Uygur, Qaqauz, Quzey Qafqaz turkl??rinin ?d ... - Folklor İnstitutu

müxtəlif bəhanələrlə sıxışdırılır, çox vaxt aylarla qonorar
üzünə həsrət qoyulurdu.
Hərdən şöbə müdirinin, müavinlərin, redaktorun, senzorun
gözündən yayındırıb bir sözü və ya sətiraltı mənası başqa anlam
verən bir fikri qəzet səhifəsində verməklə təskinlik tapırdım.
İş yoldaşlarım iclas hesabatlarını redaktə edərək qəzetdə çap
etdirir və ona həvəslə imza qoyurdular. Burada məqsəd yalnız
asan qonorar əldə etmək deyildi. Həm də istəyirdilər ki, rəhbər
işçilər onların imzalarını, partiya, sovet işindən yazdıqlarını görsünlər,
onları tanısınlar və rəhbər vəzifələrə irəli çəksinlər. Mənsə
çalışırdım belə yazılara imza qoymayım. İclaslardan yazdığım,
qəzet səhifəsini və ya səhifənin yarıdan çoxunu dolduran
məqalələrimin altından imzamı silib kiçik xəbərlərə imzamı
qoymağım bəzi iş yoldaşlarıma anlaşılmaz görünürdü. O yazılara
həvəslə imzamı qoyurdum ki, onları sifarişlə yazmırdım.
Sifarişlə, tapşırıqla yazmaq məni həmişə sıxırdı. Buna görə yazdıqlarım
da çox vaxt bəyənilmir, üzərində çoxlu düzəlişlər edilirdi.
Bir sözlə, rəhbərlik məndən, mən də ondan incik qalırdım.
Qəribəsi bu idi ki, sovet dövründə yazdığım bəzi məqalələrin
çapına əngəl olanlar 1990-cı ildən sonra həmin mövzularda
dövri mətbuatda böyük məqalələrlə çıxış edirdilər. Bu onu
göstərirdi ki, onların biliyi, savadı vardı. Sadəcə, onlar həmişə
zəmanənin tələbinə uyğun hərəkət edirdilər. Dünən “bu mövzuda
yazmaq olmaz!” hökmünü verirdilərsə, bu gün vəziyyət
dəyişən kimi həmin mövzuda həvəslə yazırdılar.
Milli azadlıq hərəkatı məni də çoxları kimi sifarişlə, tapşırıqla
yazmaq bəlasından xilas etdi. Bundan sonra daha məni məcbur
edən olmadı. İstədiyimi yazdım, ürəyimdən olmayanı
yazmadım. Çap ediləni də oldu, edilməyəni də. Buna baxmayaraq
içimdə bir rahatlıq yarandı. Daha heç kim məni istəmədiyim
mövzuda, istəmədiyim məqaləni yazmağa məcbur etmirdi.
PDF created with pdfFactory Pro trial version www.pdffactory.com
16