Satanizm - Diyanet İşleri Başkanlığı

luluğun localarında gelişmiştir. Ayrıca büyü uygulamasına, İsa’dan ve
onun dininden resmi yeminle uzaklaşma ile son bulan, sadece abuk subuk
değil aynı zamanda iğrenç, gaddarca ve müstehcen âyinler, bu inanca
kendini adamış kimselere Şeytan’ın şahıs şeklindeki hayaletinin gösterilmesi
ve bu kimselerin, Şeytan’a, organize edilmiş bir şekilde ve belirli
zamanlarda yapılan ibadetleri de ilave edilmiştir.
Bu suçlamalardan bir kısmı, 1307 yılında Templier Şövalyeleri’ne isnad
edilenler arasında vardı. Aynı derecede bu suçlamalar, büyü uygulamaları
devam ettiği sürece büyü ile suçlanan kimselere karşı da yapılmaya
devam etti. Büyücülere reva görülen uygulamalarla ilişkili olarak işkence
hemen hemen daima yapılageldiği için, büyücülere işkence yapan
kimseler kendi arzu ettikleri alanda itirafları umumiyetle elde edebilmişlerdir.
Bu vasıtalarla onlar, mahkum etmek veya suçlamak istedikleri
kimselere karşı kendilerinin delil olarak nitelendirdikleri malzemeyi
büyük ölçüde temin etmeyi hep başarmışlar, yani onlara karşı ellerinin
altında bol miktarda malzeme bulundurmuşlardır. Onların delil olarak
gördüğü bu şeylere günümüzde aklı başında hiçbir insan tarafından itibar
edilmediği ifade edilmektedir. 158
Konuda yer yer kendilerinden söz edilmesi sebebiyle ve konunun biraz
daha aydınlığa kavuşması için, bu noktada Templier Şövalyeleri hakkında
daha teferruatlı bilgi vermek gerekecektir.
Templier Şövalyeleri, Haçlılar tarafından 1099’da zaptedilen Kudüs’ü
ve Hıristiyan hacılarını Müslüman Araplar’ın saldırılarına karşı korumak
üzere 1118 veya 1119’da Fransız Şövalyeler tarafından oluşturulan
bir Hıristiyan Şövalyelik teşkilatıdır. Dinî-askerî bir teşkilattır. İlk
karargahlarını Süleyman Ma’bedi’ne yakın bir yerde, Kudüs’teki Kutsal
Mezar Kilisesi’nin bitişiğinde kurmuşlardır. İsimlerini de Ma’bed’e
158 Hartland, “Satanism”, ERE, XI, 204; ayrıca bkz. Brandon, DCR, 605; Pike, ERR, 371; Hinnells,
DR, 183-184; Mathews-Smith, DRE, 439.
57 58
olan bu fizikî yakınlıklarından almışlardır. Bunlar yaşayışlarını manastır
159 hayatı kaideleri üzere düzenlemişlerdi. Fakat faaliyetleri esas olarak
askerî ve idarî idi. Kutsal Topraklar’da Latin Krallıklarını sürdürdüklerinden
önem arzediyorlardı. Aynı zamanda Avrupa’da mal mülk
sahibi olmuşlar; dahili işlerini sıkı bir gizlilik içerisinde sürdürdüklerinden,
uluslararası bankerler gibi hareket etmişlerdi.
Bu teşkilatın, Kudüs dışında -İngiltere dahil- Hıristiyan ülkelerin pek
çoğunda ikinci derecede kurumları vardı. Mesela Londra’daki Ma’bed
Kilisesi (Temple Church), onların idare merkeziydi. Teşkilatın silahları
esasen Kilise’nin hizmetinde kullanılmaya tahsis edilmişti. Teşkilata
kabul edilecek üyeler etkili bir üyeliğe kabul töreninden geçirilirlerdi.
Teşkilat, şu dört rütbe halinde organize edilmişti: Şövalyeler (Silahşörler),
Papaz veya Vaizler, Çavuşlar ve Zanaatkarlar (Esnaflar). Geniş ve
güçlü bir hiyerarşinin başında bir Büyük Üstad bulunurdu. Bunlar devamlı
savaşa hazır vaziyette yaşarlardı. Bir asır boyu kendilerini genellikle
savaş alanında temayüz ettirmişlerdi.
Nihayet, Filistin’deki son Hıristiyan kalesi durumunda olan Acre’ın
1291’de müslümanların eline geçmesi üzerine, hayatta kalan şövalyeler
Kıbrıs’a gitmişlerdir. Böylece onların trajedileri de başlamıştır. Bunların
Avrupa’da geniş çapta mal mülk sahibi olmaları, aynı zamanda onlara
pek çok kimsenin düşmanlığını celbetmiştir. Bir anlamda servetleri sonlarını
hazırlamıştır. Nitekim 1306’da Büyük Üstadları Jacques de Molay,
Kral Philip IV tarafından Paris’e davet edilmiştir. Ayrıca, 1312’de Haçlılar’ın
askeri önemini yitirmesi üzerine Fransa Kralı Philip IV, teşkilatın
mal varlığını ve gücünü kıskandığından, Papa Klement V’i, onları sindirmeye
ikna etmiştir. Büyük Üstad Jacques de Molay ve diğerleri, engizisyon160
mahkemesinden önce -belki de haksız yere- İsa’yı inkar et-
159 Manastır; Hıristiyanlık ve Budizm gibi bazı dinî geleneklerde keşişlerin, sıkı bir disiplin içinde
topluca yaşadıkları mekânın adıdır. Bkz. Gündüz, age, s. 244.
160 Engizisyon; Katolik Kilisesi tarafından dinden uzaklaşan akımları ve her türlü kilise dışı ya