na tyle cenne, by potem mogły się znaleźć w rejestrze zabytków. 

22

Taka teraz będzie zasada - tłumaczy Piotr Żuchowski. - Ewidencja to nie miejsce do prowadzenia rozgrywek 

lokalnych samorządów z inwestorami. Ma być uzupełniana spokojnie, systematycznie, zgodnie 

z procedurami, a nie tak, że ktoś coś wieczorem wpisuje. 

W swoim okólniku wiceminister poucza konserwatorów, jak prowadzić gminne ewidencje. By 

uniknąć powtórki skandalu z Emilią, nowych wpisów należy dokonywać zarządzeniem władz lokalnych, 

po wcześniejszym wykonaniu karty zabytku i porozumieniu z konserwatorem wojewódzkim, 

a fakt ten podać do publicznej wiadomości. 

Zabytek czy dobro? Pismo wiceministra Żuchowskiego już zadziałało. Na początku stycznia 

mazowiecki konserwator zabytków wykreślił Emilię ze swojej ewidencji, wymuszając na konserwatorze 

stołecznym usunięcie pawilonu również z ewidencji gminnej. Na tym nie koniec, bo w ślad za Emilią 

z list tych mają wypaść także inne obiekty z czasów PRL-u, określane jako dobra kultury współczesnej. 

- Minister wskazał, że zabytki i dobra kultury współczesnej to dwa różne zbiory, które się wykluczają. 

Dlatego obiekt będący dobrem kultury współczesnej nie może być w ewidencji zabytków. Jeśli 

w niej figuruje, jest to niezgodne z prawem - mówi mazowiecki konserwator Rafał Nadolny, powołując 

się na dwie ustawy. 

Zgodnie z ustawową definicją zabytku z 2003 roku to „nieruchomość lub rzecz ruchoma, ich 

części lub zespoły (...) stanowiące świadectwo minionej epoki lub zdarzenia”. Wyjaśnienie terminu „dobro 

kultury współczesnej” znajduje się w innej ustawie (o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym 

z 2003 roku): „należy przez to rozumieć niebędące zabytkami dobra kultury, takie jak pomniki, 

miejsca pamięci, budynki, ich wnętrza i detale, zespoły budynków, założenia urbanistyczne i krajobrazowe, 

będące uznanym dorobkiem współcześnie żyjących pokoleń...”. 

- Zabytki chronione są w ewidencji, a dobra kultury współczesnej - w planach miejscowych - 

precyzuje Rafał Nadolny. 

Co zostanie, co wypadnie? Listę dóbr kultury współczesnej w Warszawie opracował stołeczny 

oddział Stowarzyszenia Architektów Polskich. Są na niej 133 obiekty i układy urbanistyczne z lat 

1945-1989. Blisko połowa z nich - 46 budynków i 16 układów - znalazła się w „Studium Warszawy”, 

na podstawie którego powstają plany miejscowe mające także chronić perełki PRL-u. Ponieważ planów 

wciąż jest mało, ratunkiem dla cennych obiektów było wciąganie ich do ewidencji zabytków. Niektóre 

z nich, jak Pałac Kultury, dawny Dom Partii czy Centralny Dom Towarowy (obecny Smyk), trafiły do 

rejestru zabytków. 

- Rejestr nie będzie weryfikowany. Tam są obiekty o uznanej już wartości. W chwili wpisania 

do rejestru powinny być wykreślone z listy dóbr kultury współczesnej - oznajmia Rafał Nadolny. 

Weryfikacji podda za to ewidencję zabytków. Co z niej wyrzuci? Na przesłanej stołecznemu 

konserwatorowi liście „kart wycofanych lub nieprzyjętych do zbioru archiwum wojewódzkiego konserwatora 

zabytków” umieścił m.in.: Teatr Żydowski, Dom Artysty Plastyka przy Mazowieckiej, kino Wars 

przy Rynku Nowego Miasta, dawne kino 1 Maj przy Podskarbińskiej, kino Tęcza przy Suzina i dworzec 

Warszawa Wawer. 

