Satanizm - Diyanet İşleri Başkanlığı

SATANİSTLERİN ÇEŞİTLİ KONULARDAKİ
GÖRÜŞ, DÜŞÜNCE VE ANLAYIŞLARI
İkinci Bölüm’de verilen bilgilerden de anlaşılacağı gibi, gerek Geleneksel
Satanizm’de gerekse Modern Satanizm’de tanrı anlayışı konusunda
farklı telakkiler göze çarpmaktadır. Özellikle Modern Satanizm’in dayandığı
unsurlar arasında ateizm’e yer verilmiş olması, onların tanrı tanımaz
bir grup olduklarını göstermektedir. Ancak, Satanistler’in herhangi
bir tanrıya inanmadıklarını bilmek kadar, tanrı konusunda ne düşündüklerini
bilmek de önem arzetmektedir. İşte bunu, “Satanizm’de Tanrı Anlayışı”
başlığı altında ayrıca ele alıp incelemek gerekecektir.
I– SATANİZM’DE TANRI ANLAYIŞI
“Satanist’in tanrıya inanmadığı revaçta olan yanlış bir kavramdır”.
Modern Satanizm’in kurucusu olan Anton Szandor Lavey, tanrı konusundaki
görüşlerini açıklarken sözlerine bu cümle ile başlamış ve daha
sonra konu ile ilgili görüşlerini şu şekilde izah etmiştir:
Tanrı düşüncesi, insan tarafından yorumlandığı şekliyle, asırlar boyunca
o kadar değişmiştir ki, Satanist, kendisine en uygun gelen tanımı
basitçe kabul eder. İnsan, kendi tanrılarının onu yaratması yerine, daima
o kendi tanrılarını yaratmıştır. Tanrı bazılarına göre iyi kalpli, diğerlerine
göre de korkunçtur. Satanist’e göre “Tanrı”, hangi adla hitap edilirse
edilsin veya tamamen isimsiz olarak çağrılsın, tabiatta dengeleyici faktör
olarak görülür ve acı çekme ile ilgileniyor olarak görülmez. Bu, evrene
nüfuz eden ve dengeleyen etkili güç, bizim yaşadığımız toprak küresi
üzerindeki et ve kandan oluşan yaratıkların mutluluk veya ızdırabı
konusunda dikkat edemeyecek kadar kişisel olmaktan çok uzaktır.
159 160
Şeytan’ı kötü olarak düşünen herhangi bir kimse, “Tanrı’nın iradesi”
o doğrultuda olduğu için ölmüş olan tüm erkekleri, kadınları, çocukları
ve hayvanları göz önünde bulunduracaktır. Elbette sevilen birinin zamansız
kaybına yas tutan kimseler, sevdikleri kişinin tanrının ellerinde
olmasından ziyade kendileriyle birlikte olmasını isteyeceklerdir. Aksine
onlar, “Bu Tanrı’nın iradesidir, dostum” veya “Benim oğlum şimdi o
Tanrı’nın ellerindedir” diyen rahipleri tarafından tatlı dille teselli edilirler.
Bu tür ifadeler, Tanrı’nın merhametsizliğine göz yumma veya hak
vermede dindarlar için uygun bir yol olmuştur. Fakat eğer Tanrı tam
kontrol altında ise ve farzedildiği kadar iyi kalpli ise, niçin o bu şeylerin
vuku bulmasına müsade ediyor? Dindarlar bunu kanıtlamak veya kanıtlamamak;
haklı çıkarmak, mahkum etmek veya yorumlamak üzere
çok uzun süre kendi kutsal kitaplarına veya hüküm kitaplarına başvurmuşlardır.
Satanist, insanın ve kaianattaki etki ve tepkinin, herşeyden sorumlu
olduğunu ve kendisini bunları birinin görüp gözettiğini düşünme yanlışına
götürmeyeceğinin farkındadır. Biz daha fazla arkamız üzere oturup,
hakkında herhangi bir şey yapmadan; tıpkı şu ve şu Bölümler’de, şu ve
şu Mezmur’da 305 söylendiği gibi bu iş böyle diyerek “kader”i kabul etmeyeceğiz.
Satanist bilir ki gerçekte dua etmek mutlak olarak iyi değildir.
Dua, hakikatte başarı şansını azaltır. Çünkü imanla dindar çoğu kere
halinden memnun bir şekilde arkası üzere oturur ve bir konu hakkın-
305 Mezmur veya Mezmurlar; Eski Ahid içerisinde yer alan ve toplam 150 ilâhîden oluşan meşhur
bir metnin adıdır. Beş bölüme ayrılan bu metnin bir dinî âyin kitabı olduğu ve “İkinci tapınağın
ilâhî kitabı” olarak adlandırıldığı söylenmektedir. Bu ilâhilerin yazarının Davud (a.s) olduğu
konusundaki geleneksel düşüncenin, günümüzdeki modern araştırıcıların pek çoğu tarafından
tenkit edildiği söylenmektedir. İslamî çevrelerde Mezmurlar’ın, Kur’ân’da Davud’a verildiği
belirtilen (bkz. Nisâ, 4/163; İsrâ, 17/55-57) Zebur olduğu kanaati yaygındır. Ancak, diğer
Eski Ahid kitapları gibi Mezmurlar’ın da -içerisinde her ne kadar bazı eski malzemeyi bulundursa
da- yazılış ve derleniş tarihi sonraki dönemlere aittir. Dolayısıyla bu metnin, her ne
kadar Davud’a ait bazı ifadeleri içeriyor olması ihtimal dahilinde olsa da, Davud’a vahyolunan
Zebur olduğunu düşünmenin yanlış olacağı belirtilmektedir. Bkz. Gündüz, age, s. 261;
Schimmel, age, s. 211.