mangësitë dhe ngarkesat në fjalorin e shqipes së - Kosova tek ...

ama kjo- rin, nuk figuron, nuk trajtohet!? Shih. RIN (dhe) RINIM.
PIKËGJÁLLË ndajf. Pa ndjenja, i vdekur në vend. Ra pikëgjallë. FSHS, f. 1002:
vdekur-gjallë!?
POLISEMÍ, ~A f. gjuh. Aftësia e fjalëve për të pasur më shumë se një kuptim;
shumëkuptimësi. Polisemia në gjuhën shqipe. FGJSSH, f. 1514. (te FSHS është
mënjanuar, pa shënimin e nevojshëm):
Shih SHUMËKUPTIMSÍ, ~A.
POLISEMÍK, ~E mb. gjuh. I shumëkuptimshëm. Fjalë Polisemike. FGJSSH, f.
1514. (te FSHS është mënjanuar, pa shënimin e nevojshëm):
Shih SHUMKUTÍMSH/ËM (i), ~ME (e). (dhe pikëpyetja e madhe: në është dashtë
të mënjanohen nga fjalori apojo!?).
PRÍJËS, ~I m. sh. ~,~IT. Shih UDHËRRËFYES, ~I. Prijës i grupit. 2. lart.
Udhëheqës. 3. Ai që është në krye të një ushtrie; i pari i fisit. Prijës ushtarak. Prijës i
fiseve. (duhet t’i shtohet edhe një shpjegim shtesë-4) 4. Kapitujt prijës 3
PRÍZË, ~A f. sh. ~A, ~AT. elektr. Pajisje prej lënde veçuese, me dy vrima, që
shërben për të lidhur një aparat (radio, hekur rrobash etj.) me burimin e rrymës elektrike.
FSHS, f. 1042. (është një tkurrje e panevojshme dhe e shëmtuar e FGJSSH, f.1550:
PRIZ/Ë,~A f. sh. ~A, ~AT. 1. hidrol. Pajisje prej gypash, dërrasash etj., që vendoset
në lumë ose nëpër kanale për të marrë ujin ose për ta shpërndarë atë në drejtime të
caktuara; lëshues; pajisje që vendoset në gypat e ujit të pijshëm për të marrë ujë. Prizë
kryesore. Prizë uji. Prizat e kanalit. Ndërtuan një prizë.
2. elektr. Pajisje prej lënde veçuese, me dy vrima, që shërben për të lidhur një aparat
(furnelë elektrike, radio, televizor, hekur rrobash etj.) me burimin e rrymës elektrike.
Prizë elektrike. Prizë muri. Vë në prizë. Heq nga priza. (në vend që t’i shtohet edhe
shpjegimi shtesë-3) 3. Prizat a prizmimet formohen rastësisht edhe në qelqet e dritareve
kur bie shi me furtunë, por ato priza e prizmime i hapin edhe qëllimisht ndër ara apo ndër
livadhe që të derdhën në prijë (hulli), që të mos formohen rrëketë shkatërruese.
PÚFK/Ë,~A f. sh. ~A, ~AT. bised. 1. Fluskë (në lëkurë, në gjethet e disa bimëve
etj.); pjesë e fryrë; bullungë, xhungë. Iu bënë duart me pufka. Duhani ka çuar pufka. 2.
Pikë uji, loti etj. 3. Pupagjel. 4. Shtëllungë e vogël tymi, pluhuri etj. 5. Mafishse. 6. përd.
3 Prof. Dr. Ethem Likaj: te përkthimi i veprës: HYRJE NË GJUHËSINË TEORIKE, Tiranë-2001, f. 29.