Satanizm - Diyanet İşleri Başkanlığı

nel olarak şüphe ile yaklaşılmıştı. 225 İşte böyle bir yaklaşım tarzı onların
Şeytan’a tapınmak vs. ile suçlanmış olmalarına sebebiyet vermiş de olabilir.
Nitekim Masonlar da, kendilerinin asılsız iddialar yüzünden suçlandıklarını
ve bu suçlamaların çok ağır sonuçlar doğurduğunu, Satanizm’in
revaçta olduğu ve Masonlar’ın Şeytan’a tapınmakla suçlandıkları
1880’li yıllarda söylemişlerdir. Masonlar’ın bu iddiası üzerine zamanın
papası Leo XIII., Vatikan’a bağlı kiliselere yollanmak üzere “Humanus
Genuş” adlı bir yazı hazırlamıştı. Masonluğu, Şeytan’ın krallığına
bağlı gizli bir örgüt olarak nitelendiren Leo XIII’ten yarım yüzyıl sonra
da Yunan Ortodoks Kilisesi, Masonluğun 18. yy. öncesine ait çok tanrılı
inanç biçimini geri getirmeyi amaçladığını söylemiştir. 226
Masonlar’ın bu iddia ve suçlamaları kabul etmemelerini bir anlamda
tabii gören Knight, şu açıklamayı yapmaktadır:
“Tecrübeli Masonlar’ın anlattıklarından ve sadece bazı Masonlar’ın
anlayabileceği türdeki çok gizli metinlerden anladığımıza göre, kendi
aralarında bile bu Şeytan’a tapınma olayından açık açık bahsetmezler.
Aslında böyle bir şeye de gerek yoktur. Çünkü Masonluk sistemi içinde
geçen uzun süreli eğitim, zaten kişinin bu konuyu anlamasını sağlamaktadır...”
227 .
Bütün bu açıklamara rağmen, bu noktada ön yargılı olmamak, konuya
daha objektif bir tarzda yaklaşmak bilimselliğin bir gereği olduğu gibi,
bizi daha sağlıklı bilgiler edinmeye de sevkedebilir. Fakat her şeye
rağmen bu iddia ve suçlamaların günümüze kadar gelmiş olması ve günümüz
yayınlarında da bu tür iddialara yer verilmiş bulunması, konuyu
üzerinde durmaya ve bu iddiaların doğru olup olmadığını araştırmaya
değer kılmaktadır. Konuyu bu açıdan gündeme getiren ve günümüzle irtibatlandıran
en son örneklerden birisi de, Hulki Cevizoğlu’nun, “Ceviz
225 Hinnells, DR, 128.
226 Knight, age, s. 223 vd.
227 Knihgt, age, s. 220. 228 Bkz. Cevizoğlu, age, s. 9 vd.
99 100
Kabuğu” isimli proğramına çıkarmış olduğu bir Mason konuğuna hemen
hemen aynı soruları sormuş bulunmasıdır. Her ne kadar Cevizoğlu’nun
konuğu, söz konusu bu iddiaları kabul etmemiş veya dolaylı cevaplar
vermiş olsa dahi, 228 hâlâ bir kısım insanların kafalarında bu tür istifhamların
bulunması, yeni yeni istifhamlara sebebiyet verebilecek gibi
görünmektedir.
Aslında Masonluk’la Satanizm arasındaki ilişki konusu veya başka
bir ifadeyle, Masonlar’ın Şeytan’a tapınmakla suçlanmış olmaları ve konu
ile ilgili kaynaklardan edinmiş olduğumuz bilgi ve intibalar, Masonluk’la
Hıristiyanlık veya Masonluk’la Kilise arasındaki ilişkiyi hatıra getirmektedir.
Çünkü 19. yy’ın sonlarında vuku bulan bazı olaylar; özellikle
dinden dönen bazı Hıristiyan din adamlarının önce Satanist olması,
sonra da Mason teşkilatına girmiş bulunması, Hıristiyanlık-Satanizm-
Masonluk arasında ilişki kurmamızı gerektirmektedir. Hıristiyanlık’la
Satanizm arasındaki ilişki daha önce ele alındığından, şimdi de Hıristiyanlık’la
Masonluk arasındaki ilişkinin ele alınması, Satanizm konusunun
aydınlatılması yolunda bir düğümü daha çözecek gibi görünmektedir.
F- Hıristiyanlıkla Masonluk Arasındaki İlişki
Yukarıda da dikkat çekmiş olduğumuz gibi, konumuzun en önemli
isimlerinden biri haline gelen Gabriel Jogand, Hıristiyanlık’tan ayrıldıktan
sonra Satanist olduğunu söylemiş ve Satanistler’le ilgili çeşitli açıklamalarda
bulunmuş ve daha sonra da, 1881’de Mason olduğunu ilan etmişti.
Fakat Jogand’ın Masonluğu uzun sürmemiş ve Masonlar’la kendisi
arasında çıkan bir kavga sonucu aynı yıl teşkilatı terketmişti. Nihayet
Nisan 1885’te de, âniden “ihtida” ettiğini itiraf etmiş ve eski fikirlerini
ve arkadaşlarını da reddetmişti. Çok geçmeden de, St. Merri’deki bir
kilisede kendi isteği üzere günah çıkarmış; küçük bir şüphe ve gecikme