Recykling odpadów polimerowych z elektroniki i pojazdów
Recykling odpadów polimerowych z elektroniki i pojazdów
Recykling odpadów polimerowych z elektroniki i pojazdów
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
84<br />
<strong>Recykling</strong> <strong>odpadów</strong> <strong>polimerowych</strong> z <strong>elektroniki</strong> i <strong>pojazdów</strong><br />
cymi przejściom fazowym poszczególnych składników, co świadczy o niemieszalności<br />
składników oraz pojedynczym pikiem krystalizacji przy około 120 0 C.<br />
Obserwowane dwa piki topnienia dla PP mogą wynikać z faktu, iż w przypadku<br />
badanego recyklatu PP możemy mieć do czynienia z mieszaniną PP izotaktycznego<br />
i syndiotaktycznego [Maier 1998]. Temperatura topnienia polimeru zmienia<br />
się wraz ze stopniem krystaliczności. Doskonale izotaktyczny PP wykazuje teoretyczną<br />
temperaturę topnienia przy około 171 0 C, natomiast temperatura topnienia<br />
komercyjnie dostępnych izotaktycznych PP wynosi ok. 160 0 C, z powodu obecności<br />
obszarów amorficznych. Temperatura topnienia obniża się znacznie wraz<br />
ze spadkiem stopnia krystaliczności – syndiotaktyczny PP o krystaliczności 30%<br />
topi się przy około 130 0 C. Innym wytłumaczeniem obecności dwóch pików topnienia<br />
może być fakt, że w przypadku badanego PP możemy mieć do czynienia<br />
nie z homopolimerem, a z kopolimerem, zawierającym więcej niż jeden rodzaj<br />
monomeru w łańcuchu polimerowym: etylen, rzadko 1-butadien, 1-hexadien.<br />
Z powodu wyższej udarności kopolimerów niż homopolimerów często stosuje<br />
się je w przemyśle samochodowym. Struktura kopolimerów jest zbliżona do izotaktycznego<br />
PP, ale regularne ułożenie atomów jest rozłożone statystycznie, ze<br />
względu na obecność komonomerów. W efekcie krystaliczność zostaje obniżona,<br />
a mobilność łańcucha polimerowego zwiększona, co z kolei sprawia, że temperatura<br />
topnienia kopolimerów jest niższa w stosunku do homopolimerów (przy<br />
7% dodatku etylenu temperatura topnienia wynosi 120 0 C) [Kukaleva 2003, Maier<br />
1998, Rjeb 2005, Sichina 2000, Starkweather 1982]. Występowanie dwóch pików<br />
krystalizacji dla pierwotnego PP (przy 112 0 C i 117 0 C), znacznie różniących się<br />
entalpią (odpowiednio 12,4 J/g i 72,3 J/g), może być skutkiem tych samych efektów.<br />
Nie znaleziono natomiast uzasadnienia literaturowego dla obecności drugiego<br />
piku krystalizacji w termogramach mieszanin PP+HDPE 50:50 i 80:20, przy<br />
temperaturze około 125 0 C. Wraz ze zwiększaniem zawartości PP w mieszaninie<br />
pik ten przesuwa się ku wyższej temperaturze, a jego entalpia rośnie kosztem<br />
entalpii piku przy 117 0 C, odpowiadającemu krystalizacji PP. Pik przy 125 0 C nie<br />
występuje jednak dla PP, na podstawie czego wywnioskowano, że w mieszaninach<br />
PP+HDPE 50:50 i 80:20 mamy do czynienia z pojawieniem się nowej struktury<br />
krystalicznej. Wyniki z DSC określające stopień krystaliczności pozostają<br />
w zgodności z literaturą [Jose 2004, Rachtanapun 2004,]. W mieszaninie PP+HD-<br />
PE poszczególne składniki obniżają wzajemnie swoją krystaliczność, a całkowity<br />
stopień krystaliczności wykazuje ujemne odchylenie od prawa mieszanin.<br />
Różnice wyników miedzy różnymi autorami mogą wynikać z różnic między<br />
samymi polimerami i różnymi metodami sporządzania mieszanin. Należy wziąć<br />
również pod uwagę, że HDPE i PP badane przez innych autorów [Jose 2004, Ku-
Change language