Satanizm - Diyanet İşleri Başkanlığı

isnad eden”dir. Konu ile ilgili hususi kelime olan “devil”, Hintçe “tanrı”
anlamına gelen “devi”den gelir. Şeytan, hayal kırıklığına uğramaya
hizmet eden ve tabii içgüdülerinden dolayı insanı mahkum eden bütün
dinlere muhalefeti temsil eder. Şeytan’a basitçe, hayatın şehevi, yeryüzüne
ait ve olağan yönlerini temsil etmesi sebebiyle kötü bir rol verilmiştir.
Batı Dünyası’nın başlıca kötü prensibi olan Şeytan, başlangıçta, görevi
insanların hatalarını Tanrı’ya rapor etmek olan bir melek’ti. Ondördüncü
asırdan itibaren o, keçiye benzer boynuzları ve tırnakları ile birlikte,
kısmen insan kısmen hayvan olan kötü bir tanrı olarak tanımlanmaya
başladı. Hıristiyanlık ona Şeytan, Lusifer vs. gibi isimler vermeden önce,
insan tabiatının şehevi yanı, o zaman Yunanlılar tarafından yarısı insan
yarısı keçi şeklinde şehvetli bir yarı tanrı veya yarısı keçi yarısı insan
olduğuna inanılan ilah olarak tanımlanan Dionysus314 veya Pan315 adı verilen
tanrı tarafından idare ediliyordu. Pan menşei itibariyle “iyi adam”
diye biliniyor ve verimlilik ve doğurganlığı temsil ediyordu.
Her ne zaman bir ulus yeni bir idare şeklinin altına girerse, geçmişin
kahramanları şimdinin hainleri olur. Din’in etkisiyle de aynı şey gerçekleşmiştir.
İlk Hıristiyanlar Putperest tanrılarının kötü varlıklar olduklarına
ve onları kullanmak için “kara büyü”nün yapılması gerektiğine
inanıyorlardı. Onlar, göğe ait hârikülade olaylara “beyaz büyü” ismini
vermişlerdi; bu, ikisi arasındaki yegane ayrımdı. Eski tanrılar ölmez, onlar
cehennem’e iner ve şeytani varlıklar olurlardı. Çocukları korkutmak
için kullanılan Gulyabani (bogey), Cin (goblin) veya Umacı (bugaboo)
314 Dionysus; eski bir Yunan verimlilik tanrısıdır. Zeus ve Semele ya da Demeter’in oğlu olarak
bilinirdi. Roma’da Bacchus olarak adlandırılan bu tanrı, özellikle şarap ve neşe tanrısı olarak
görülürdü. Bkz. Gündüz, age, s. 97.
315 Pan; Eski Yunan’da sürülerin ve erkek cinsellik tanrısı olup Hermes’in oğlu olarak bilinirdi.
Tanınmış bir tanrı olan Pan; keçi bacaklı, boynuzlu ve sakallı bir adam şeklinde tasvir edilirdi.
O, insanların ve hayvanların verimliliğinden sorumlu tutulur ve özellikle arıcılar, balıkçılar,
avcılar ve çobanlar tarafından kendisine tapınılırdı. Bkz. Gündüz, age, s. 299. 316 Bilgi için bkz. Levililer, 16/8-10.
169 170
sözleri, Hintçe Bhaga’da olduğu gibi, “tanrı” anlamına gelen İslavca
“Bog”dan türetilmiştir.
Hıristiyanlığın gelişinden önce saygı duyulan pek çok zevk, yeni din
tarafından lanetlenmişti. Pan’ın boynuzlarını ve çatal tırnaklarını en inandırıcı
bir Şeytan’a dönüştürme konusunda küçük bir değişiklik gerekti.
Pan’ın özellikleri tamamen cezayı gerektiren günahlara dönüştürülmesi
icab etmiş ve böylece şekil değişimi tamamlanmıştı.
Keçi’nin Şeytan’la arkadaşlığına Hıristiyan Kutsal Kitabı’nda rastlanır.
Kitab-ı Mukaddes’te, senenin en kutsal günü olan Keffaret Günü, birisi
Tanrı’ya ve birisi de Azazel’e kurban edilmek üzere “kusursuz” iki
keçi için kura atmak suretiyle kutlanırdı. Halkın günahlarını taşıyan keçi
çöle gönderilir ve bir “günah keçisi” olurdu. 316 Bugün Mason localarında
hâlâ kullanılan keçinin aslı budur. Bu aynı zamanda Mısır’da da tatbik
edilmişti, ki orada keçi yılda bir defa tanrıya kurban edilirdi.
İnsanlığın şeytanları pek çoktur ve onların kökenleri değişik hallere
sokulmuştur. Satanik âyinin icrası şeytanların ortaya çıkmasına sebep olmayı
kapsamaz; bu uygulama sadece büyü yoluyla çağırmış oldukları
gerçek güçlerden korkan kimseler tarafından takip edilmiştir.
Güya şeytanlar, insanların bozulmasına sebep olan özellikleri veya
dokundukları olaylar yönünden kötü niyetli ruhlarmış. Grekçe “demon”
kelimesi, koruyucu bir ruh veya ilham kaynağı anlamına gelirdi ve tabii
olarak daha sonraki teologlar, hepsi günahkar olan bu ilham taşıyıcılar
kalabalığı üzerine yeni kalabalıklar uydurdular, yani bu tür ilham taşıyıcılarının
sayısını artırdılar.
Sağ-el yol “büyücüler” topluluğunun bir açıklaması, emrini yerine
getirmesi için belirli bir şeytanı, güya asıl şeytanın buyruğu altındaki birini
çağırma uygulamasıdır. Faraziye şudur: Bu belirli şeytanın, asıl şey-