Satanizm - Diyanet İşleri Başkanlığı

tan” ister “İblis” diye bahsedilsin, âyetlerde Şeytan’ın insanla olan münasebetini:
a– Âdem’e (a.s) secde emri karşısındaki tutumu ve
b– Diğer insanlara karşı tutum ve davranışları şeklinde iki ana başlık
altında toplamak mümkündür. Ayrıca İslâm’ın tebliğcisi ve temsilcisi
durumunda olan sevgili Peygamberimiz de, Şeytan’ı en bâriz özellikleriyle
ümmetine ve tüm inananlara tanıtmaya çalışmıştır.
Şu halde âyet ve hâdiselerin ışığında, Şeytan’ın belli başlı özelliklerini
ana hatlarıyla şu şekilde özetlemek uygun olacaktır:
“Şeytan, ayıp yerlerini göstermek için onlara (Âdem ve Havva’ya)
fısıldadı: ‘Rabbinizin sizi bu ağaçtan men etmesi melek olmanızı veya
burada temelli kalmanızı önlemek içindir’ (dedi)” (A’râf, 7/20).
“Ey Ademoğulları! Şeytan, ayıp yerlerini kendilerine göstermek için
elbiselerini soyarak ananızı-babanızı cennetten çıkardığı gibi sizi de şaşırtmasın.
Sizin onları görmediğiniz yerlerden o ve taraftarları, sizi görürler.
Biz, şeytanları, inanmayanlara dost kılarız” (A’râf, 7/27).
“Ey insanlar! Yeryüzündeki temiz ve helâl şeylerden yiyin, şeytana
ayak uydurmayın, zira o sizin için apaçık bir düşmandır” (Bakara,
2/168; En’âm, 6/142).
“Ey insanlar! Hep birden barışa girin, Şeytan’a ayak uydurmayın, o
sizin apaçık düşmanınızdır” (Bakara, 2/208).
“Şeytan sizi fakirlikle korkutur ve size cimriliği telkin eder. Allah ise
size katından bir mağfiret ve bir lütuf vâdeder...” (Bakara, 2/268).
“... Şeytan bir kimseye arkadaş olursa ne kötü arkadaştır o!” (Nisâ,
4/38).
“Allah’ın size lütuf ve rahmeti olmasaydı, pek azınız müstesna, şeytana
uyup giderdiniz” (Nisâ, 4/83).
“Allah onu (şeytanı) lânetlemiş; o da: ‘Yemin ederim ki, kullarından
belli bir pay edineceğim’ demiştir. ‘Onları mutlaka saptıracağım, mu-
277 278
hakkak onları boş kuruntulara boğacağım, kesinlikle onlara emredeceğim
de hayvanların kulaklarını yaracaklar (putlar için nişanlayacaklar),
şüphesiz onlara emredeceğim de Allah’ın yarattığını değiştirecekler’ dedi.
Kim Allah’ı bırakır da Şeytan’ı dost edinirse elbette apaçık bir ziyana
düşmüştür. (Şeytan) onlara söz verir ve onları ümitlendirir; halbuki
şeytanın onlara söz vermesi aldatmacadan başka bir şey değildir. İşte
onların yeri cehennemdir; ondan kaçıp kurtulacak bir yer de bulamayacaklardır”
(Nisâ, 4/118-121).
“Ey iman edenler! Şarap, kumar, dikili taşlar (putlar), fal ve şans okları
birer şeytan işi pisliktir; bunlardan uzak durun ki kurtuluşa eresiniz.
Şeytan içki ve kumar yoluyla ancak aranıza düşmanlık ve kin sokmak;
sizi, Allah’ı anmaktan ve namazdan alıkoymak ister...” (Mâide, 5/90-
91).
“Eğer şeytanın fitlemesi seni dürterse hemen Allah’a sığın. Çünkü O
işitendir, bilendir. Takvâya erenler varya, onlara şeytan tarafından bir
vesvese dokunduğunda (Allah’ın emir ve yasaklarını) hatırlayıp hemen
gerçeği görürler. (Şeytanların) dostlarına gelince, şeytanlar onları azgınlığa
sürüklerler. Sonra da yakalarını bırakmazlar” (A’râf, 7/200-202).
“Kur’an’ı okuyacağın zaman kovulmuş Şeytan’dan Allah’a sığın.
Doğrusu şeytanın, inananlar ve yalnız Rablerine güvenenler üzerinde bir
nüfuzu yoktur. Onun nüfuzu sadece onu dost edinenler ve Allah’a ortak
koşanlar üzerindedir (Nahl, 16/98-100).
“Saçıp savuranlar (müsrifler), şüphesiz şeytanlarla kardeş olmuş
olurlar; Şeytan ise Rabbine karşı pek nankördür” (İsrâ, 17/27).
Görüldüğü gibi şeytan, Kur’ân-ı Kerim’de bütün açıklığı ile tanıtılmıştır.
Öyleyse şeytan ve onun kötülüklerini tanımanın yolu, her şeyden
önce Kur’ân’ı okumak ve onu iyi anlamaya çalışmaktır. Âyetlerde de
belirtildiği gibi, aynı zamanda şeytanın orduları veya avaneleri de vardır.
Hatta bir kısım insan şeytanlarından da söz edilmektedir.