Diaspora shqiptare dhe - Lajme / News Albemigrant
Diaspora shqiptare dhe - Lajme / News Albemigrant Diaspora shqiptare dhe - Lajme / News Albemigrant
Të falënderoj, Zot Që ke menduar të ekzistoj dhe unë Me çuditjet e mia Ta mbush zbrazëtirën ndërmjet dheut e qiellit Neë emrin e një lirie të përkohshme Të falënderoj, Zot Që ke menduar të ekzistoj dhe unë Të ka marrë një çik kohë Të bëhem ashtu siç jam, edhepse Po qe se do më pyesje Tjetërsoj do të dukej çdo gjë... DRURI ME PRESJE Mallkimi vjen pas meje Si një mesditë e ëmbël vjeshtake Kam qeshur shumë sot, shenjë e keqe Ditën më të qartë E kam lënë të më rrëshqasë Ndërmjet luleve Shkoj fijeve të gjakut Ndërmjet tmerreve të atyre që nuk e dine Se kanë vuajtje të hatashme Në fushat katalane, me ar të ndotur Jemi gjithnjë e më pak Pranë çdo përdëllimi të fatit Dita e sotme kaloi Pluhuri më I butë kosmik Nga druri me njëmijë vargje në degë Denisa Comănescu (Denisa Komënesku) Është poete dhe përkthyese e shquar nga anglishtja. U lind në Buzëu, në shkurt të vitit 1954. Kreu studimet e Fakultetit Filologjik në Universitetin e Bukureshtit (Dega: rumanisht-anglisht). Debutoi në shtypin letrar më 1975, duke botuar që nga viti 1977 disa vëllime poetike (Dëbimi nga parajsa, Barka në valë, Gjurmë të zjarrta) etj. Është anëtare e Lidhjes së Shkrimtarëve të Rumanisë, prezente në një numër të madh antologjishë të botuara në Gjermani, Kanada, Rusi, Turqi etj. Është e afirmuar me vjersha dhe reçensione në revista prestigjioze si Ëorld Literature Today, Exquisite Corpse, Kalliope (SHBA), Poetry Revieë, Rialto, Omnibus (Angli), Bonners Litterara Magasin, Res Publica, Fenix (Suedi) etj. Që nga viti 1990, Denisa Komënesku është sekretareshë e PEN Qendrës Rumune. GËZIMI Iku nga unë Si nga një zbavitje e thyer Ujërave të degdisura E kërkova verbërisht në shkretëtirë Një kokërr pamundësie E zëvendëson në tëmth Në dritën e brendshme Nga ai do të rriten zambakë mbretërorë Si një petk i bardhë do ta mbulojë
Trrupin tim nga i cili ende shpërthen dashuria PORTRET VASHËRIE Gratë të thonë Se jam e hatashme Ndërsa duart tua Kur më përqafon Kërcëllojnë Si do karrige të vjetra Je i gatshëm të më shesish Për qetësinë për të shikuar Me sytë e pandotur Të fëmijëve KËNGA E qetë dhe e butë si një kokërr kaçamaku E drithshme dhe kurreshtare si një i mitur E sideftë dhe e fshehur si turiri i një edhi E harlisur dhe e vetmuar si një emigrant Mos e lë për tepër në betejën e ashpër të stuhisë Rrëmbeje një herë dhe përkëdhele Mos e lë për tepër në betejën e ashpër të stuhisë Rrëmbeje një herë dhe përkëdhele Traian T. Coşovei (Trajan T. Koshovei) Poet, kritik letrar, prozator. U lind më 28 nëntor të vitit 1954, në Bukuresht. Studjoi rumanishten dhe anglishten në Fakultetin Filologjik të Universitetit të Bukureshtit, debutoi në shtypin letrar më 1978, duke botuar që nga viti 1979 rreth 15 vëllime poetike: Të rreshurat elektrike, Kryqëzata e ndërprerë, Ajër me diamante, Duke i pritur kometet, Pleqëritë e një djaloshi të urtë, Joana që gris vjersha, Bastisja e engjëjve, Macja e zezë, macja e vdekur, Instituti i zërave, Gjueti e kokave, Kryengritja e dredhëzave etj. Bashkëpunon me revistën letrare Tomis të Konstancës dhe i përket gjeneratës që kultivon lirikën ironike, qytetare, kosmogonike. Vepra e tij poetike është kurorëzuar me shpërblime të ndryshme letrare, ndërsa për poezinë e tij kanë shkruar Nikita Stënesku, Nikolae Manolesku, Aleks. Shtefënesku, Mirçea Kërtëresku etj. RINIA IME Rinia ime është si gruaja Për të cilën thonë se do të mbarojë rrugëve të përmbysura. Duke zbritur, gjethi trembet prej meje porsi kullosa Që poashtu trembet për mua, duke u rritur. Ja ku më ke, po ngutem drejt teje pa fjalë, Pa të shikuar – a do të jetë vallë dikush Që do ta përngjesë veshin për mua? E di ardhmërinë - shkrepëtimë nga lumenjtë e argjentë Që rrëshqasin në hapësirë Dhe sytë e rrumbullaktë të vetmisë Ja ku më ke, duke kaluar përbri gjysmës së fjalës Me të cilën orvatem të shkëputem nga ajo që kurrë s’do të jetë Me plot kuptim. Duke zbritur, gjethi trembet për mua, duke u ngjitur Rinia ime është si gruaja për të cilën Thonë se do të mbarojë rrugëve të përmbysura.