- Prawo nie zostawia nam innej możliwości, musimy wykreślić te budynki z gminnej ewidencji 

zabytków - mówi stołeczny konserwator Piotr Brabander. - Rozumiem, że pełną listę obiektów do wykreślenia 

wojewódzki konserwator dopiero przygotowuje. 

Jeśli Rafał Nadolny wyczyści ewidencję z dzieł PRL-u, poza ochroną znajdą się m.in.: przystanki 

PKP Powiśle i Ochota, Dom Chłopa, Uniwersytet Muzyczny, tużpowojenne osiedle Praga I i socrealistyczne 

Praga II. 

- To już problem polityki przestrzennej miasta. Ja mam związane ręce, muszę się kierować 

przepisami prawa - mówi Nadolny. 

Tymczasem sam wiceminister Żuchowski nie jest pewien, co powinno wypaść z ewidencji: - 

Ustawa nie mówi, czy zabytek powinien mieć 20, 30, czy 40 lat. Ja bym dyskutował, czy nie zachować 

np. rotundy PKO. Jest przecież wyznacznikiem architektury swoich czasów. 

Tomasz Urzykowski 

Źródło: Warszawa.gazeta.pl, data dostępu 16.01.2013 

Wikivoyage: Wikipedia dla turystów 

Fundacja Wikimedia, administrująca na co dzień popularną Wikipedią, uruchamia 

projekt podróżniczy. Wikivoyage ma być turystyczną wiki, zbierającą opisy miejsc 

z całego świata. Projekt budzi jednak kontrowersje. 

Jimmy Wales, twórca Wikipedii, podzielił się w niedawnym wywiadzie swoimi planami 

na najbliższą przyszłość. Jednym z nich jest zaangażowanie w projekt turystyczny, 

który powstawał przez ostatnie pół roku. Wstępna koncepcja dostępna jest online 

od września, ale to jutro, 15 stycznia, nastąpić ma oficjalny start serwisu. 

23

Wikivoyage [http://en.wikivoyage.org/wiki/Main_Page] podobnie jak inne projekty Fundacji 

Wikimedia, nie jest nastawiony komercyjnie. Nie będzie tu więc reklam, tekstów sponsorowanych czy 

modułów rezerwacyjnych. Projekt, jak Wikipedia, utrzymywać ma się dzięki datkom społeczności. 

Uruchomienie Wikivoyage nie odbywa się jednak bez kontrowersji. W Wikivoyage znaleźć będzie można 

tysiące opisów kierunków i turystycznych atrakcji tworzonych przez pasjonatów. Wszystkie opisy 

i zdjęcia oparte są o licencje Creative Commons – zasoby są więc wolne, niekomercyjne i pod niewielkimi 

obostrzeniami można je dowolnie kopiować i wykorzystywać. Nie podoba się to firmie Internet 

Brands, która tworzy bardzo podobny projekt, Wikitravel 

[http://wikitravel.org/pl/Strona_g%C5%82%C3%B3wna]. Firma nieskutecznie próbowała nawiązać 

współpracę z Fundacją Wikimedia. Spór rozstrzygnie sąd. 

Niezadowolonych jest zresztą więcej – wiele startupów czy dojrzałych serwisów zarabia dzięki 

oferowaniu internetowych przewodników. Doświadczenie Wikipedii pokazuje jednak, że nie jest ona 

zabójczym konkurentem dla projektów, które oferują wiedzę swoim użytkownikom. Nas uruchomienie 

Wikivoyage bardzo cieszy i kibicujemy by szybko pojawiła się polska wersja językowa. 


24

Wielkie Jeziora Mazurskie i Pojezierze Augustowskie połączone: to największa 

inwestycja od ponad 170 lat! 

