Satanizm - Diyanet İşleri Başkanlığı

kunç bir dövüşün tasvirini ihtiva eder. Anlattığına göre Diana’ya bu mücadeleye
tanıklık etme ve sonra da savaş muhabiri tarzında onu anlatma
ve Lusifer’in kollarında taşınarak, evrenin, Lusifer’in hâkim olduğu bir
bölgesini ziyaret etme imtiyazı verilmiştir. 185
Bunların ve başka yazarların -bazıları gerçek, bazıları uydurma- yardımlarıyla
bir “açıklamalar” tufanı yaklaşık on iki yıl boyunca yağmur
gibi yağmıştı. Sadece Paladizm’in doğuşu veya dahası onun, Albert Pike’ın
yönetimi altında Masonluğun Charleston’daki idare merkezi ve
dünya üzerindeki ona bağlı kolları ile en yüksek derecelerinden gelişmesi
nakledilmedi; fakat aynı zamanda bu kurumun; birisi Diana Vaughan,
diğeri de Adriano Lemmi tarafından yönetilen, birbirine karşılıklı düşman
iki güce ayrılması anlatıldı. Diana Vaughan’ın kişisel ve aile tarihi
“Mémoires”in önemli bir kısmını kapsar. Vaughan onunla dünyayı aydınlatmıştır.
Ayrıca, esrarengiz detaylar hikayede yer alır ve onu tamamlar.
Fakat bu hikayelerde Bataille’in olağanüstü seyahatlerine ifrat derecesinde
yer verilir. Orada anlatıldığına göre Bataille, Doğu hizmetinde bir
gemi doktoru olarak yola çıkmıştır. Ne derece güvenilir olduğu konusunda
biraz tereddüt bulunan Bataille, anlatılanlara göre, Masonluğa Napoli’de
sokulmuş ve rüşvetle en yüksek dereceyi elde etmeyi başarmıştır.
Bu özellikle donatılmış olarak o, teşkilatın Doğu ve Batı’daki en gizli
hücrelerine kadar girmiştir. Bu hücrelerden birini o, Singapur’daki bir
Presbiteryen 186 Şapel’i 187 olarak tasvir etmiştir. Orada Bataille, bir Hanım
Templar’ın, Paladist âyinine göre, tiksindirici müstehcenlik içerisinde
üyeliğe kabulüne tanıklık etmiştir. Yine o, Kalküta’da, Lusifer’in bizzat
hazır bulunduğu, bir nutuk verdiği ve bir insan kurbanı kabul ettiği bir
Mason Locası’nda hazır bulunmuştur. Ayrıca Bataille, Cebelitarık’ta büyük
kayada büyük mağaralar keşfettiğini; bu mağaralarda, ceza olarak
185 Hartland, “Satanizm”, ERE, XI, 205.
186 Presbiteryen; İskoçya Protestan Kilisesi’ne ait, demektir.
187 Şapel; okul, işyeri, saray vb. yerlerde bulunan küçük kilise, demektir.
77 78
verilen iş mahkumiyetine çarptırılan İngiliz suçluların kaldığını söylemiştir.
Bu suçlular Baphometler’i ve diğer putları ve ölümü istenen herhangi
birini yoketmek için kullanılacak korkunç zehirler dahil, Kara Büyü’nün
188 çeşitli vasıtalarını yapmakla meşgullerdi. Bu seyahatler bir şekil
içinde tasarlanmış ve ortaçağ büyü hikayelerinde yeri olmayacak
tarzda hem acayip, hem de korkunç özelliklerle süslenmişti.
Leo Taxil ve işbirlikçileri, bu tür vasıtalarla, Avrupa Kıtası’nda kilise
mensuplarından ve dindar halktan geniş çapta bir kitlenin zaafından
yararlanmayı ve onları kandırmayı başarmışlardı. Şüphesiz bu “açıklamalar”
Masonlar tarafından reddedilmiş ve yalan olarak ifşa edilmişti.
Böyle birinin varlığından ve kimliğinden emin olma düşüncesiyle Bayan
Diana Vaughan’ın ortaya çıkarılması yolundaki talepler, onun, hayatının
kızdırılan Masonlar’ın ve Paladistler’in saldırılarından korunması için,
gizli kalmaya mecbur bırakılmış olduğu bahanesiyle bertaraf edilmişti.
Daha sonra ortaya çıkarıldığı kadarıyla, Leo Taxil’in bayan sekreteri tarafından
D. Vaughan adına yazılan Mektuplar ve bazı durumlarda onun
eserlerinin hediyelik nüshalarıyla birlikte ortaya çıkan açıklamalar, Kilise’nin
ve Katolik Kilisesi’ne ait mahkemenin yüksek mevki sahibi kimseleri
tarafından kabul edilmiş ve en yaltaklanıcı tarzda cevaplandırılmıştı.
Eğer Leo Taxil’in söylediklerine güvenilebilirse, bizzat Papa ona kendi
papalık takdisini göndermişti. Öte yandan Grenoble Piskoposu, D.
Vaughan’ın varlığına ve onun ihtidasında samimi olduğuna çocukça
inancını defalarca doğrulamıştır. Bu Piskopos, Vaughan’ı, Arc’lı Joan ile
mukayese etmiş ve Vaughan’ı dua etmeye, çalışmaya, mücadele etmeye
188 Büyü; kara ve ak büyü diye iki kısma ayrılmıştır. Uygulama bakımından kara büyü insan hayatına,
sağlığına, malına mülküne, evine, hayvanlarına vb. zarar vermeye yönelen büyü çeşididir.
Birbirini sevenleri ayırmak, cinsel kudreti felce uğratmak, birinin hastalığını ve ölümünü
sağlamak vb. bu büyünün uğraşı alanına girer. Kara büyü, dinî obje ve kudretlerden olumsuz
yönde yararlanmaya çalışır. Uygulama tekniği, taklit ve temas ilkesine dayanır. Ak büyü
ise; uygulama bakımından insanın ve toplumun iyiliğine yönelen büyüdür. Bkz. Örnek, Sedat
Veyis, Etnoloji Sözlüğü, Ankara, 1971, s. 15, 131.