- Page 1 and 2: Kthehuni tek albemigrant.com | Lajm
- Page 3 and 4: Prishtine, 1979). Botimet e ketilla
- Page 5 and 6: të një projekti letrar. Veprat e
- Page 7 and 8: Ulesha më një gju Duke e futur b
- Page 9 and 10: Mezi që kam kohë t’ju pyes Por
- Page 11 and 12: Duke i bërë të hijshme e të sh
- Page 13 and 14: Në oborrin e saj Në rrugën e ard
- Page 15 and 16: Dhe në një vajtim të këtillë N
- Page 17 and 18: Dhe të zbetë vetëm fëmijët shi
- Page 19 and 20: Në zinxhirin pa krye Që nuk soset
- Page 21: Kahmos / nga blerimi Dhe rri Hëna
- Page 25 and 26: Jam tuta sola në dhomën time me i
- Page 27 and 28: umbullaksisë së përmbushur me tm
- Page 29 and 30: Këtu po plakemi Por ti ku po ndodh
- Page 31 and 32: Që tymos në shuplakë Marius Chel
- Page 33 and 34: letrare për poezi, prozë, darmatu
- Page 35 and 36: Pranë rrjetave me kuvli Mbi bangat
- Page 37 and 38: Të më përkëdhelë në ballë, I
- Page 39 and 40: Marin Codreanu (1937) Fakt i ndrysh
- Page 41 and 42: Me krahët e tyre plot gjeth E shnd
- Page 43 and 44: BAKI YMERI (Biobibliografie) Român
- Page 45 and 46: • duke diskutuar projektet fundam
- Page 47 and 48: c. në fushë të leksikut dhe të
- Page 49 and 50: jugosllavë dhe sllavë në përgji
- Page 51 and 52: panjohura edhe po të bëhet një t
- Page 53 and 54: kumtesat dhe sesionet shkencore të
- Page 55 and 56: Franc Mikloshiq. Në brezin e parë
- Page 57 and 58: njihte, sa i përket mendimit të t
- Page 59 and 60: elemente të historisë së përbas
Trrupin tim nga i cili ende shpërthen dashuria<br />
PORTRET VASHËRIE<br />
Gratë të thonë<br />
Se jam e hatashme<br />
Ndërsa duart tua<br />
Kur më përqafon<br />
Kërcëllojnë<br />
Si do karrige të vjetra<br />
Je i gatshëm të më shesish<br />
Për qetësinë për të shikuar<br />
Me sytë e pandotur<br />
Të fëmijëve<br />
KËNGA<br />
E qetë <strong>dhe</strong> e butë si një kokërr kaçamaku<br />
E drithshme <strong>dhe</strong> kurreshtare si një i mitur<br />
E sideftë <strong>dhe</strong> e fshehur si turiri i një edhi<br />
E harlisur <strong>dhe</strong> e vetmuar si një emigrant<br />
Mos e lë për tepër në betejën e ashpër të stuhisë<br />
Rrëmbeje një herë <strong>dhe</strong> përkë<strong>dhe</strong>le<br />
Mos e lë për tepër në betejën e ashpër të stuhisë<br />
Rrëmbeje një herë <strong>dhe</strong> përkë<strong>dhe</strong>le<br />
Traian T. Coşovei<br />
(Trajan T. Koshovei)<br />
Poet, kritik letrar, prozator. U lind më 28 nëntor të vitit 1954, në Bukuresht. Studjoi rumanishten<br />
<strong>dhe</strong> anglishten në Fakultetin Filologjik të Universitetit të Bukureshtit, debutoi në shtypin letrar më 1978,<br />
duke botuar që nga viti 1979 rreth 15 vëllime poetike: Të rreshurat elektrike, Kryqëzata e ndërprerë, Ajër<br />
me diamante, Duke i pritur kometet, Pleqëritë e një djaloshi të urtë, Joana që gris vjersha, Bastisja e<br />
engjëjve, Macja e zezë, macja e vdekur, Instituti i zërave, Gjueti e kokave, Kryengritja e dredhëzave etj.<br />
Bashkëpunon me revistën letrare Tomis të Konstancës <strong>dhe</strong> i përket gjeneratës që kultivon lirikën ironike,<br />
qytetare, kosmogonike. Vepra e tij poetike është kurorëzuar me shpërblime të ndryshme letrare, ndërsa për<br />
poezinë e tij kanë shkruar Nikita Stënesku, Nikolae Manolesku, Aleks. Shtefënesku, Mirçea Kërtëresku etj.<br />
RINIA IME<br />
Rinia ime është si gruaja<br />
Për të cilën thonë se do të mbarojë rrugëve të përmbysura.<br />
Duke zbritur, gjethi trembet prej meje porsi kullosa<br />
Që poashtu trembet për mua, duke u rritur.<br />
Ja ku më ke, po ngutem drejt teje pa fjalë,<br />
Pa të shikuar – a do të jetë vallë dikush<br />
Që do ta përngjesë veshin për mua?<br />
E di ardhmërinë - shkrepëtimë nga lumenjtë e argjentë<br />
Që rrëshqasin në hapësirë<br />
Dhe sytë e rrumbullaktë të vetmisë<br />
Ja ku më ke, duke kaluar përbri gjysmës së fjalës<br />
Me të cilën orvatem të shkëputem nga ajo që kurrë s’do të jetë<br />
Me plot kuptim.<br />
Duke zbritur, gjethi trembet për mua, duke u ngjitur<br />
Rinia ime është si gruaja për të cilën<br />
Thonë se do të mbarojë rrugëve të përmbysura.
Change language