1 ilköğretimde proje tabanlı öğrenmenin yeri - Özel Bilkent İlköğretim ...
1 ilköğretimde proje tabanlı öğrenmenin yeri - Özel Bilkent İlköğretim ... 1 ilköğretimde proje tabanlı öğrenmenin yeri - Özel Bilkent İlköğretim ...
3. TARTIŞMA Proje tabanlı öğrenme, öğrenciyi merkeze alan bir öğrenme yaklaşımıdır. Batıda uzun yıllardan bu yana uygulanmakta olan bu yaklaşım, disiplinler arası çalışmayı gerektirdiği için fen ve matematik kavramlarının bütünleştirilmesine olanak sağlar (Lewis ve ark., 2002). Bu da, okulda öğrenilenlerle günlük yaşam arasında bağlantı kurulabilmesini kolaylaştırır. Öğrenciler, çalıştıkları bir projeyi başarılı bir şekilde sonlandırıp bir ürün ortaya koyarlar. Bu durum da, öğrenmenin özünü teşkil eder (Bickel, 1994). Proje tabanlı öğrenme yaklaşımının her konu için uygun olması beklenmemelidir. Çünkü fen ve matematik kendi içinde soyut kavramları barındıran bir yapıya sahiptir. Proje konularının öğrencilerin merakları ve ilgileri sonucu ortaya çıkması ve aynı zamanda dersin amaçlarına uygun olması, proje tabanlı öğrenme yaklaşımının etkililiğini artıracaktır. Öğretmenlerin, öğrencilerin ilgilerini ve yeteneklerini tanıması, onlara seçenekler sunması ve öğrencilerini bilimsel araştırma yapmaya teşvik etmesi önemlidir. Fen ve matematik, birbirini destekleyen ve öğrenilen bilgilerin uygulamalarının açıkça görülebildiği alanlar olması nedeniyle proje konularının oluşturulmasında özellikle bu iki disiplin arasında entegrasyonun yapılması gerekmektedir. Bunun için her iki alanın öğretmenlerinin birlikte çalışması da öğrencilerin öğrenmelerine katkı sağlayacaktır. Bunun yanı sıra proje tabanlı öğrenmenin tüm okul çapında yaygınlaştırılması, öğretmen, okul idarecileri, okul personeli ve tüm öğrencilerin birlikte çalışması ile pek çok amaca ulaşılıp, bilişsel, duyuşsal ve psikomotor alanlarda ilerleme sağlanabilecektir. Proje çalışmaları sırasında öğrenciler, hem birbirleriyle hem de yetişkinlerle iletişim kurmak durumunda kalacağından, dil becerileri, iletişim ve sosyal etkileşim becerileri de gelişecektir. Proje çalışmaları başlangıçta küçük bir grupla yapılabilmesine rağmen, doğal bir süreç içerisinde kapsamı genişletilebilir. Tüm okul çapında yürütülen projeler yaygınlaştırılıp, ülke çapında hatta uluslararası projelere de dönüşebilir. Sonuç olarak; proje tabanlı öğrenme yaklaşımı uygun konularda, yeterli donanıma sahip öğretmenler ve uygun fiziksel koşullar sağlandığında eğitim-öğretime; özellikle fen ve matematik konularının öğretiminde etkili ve verimli bir yaklaşımdır. Wolk’un (2001) da belirttiği gibi, öğrenciler eğitsel ve entelektüel ilgi ve meraklara sahiptir. Bunun yanı sıra onların yaşam hakkında anlamlı soruları ve doğuştan bilme ve anlama isteklerinin olduğunun farkında olunmalıdır. Öğrenciler öğrenmeye ve bu öğrenme için de çok çalışmaya isteklidir. (Wolk, 2001). Bu nedenle, proje tabanlı öğrenme yaklaşımı ile araştırma ve inceleme yapmaya istekli, üretken, problem çözen, eleştiren ve yaratıcı düşünen bireyler yetişebilecektir. Kaynaklar AAUW. (1992). American Association of University Women. Shortchanging girls, Shortchanging America: A call to action. AAUW Initiative for educational equity. Washington, D.C: AA of Un. W. Pub. Akdeniz, A. R. ve Y. Devecioğlu. (2001). Ortaöğretim Fizik Derslerinde Yürütülen Proje Çalışmalarının Değerlendirilmesi. İstanbul: Maltepe Üniversitesi Fen Bilimleri Sempozyumu. 7-8 Eylül. 12