Ponad 130 km nieprzerwanej trasy żeglugowej, wyjątkowy szlak turystyczny podkreślający walory północno-wschodniej 

części kraju i rozwój gospodarczy regionu w zgodzie z ekologią i naturą. To część 

korzyści, jakie wymieniają podmioty odpowiedzialne za połączenie Wielkich Jezior Mazurskich z Pojezierzem 

Augustowskim. Właśnie opracowano koncepcję, na którą środki mają zostać pozyskane środki 

z Programu Operacyjnego Rozwój Polski Wschodniej. 

Jeszcze w styczniu piętnaście samorządów z województwa warmińsko-mazurskiego i podlaskiego 

złoży wspólny wniosek do Programu Operacyjnego Rozwój Polski Wschodniej o środki na opracowanie 

koncepcji drogi wodnej. Celem uczestniczących w porozumieniu samorządów (umowę partnerską 

podpisano 22 kwietnia 2011 roku, a jego liderem został powiat Ełcki), czyli Marszałków Województw 

Podlaskiego i Warmińsko-Mazurskiego, Starostów Ełckiego, Giżyckiego, Grajewskiego i Piskiego, 

Prezydenta Miasta Ełku, Burmistrzów Giżycka, Orzysza i Rajgrodu, Wójtów Gmin Ełk, Giżycko, 

Kalinowo, Miłki i Płaska, jest połączenie jednym szlakiem żeglugowym krainy Wielkich Jezior Mazurskich 

z Pojezierzem Augustowskim. 

Można śmiało powiedzieć, że akceptacja wspólnego pomysłu piętnastu samorządów przyczyni 

się do rozkwitu turystyki w tym regionie. Już dziś, na etapie koncepcji, wiemy, że to rewolucja w rozwoju 

północno-wschodniej Polski – powiedział Krzysztof Piłat, Starosta Ełcki. 

Podczas samej realizacji zaangażowanych ma być około tysiąca osób. Zaś po zakończeniu budowy 

szlaku wodnego na stałe utworzone zostać mają setki miejsc pracy w powstałej bazie turystycznej: 

hotelach, restauracjach, marinach, sanatoriach czy ośrodkach sportowych i wypoczynkowych. 

Sukces jest tym pewniejszy, że stawiamy na wysoką jakość infrastruktury turystyki wodnej, 

przez co region stanie się niezwykle konkurencyjny nie tylko w skali kraju, ale też całej Europy – dodał 

Andrzej Pułecki, kierownik projektu. 

Projekt, który nazywany jest przez jego twórców „kręgosłupem przestrzeni turystycznej” w regionie, 

przeprowadzi specjalne do tego celu powołane stowarzyszenie działające również na zasadzie 

partnerstwa publiczno-prywatnego. Do jego zadań należeć będzie dopełnienie wszelkich formalności 

i pozyskanie środków na realizację inwestycji. Wedle planu projekt w 85 proc. sfinansowany zostanie 

ze środków unijnych w ramach perspektywy 2014-2020. Kolejne 10 proc. pochodzić będzie z samorządów 

lokalnych, zaś 5 proc. pokryje budżet centralny. 

Łączny koszt szacowany jest wstępnie na 500 – 600 mln zł. Rozpiętość wynika z różnych koncepcji 

rozbudowy szlaku wodnego oraz towarzyszącej mu infrastruktury. Całość planowanej trasy wynosi 

130 km. 90 km stanowić będą naturalne zbiorniki. Przeprowadzenie dodatkowych 40 km trasy 

wodnej pomiędzy osiemnastoma zbiornikami wymagać będzie licznych śluz, kanałów, pochylni, mostów, 

wiaduktów, dróg dojazdowych, jak i dostępu do mediów. 

Koszt opracowania projektu to 10 mln zł i na początek o te właśnie środki aplikują pomysłodawcy. 

