Satanizm - Diyanet İşleri Başkanlığı

sından en ilginç olanı ise, Jogand’ın, daha sonra 1881 yılında Mason olmasıdır.
Jogand’ın bu tutumu, Masonluk’la Satanizm arasında herhangi
bir ilişkinin olup olmadığı hususunu hatıra getirmektedir. Dolayısıyla yeni
bir başlık altında, Masonluk’la Satanizm arasında şu veya bu şekilde
bir ilişkinin olup olmadığını araştırmamız gerekecektir.
E- Masonlukla Satanizm Arasındaki İlişki
Şüphesiz konumuz Masonluk olmadığı gibi, amacımız da Masonluğun
Satanizm’le ilişkisini sorgulamak değildir. Fakat konunun tabii seyri
ve geçmişte böyle bir ilişkinin vaki olduğunun belirtilmiş olması ve
günümüzde de hâlâ böyle bir ilişkiden yer yer söz edilmesi, konunun
objektif bir bakış açısıyla ve yeni bir başlık altında ele alınıp incelenmesi
zaruretini ortaya çıkarmıştır. Ancak, Masonluk’la Satanizm arasındaki
ilişkiye geçmeden önce, Masonluğun kökeni, ilişkili bulunduğu dinî veya
felsefî sistemler ve yarı gerçek yarı efsanevi anlatımlara yer vermenin,
konudaki bazı kapalılıkları gidermesi açısından faydalı olacağı kanaatindeyiz.
Stephen Knight’ın eserinde belirtildiğine göre, Masonluğun doğuşunu
milattan 4000 yıl önceki bir zamana dayandırmak âdet haline gelmiştir.
Dolayısıyla Masonlar’ın üyelik belgelerinde mesela 1983 tarihi, A.S.
5983 olarak gösterilir. Bundan maksat da, Masonluğun Hz. Âdem’le yaşıt
olduğunu veya Masonluğun insanlık kadar eski bir geçmişe sahip bulunduğunu
anlatmaya çalışmaktır. Hemen belirtmek gerekir ki, böyle bir
tarihlendirme uygulaması Yahudiler’de de görülmektedir. 214
Bazıları da Mason atalarının Kelt rahipleri veya Kelt büyücülerinin
olduğunu (geçmişte bazı Masonlar’ın büyücülükle suçlanmaları belki bu
iddia ile bağlantılı olarak değerlendirilebilir!), bazıları da Yahudi münzeviler
olabileceğini iddia etmişlerdir. Hatta Rosicrucianizm, Gnostisizm,
Kabbala, Hinduizm ve bir sürü dinî, felsefî eski kültlerden kalma âdet ve
214 Bkz. Zorlu, age, s. 124.
93 94
geleneklerin azar azar da olsa Masonluk’ta yerinin olduğu da ifade edilmiştir.
215
Masonluğun kökenini Hz. Âdem’e kadar götürmeyip Hiram Efsanesi’ne
dayandıranlar da vardır. Efsane’ye göre Kral Davut, Kudüs’te
“Beyt-i Makdis”i inşa etmek ister. Fakat o, bu inşaatın, o güne kadar bilinen
geometrik prensiplerle yapılması arzusundadır. Memleketin her yanından
40 bin amele toplatılır. Bunlara “Mason”, yani “duvarcı” ismi verilmiştir.
Bu işçilerden üç bin tanesi usta olarak ayrılır ve diğerlerine nezaretle
görevlendirilir. İnşaatın başlaması sırasında Davut (a.s) ölür ve
inşaatı oğlu Süleyman devam ettirir. Sonradan “Süleyman Mabedi” diye
de anılan bu yapıda çalışan ustalardan biri de Adon Hiram Abif’tir. Dul
bir kadının oğludur.
Anlatıldığına göre Hiram; maiyetindeki işçileri çırak, kalfa ve usta
diye üçe ayırmış 216 ve hepsine mimarlık bilgilerinin bir kısmını öğretmişti.
Çıraklar usta ve kalfaların, kalfalar da ustaların bildiği sırları bilmezlerdi.
Çıraklar ücretlerini B, kalfalar J sütunundan, ustalar ise orta hücreden
alırlardı. İnşaatın sona ermesine doğru usta olmayı bekleyen üç
kalfa gerekli ehliyeti gösteremedikleri için usta yapılmamışlardı. Fakat
bunlar mutlaka usta olmak istiyorlardı. Bunun için ustalık sırlarını zorla
öğrenmeye karar verdiler. Hiram, bir öğle üzeri mabedi gezmek ve inşaatı
kontrol etmek üzere geldiği zaman pusuda bekleyen üç kalfadan birincisi
Hiram’ın yolunu Güney Kapısı’nda kesti ve ustalık sırlarını kendisinden
sordu. Hiram, “bu sırların ancak çalışma ile elde edilebileceğini”
söyledi. Bu cevap üzerine kalfa bir cetvel ile Hiram’ın sol omuzuna vurdu.
Tehlikeyi gören Hiram Mabed’in Batı Kapısı’ndan dışarı çıkmak istedi.
İkinci kalfa da oradaydı ve o da Hiram’a ustalık sırlarını sordu. Hiram
onun isteğini de reddetti. Bunun üzerine ikinci kalfa Hiram’ın sağ
215 Knight, age, s. 21.
216 Masonluğun; daha sonraları da Çıraklık, Kalfalık ve Ustalık şeklinde üç dereceli bir örgüt olarak
çalıştığı bilinmektedir. Bkz. Knight, age, s. 10; Hinnells, DR, 127-128.