Satanizm - Diyanet İşleri Başkanlığı

tâbi tutulmuştu. İsa’nın günaha teşvik edildiği sırada Şeytan, “dünyanın
idarecisi” olarak gösterilmiştir. 61 O zaman Şeytan İsa’yı, misyonuna
yanlış ruhta devam etmeye teşvik etmişti. 62 Fakat Şeytan bunu başaramamış
ve İsa’ya zarar verememişti. 63 Bu ciddi sınama süreci tamamlandığında
Şeytan, İsa’yı “bir süre” terketmişti. Ancak bu “bir süre” sözü,
Şeytan’ın İsa ile olan mücadelesinin daha sonra tekrar başlayacağı anlamına
geliyordu. Bunun böyle olacağı, İsa “tıpkı bizde olduğu gibi her hususta
imtihan olunmuştu” 64 cümlesinden de açıkça anlaşılmaktadır. Ancak,
İsa ile Şeytan arasında geçen bu mücadele tesadüfi değildi. İsa’nın
bu dünyaya gelişinin esas amacı, “onun, Şeytan’ın kötülüklerini ortadan
kaldırması” idi. 65 Yeni Ahid’in her yerinde Tanrısal güçler ve “iyi” ile,
Şeytan tarafından sevk ve idare edilen “kötü” arasında büyük bir mücadele
göze çarpmaktadır.
Bu mücadelenin sert ve şiddetli oluşunda hiç şüphe yoktur. Petrus,
Şeytan, “İsa’yı yok etmek için onu aramak üzere kükreyen bir arslan gibi
yürüdü” 66 diyerek, onun vahşice düşmanlığını vurgulamıştır. Pavlus
ise, aksine, Şeytan’ın “kötü birisi” tarafından kullanılmış olabileceğini
düşünmüştür. Pavlus’a göre, eğer onun buyruğu altındakiler salah hizmetçileri
suretine girerlerse, bunda şaşılacak bir şey yoktur. Çünkü
“Şeytan’ın kendisi de bir ışık meleğine (Lusifer) dönüştürülmüştür”. 67
61 Bkz. Luka, 4/5-6.
62 Matta, 4/1 vd.; Luka, 4/1 vd. Ayrıca bkz. Markos, 1/13.
63 Kur’ân-ı Kerim’de belirtildiğine göre annesi Hz. Meryem’i dünyaya getirdiğinde Allah’a:
“...Ya Rabbi! Kız doğurdum. Erkek, kız gibi değildir, ben ona ‘Meryem’ adını verdim, ben
onu da soyunu da, kovulmuş Şeytan’dan senin himayene bırakıyorum” (Âl-i İmrân, 3/36) niyazında
bulunmuş ve böylece Hz. Meryem de İsa (a.s) da Şeytan’ın kötülüğüne karşı Allah’ın
himayesine havale edilmişlerdi. Hz. Peygamber de, bir hadisinde; “...Hz. Meryem ve oğluna
Şeytan dokunmamıştır” (Buhari, Enbiya, 44) buyurmak suretiyle bu ilahi korumanın gerçekleştiğine
işaret etmiştir.
64 İbranilere Mektup, 4/15.
65 Yuhanna’nın I. Mektubu, 3/8.
66 Petrusun I. Mektubu, 5/8.
67 Pavlusun II. Korintoslulara Mektubu, 11/14.
33 34
Ayrıca Pavlus, Efesoslular’a, “Tanrı’nın tüm zırhını bürünün ki, Şeytan’ın
hilelerine karşı durabilesiniz” diye öğüt vermiştir. 68 Yine Pavlus’un
mektuplarında, “Şeytan’ın tuzaklarına dair” referanslar vardır. 69
Bu tür pasajların anlamı, Hıristiyanlar’ın, merhametsizce ve kurnazca
hareket edilen bir mücadele ile meşgul olduklarını vurgulamaktır. Onlar;
mücadeleden çekilme pozisyonunda olmadıkları gibi, basitçe “kötü daima
kötü olacaktır” gibi bir varsayımda bulunacaklar da değildir. Zira
cesur olmak kadar, aleyhte davranma tecrübesini yaşamaya da ihtiyaç
vardır. Fakat kararlı muhalefet daima başarılı olacaktır.
Şeytan, muhalefetini sadece İsa ile sınırlı tutmamış; İsa’nın görev süresi
boyunca sürekli olarak İncil’e de muhalefet etmiştir. Şeytan, Petrus
haç düşüncesine karşı çıktığında ve İsa tarafından, “Sen benim arkama
geç Şeytan” şeklindeki bir azarlama ile karşılaştığında, bunu İsa’nın
mensupları vasıtasıyla başarmıştı. Şeytan’ın Petrus hakkında başka planları
da vardı, fakat İsa onun için dua etmişti. 70 Şeytan aynı zamanda
İsa’nın düşmanları arasında da dolaşmıştı. Çünkü İsa, kendisine muhalefet
edenlerden “Sizin babanız Şeytan” diye söz ederdi. 71 Bunların hepsi,
İsa’nın çarmıha gerilişi esnasında çektiği ızdırapta bir doruk noktasına
varmıştır. Mesela Yahuda İskariyot’un İsa’yı ele verme işi, kötü birisinin
faaliyetine hamledilmiştir. Şeytan, Yahuda’nın “içine girdi”. 72 O, Simon’un
oğlu Yahuda İskariyot’un kalbine, İsa’ya ihanet etme fikrini
yerleştirdi. 73 Sonunda İsa, ümitle beklenen haç’la “bu dünyanın reisi geliyor”
diyecektir. 74
Şeytan, insanları da baştan çıkarmaya devam etmiştir. 75 “Şeytan se-
68 Efesoslulara Mektup, 6/11.
69 Timoteosa I. Mektup, 3/7; Timoteosa II. Mektup, 2/26.
70 Bkz. Luka, 22/31 vd.
71 Yuhanna, 8/44.
72 Luka, 22/3; Yuhanna, 13/27.
73 Yuhanna, 13/2.
74 Yuhanna, 14/30.
75 I. Korintoslulara Mektup, 7/5.