Po szczegółowej analizie wybrana zostanie koncepcja najlepiej spełniająca kryteria techniczne, 

kosztowe i te związane z podniesieniem atrakcyjności turystycznej. Nadrzędne znaczenie dla wyboru 

będzie miało minimalne oddziaływanie na środowisko. Trasę wyznaczono tak, aby nie wkraczać na tereny 

obszaru Natura 2000 (stanie się tak tylko w pobliżu bagien Nietlickich i ewentualnie na jeziorze 

Tajno). Przy projektowaniu kanałów i śluz uwzględnione zostaną też potrzeby migracji zwierząt. 

25

Wyrazem troski o środowisko ma być również chęć stworzenia wzdłuż szlaku wodnego „nieagresywnej” 

strefy turystycznej: z trasami pieszymi, konnymi, rowerowymi, obiektami typu SPA, hotelowo-gastronomicznymi, 

sanatoryjnymi, polami golfowymi, a nawet narciarskimi. 

To pierwsza tego typu polska inicjatywa w regionie od ponad 170 lat. Ostatnią dużą nową inwestycją 

w arterię wodną była budowa Kanału Augustowskiego ukończona w 1839 roku. 

Pamiętajmy też, że cała trasa będzie ogólnodostępna. Zarówno dla statków pasażerskich, jak 

i dla wszelkiego rodzaju łódek, żaglówek, kajaków itp. Każdy wypływając z Giżycka będzie mógł dopłynąć 

do Augustowa tym właśnie szlakiem. Tym bardziej wszystkim zależeć powinno na pozyskaniu 

środków unijnych – powiedział Andrzej Pułecki. 

Wspólny projekt piętnastu samorządów wesprzeć ma Unia Europejska. Rok 2013 to rok organizacyjny 

projektu. Samorządy zakładają, iż środki na etap projektowo-wykonawczy zostaną przyznane 

w połowie 2014 roku. Kolejne trzy lata ma zająć dopracowanie szczegółów technicznych, zaś realizację 

przewidziano na lata 2017 – 2019. 


Nowelizacja ustawy ws. płatności dla GOPR i TOPR 

W sobotę weszła w życie nowelizacja dwóch ustaw, która ma ujednolicić rozwiązania dotyczące przekazywania 

na rzecz służb ratownictwa górskiego działających na terenie parków narodowych 15 proc. 

wpływów z opłat za wstęp. 

Zmiany polegają na tym, że z ustawy o ochronie przyrody usunięto zapis dotyczący obowiązku 

finansowego wobec służb ratowniczych, natomiast znalazł się on w ustawie o bezpieczeństwie i ratownictwie 

w górach. Zgodnie z nowymi przepisami na rzecz Górskiego i Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia 

Ratunkowego (GOPR i TOPR) przekazywane ma być co kwartał 15 proc. wpływów z opłat za 

wstęp do parku lub na niektóre jego obszary, po pomniejszeniu o należny podatek VAT. 

Ustawowy obowiązek w tej kwestii istnieje dopiero od końca 2011 roku, ale w dotychczasowym 

zapisie nie było mowy o opłatach za wstęp na niektóre obszary parku, dlatego od obowiązku wpłacania 

na rzecz GOPR 15 proc. wpływów z biletów wstępu uchylały się dotychczas władze Pienińskiego Parku 

Narodowego (PPN). Władze PPN argumentowały, że pobierane są tam opłaty tylko za udostępnianie 

turystom niektórych terenów: galerii widokowej na Trzech Koronach i Sokolicy oraz szlaku wodnego 

w Przełomie Dunajca. 

Zdaniem dyrektora Tatrzańskiego Parku Narodowego (TPN), nowelizacja ustaw to tylko uporządkowanie 

tych samych zapisów w dwóch różnych ustawach. „W naszym przypadku nowela nie 

wnosi żadnych zmian, bo TPN jako pierwszy park narodowy w Polsce dobrowolnie zaczął przeznaczać 

dla TOPR 15 proc. wpływów z biletów wstępu” - powiedział Skawiński. TPN przeznacza rocznie dla TO- 

PR ok. 900 tys. zł. 