Akdeniz, A. R. ve Ö. F. Keser. (2000). Fizik Öğretmen Adaylarının Proje Hazırlama Becerilerinin Geliştirilmesi İçin Bir Yaklaşım. IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi. Akgün, Ş. (2000). Öğretmen ve Adaylarına Fen Bilgisi Öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık. Anonymous. (2003a). Learning in Teams Through Projects, Center for Youth Development and Education, Boston. http://www.hull.ac.uk./hubs/students/notes/26035/Study (Erişim tarihi: Kasım 2003) Anonymous. (2003b). Learning in Action, The George Lucas Educational Foundation. Başer, N. ve G. Yavuz. (2001). Öğretmen Adaylarının Matematik Dersine Yönelik Tutumları. Matematik Sempozyumu. Ankara: 24-26 Mayıs 2001. Başer, N.; Saracaloğlu, A. S.; Yavuz, G. ve S. Narlı. (2002). Öğretmen Adaylarının Matematiğe Yönelik Tutumları ve Başarıları ile Öğrenme ve Ders Çalışma Stratejileri Arasındaki İlişki. XI. Eğitim Bilimleri Kongresi. 23-26 Ekim 2002, Lefkoşa, KKTC. Baykul, Y. (1990). İlkokul Beşinci Sınıftan Lise ve Dengi Okulların Matematik ve Fen Derslerine Karşı Tutumda Görülen Değişmeler ve Öğrenci Seçme Sınavındaki Başarı İle İlişkili Olduğu Düşünülen Bazı Faktörler. Ankara: ÖSYM Yayınları. Berberoğlu, G. (1990). Kimyaya İlişkin Tutumların Ölçülmesi. Eğitim ve Bilim. 14, 76: 16-17, Nisan. Bickel, F. (1994). Student Assessment: The Project Method Revisited, Clearing House, Sep/ Oct, Vol. 68, Issue 1, Academic Search Premier Buck Instıtute for Education. (BIE). Project Based Learning. http://www.bie.org/pbl (Erişim tarihi: Ağustos 2002). Bloom, B. (1956). Taxonomy of Educational Objectives. The Classification of Educational Goals. Handbook I: Cognitive Domain. New York. David McKay. Blumenfeld, P.; Soloway, E.; Marx, R.A. (1991). Motivating Project Based Learning: Sustaining the Doing Supporting the Learner. Educational Psychologist, v. 26, n. 3-4, 369-398 Boone, W.J. (1997). Science Attitudes of Selected Middle School Students in China: A Preliminary Investigation of Similarities and Differences as a Function of Gender. School Science and Mathematics. 97, 2, February. Breakwell, G. M. and S. Beardsell. (1992). Gender, parental and peer influences upon science attitudes and activities. Public Understanding of Science. 1, 183-197. Chisko, A. (2004). Attitude Evaluation. http://www.rwc.uc.edu/chisko (Erişim tarihi: Aralık 2004) Cooper, H. (1994). The battle over homework: An administrator’s guide to setting sound and effective policies; the practising administrator’s LEA. Microfiche (ED 376 573) Creemers, B. P. M. (1994). The Effective Classroom. London: Cassell. Cole, K.; Means, B.; Simkins, M. and F. Tavali. (2002). Increasing Student Learning Through Multimedia Projects. Virginia, Alexandria (USA): Association for Supervision and Curriculum Development. Curtis, D. (2002). Power of Projects. Educational Leadership, Vol. 60, No:1. Çetin, O.; Hamurcu, H. ve Günay, Y. (2001). İlköğretim Fen Bilgisi Öğretiminde Deney Yapma Etkinliği, Laboratuar Kullanımı ve Güvenliğine Yönelik Öğrenci Tutumları. İstanbul: Maltepe Üniversitesi, Yeni Binyılın Başında Türkiye’de Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu Bildiriler Kitabı. Çilenti, K. (1985). Fen Eğitimi Teknolojisi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası. 13
- Page 1 and 2: İLKÖĞRETİMDE PROJE TABANLI ÖĞ
- Page 3 and 4: Shearer ve Quinn’e (1996) göre,
- Page 5 and 6: İyi hazırlanmış bir proje, öğ
- Page 7 and 8: Proje tabanlı öğrenmenin yukarı
- Page 9 and 10: Çizelge 1. Proje Tabanlı Öğrenm
- Page 11: Simpson ve ark., 1994; Soran ve Oru
- Page 15 and 16: International Assessment of Educati
- Page 17 and 18: Simpson, R. D.; Koballa, T. R. Jr.;
- Page 19 and 20: Belirtilen proje problemine ait ö
- Page 21: them permanent as well (Solomon, 20
3. TARTIŞMA<br />
Proje <strong>tabanlı</strong> öğrenme, öğrenciyi merkeze alan bir öğrenme yaklaşımıdır. Batıda uzun yıllardan bu yana<br />
uygulanmakta olan bu yaklaşım, disiplinler arası çalışmayı gerektirdiği için fen ve matematik kavramlarının<br />
bütünleştirilmesine olanak sağlar (Lewis ve ark., 2002). Bu da, okulda öğrenilenlerle günlük yaşam arasında<br />
bağlantı kurulabilmesini kolaylaştırır. Öğrenciler, çalıştıkları bir <strong>proje</strong>yi başarılı bir şekilde sonlandırıp bir ürün<br />
ortaya koyarlar. Bu durum da, <strong>öğrenmenin</strong> özünü teşkil eder (Bickel, 1994).<br />
Proje <strong>tabanlı</strong> öğrenme yaklaşımının her konu için uygun olması beklenmemelidir. Çünkü fen ve<br />
matematik kendi içinde soyut kavramları barındıran bir yapıya sahiptir. Proje konularının öğrencilerin merakları<br />
ve ilgileri sonucu ortaya çıkması ve aynı zamanda dersin amaçlarına uygun olması, <strong>proje</strong> <strong>tabanlı</strong> öğrenme<br />
yaklaşımının etkililiğini artıracaktır. Öğretmenlerin, öğrencilerin ilgilerini ve yeteneklerini tanıması, onlara<br />
seçenekler sunması ve öğrencilerini bilimsel araştırma yapmaya teşvik etmesi önemlidir.<br />
Fen ve matematik, birbirini destekleyen ve öğrenilen bilgilerin uygulamalarının açıkça görülebildiği<br />
alanlar olması nedeniyle <strong>proje</strong> konularının oluşturulmasında özellikle bu iki disiplin arasında entegrasyonun<br />
yapılması gerekmektedir. Bunun için her iki alanın öğretmenlerinin birlikte çalışması da öğrencilerin<br />
öğrenmelerine katkı sağlayacaktır. Bunun yanı sıra <strong>proje</strong> <strong>tabanlı</strong> <strong>öğrenmenin</strong> tüm okul çapında<br />
yaygınlaştırılması, öğretmen, okul idarecileri, okul personeli ve tüm öğrencilerin birlikte çalışması ile pek çok<br />
amaca ulaşılıp, bilişsel, duyuşsal ve psikomotor alanlarda ilerleme sağlanabilecektir. Proje çalışmaları sırasında<br />
öğrenciler, hem birbirleriyle hem de yetişkinlerle iletişim kurmak durumunda kalacağından, dil becerileri,<br />
iletişim ve sosyal etkileşim becerileri de gelişecektir.<br />
Proje çalışmaları başlangıçta küçük bir grupla yapılabilmesine rağmen, doğal bir süreç içerisinde<br />
kapsamı genişletilebilir. Tüm okul çapında yürütülen <strong>proje</strong>ler yaygınlaştırılıp, ülke çapında hatta uluslararası<br />
<strong>proje</strong>lere de dönüşebilir.<br />
Sonuç olarak; <strong>proje</strong> <strong>tabanlı</strong> öğrenme yaklaşımı uygun konularda, yeterli donanıma sahip öğretmenler ve<br />
uygun fiziksel koşullar sağlandığında eğitim-öğretime; özellikle fen ve matematik konularının öğretiminde etkili<br />
ve verimli bir yaklaşımdır. Wolk’un (2001) da belirttiği gibi, öğrenciler eğitsel ve entelektüel ilgi ve meraklara<br />
sahiptir. Bunun yanı sıra onların yaşam hakkında anlamlı soruları ve doğuştan bilme ve anlama isteklerinin<br />
olduğunun farkında olunmalıdır. Öğrenciler öğrenmeye ve bu öğrenme için de çok çalışmaya isteklidir. (Wolk,<br />
2001). Bu nedenle, <strong>proje</strong> <strong>tabanlı</strong> öğrenme yaklaşımı ile araştırma ve inceleme yapmaya istekli, üretken, problem<br />
çözen, eleştiren ve yaratıcı düşünen bireyler yetişebilecektir.<br />
Kaynaklar<br />
AAUW. (1992). American Association of University Women. Shortchanging girls, Shortchanging America: A<br />
call to action. AAUW Initiative for educational equity. Washington, D.C: AA of Un. W. Pub.<br />
Akdeniz, A. R. ve Y. Devecioğlu. (2001). Ortaöğretim Fizik Derslerinde Yürütülen Proje Çalışmalarının<br />
Değerlendirilmesi. İstanbul: Maltepe Üniversitesi Fen Bilimleri Sempozyumu. 7-8 Eylül.<br />
12
Change language