Jak twierdzi Szymon Ziobrowski z TPN, władze parku wolałyby odprowadzać 15 proc. wpływów 

z biletów na fundusz parków narodowych. Jego zdaniem służby ratownicze powinny być finansowane 

z budżetu państwa. „Jeżeli jednak jest taki wymóg ustawowy, nie uchylamy się od tego obowiązku” - 

powiedział. 

Sejm uchwalił nowelizacje ustawy o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach oraz ustawy 

o ochronie przyrody 9 listopada 2012 roku. Prezydent podpisał je 24 grudnia 2012 roku. 

Źródło: Prawo.rp.pl, data dostępu 19.01.2013 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

Prośba o wzajemność 

Będę wdzięczny niezmiernie za aktywne redagowanie naszego elektronicznego czasopisma informacyjnego, 

czyli o nadsyłanie informacji: 

● o planowanych konferencjach i seminariach naukowych (wraz z adresem strony internetowej), 

● o nowościach wydawniczych z zakresu nauk o turystyce, w tym o materiałach pokonferencyjnych 

będę wdzięczny za elektroniczną wersje: okładki oraz spisu treści), o sposobie ich bezpłatnego 

pozyskania lub o warunkach zakupu, 

● o zakończonych badaniach naukowych, 

● o zakończonych przewodach doktorskich i habilitacyjnych. 

● o innych faktach, które można zamieścić w kronice dokumentującej działalność naukowo-badawczą 

w turystyce. 

Zapewniam rozpowszechnienie informacji: 

● w formie elektronicznego tygodnika „Konfraternia Turystyczna”, 

● umieszczenie ich na blogu Konfraterni Turystycznej. 

Serdecznie dziękuję i pozdrawiam 

Wojciech Rozwadowski 

26

Uwaga! Bieżące informacje Konfraterni Turystycznej, aktualizowane w zasadzie codziennie, znajdziesz 

pod adresem: http://konfraternia.bloog.pl oraz na Facebooku: 

http://www.facebook.com/pages/Konfraternia-Turystyczna/174569065948556?sk=wall 

Konfraternia Turystyczna: czasopismo o badaniach i dydaktyce w turystyce 

jest dostępna na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska 

http://creativecommons.org/licenses/by/3.0/pl/. 

___________________________________________________________________________________________________ 

Patronat merytoryczny: Sekcja Bibliotek Niepaństwowych Szkół Wyższych 

Zarządu Głównego Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich 

Redakcja „Konfraterni Turystycznej”. Redaktor naczelny: Wojciech Rozwadowski. 

Adres redakcji: ul. Renesansowa 13, lok. 38, 01-905 Warszawa, tel. 503.382.910, 

email: wojciech.rozwadowski@gmail.com * konfraternia.turystyczna@gmail.com * 

http://konfraternia.bloog.pl. 

____________________________________________________________________________________________________ 

Redakcja „Konfraterni Turystycznej” dokłada wszelkich starań, aby nie rozsyłać niechcianej poczty. 

Uprzejmie informujemy, iż Państwa adres email został pozyskany bezpośrednio z Państwa strony internetowej 

lub z oficjalnych i ogólnie dostępnych baz danych i w związku z tym, w myśl art.10 par. 2 

Ustawy z dnia 18 lipca 2002 roku, o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. 2002 144.1204) 

niniejszy email nie stanowi przesyłki mającej znamiona spamu. Jeżeli jednak nie życzycie sobie Państwo 

dalszych informacji na temat naszej oferty prosimy o odpowiedź z NIE w tytule. 

27

Konfraternia Turystyczna - Wyższa Szkoła Turystyki i Hotelarstwa

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?