Satanizm - Diyanet İşleri Başkanlığı

D– Kendisine Kıyamete Kadar Mühlet Verilişi
Âdem’e secde emri karşısında büyüklük taslaması sonucu ilâhi rahmetten
ümidini kesen ve tamamen yalnız kalan Şeytan, hayatından da
endişe etmeye başlamış ve “...İnsanların tekrar dirilecekleri güne kadar
bana mühlet ver” (A’râf, 7/14) diye Allah’a yalvarmıştı. İnsanların tekrar
dirilecekleri günden maksat ise Sûr’a ikinci defa üfürülüş zamanıdır
(Zümer, 39/68; Mutaffifîn, 83/6). Bu şekilde mühlet istemekle, tekrar dirilmeden
sonra artık ölümün olmayacağını biliyor ve böylece ölümden
kurtulacağını sanıyordu. Onun bu ölümsüzlük isteği, “...Belirli bir zamana
kadar” (Hicr, 15/38) kaydıyla, “Sen mühlet verilenlerdensin!...”
(A’râf, 7/15) şeklinde kabul edilmişti. Belirli bir zamandan maksat ise,
Sûr’a birinci üfürülüş zamanıdır (Neml, 27/87). Bununla o, zillet ve hakaret
dolu bir hayatı ölüme tercih etmişti. Aslında onun için esas düşüş
de bu olmuştu.
Buradan da anlaşılacağı gibi, Şeytan aslında Allah’ı ve öldükten sonra
dirilmeyi inkâr etmediği gibi, Âdem’in nesli ve zürriyeti olacağını,
dünyada bir müddet yaşayıp tekrar diriltileceklerini de biliyordu. Şu
halde onun küfrü Allah’ı ve âhireti inkâr şeklinde değil, teklif edilen
emrin gereğini yerine getirmeyi kabul etmeme ve itiraz şeklindedir. 408
E– Görevi
Kendisine belirli bir zamana kadar mühlet verilen Şeytan, hatasını
anlayıp tevbe ederek suçunu affettirme yoluna gitmedi. Bilakis daha da
azgınlaştı. Kendisine, kıyamete kadar meşgul olabileceği bir hedef seçti.
Bu hedef, ilâhi rahmetten uzaklaştırılmasına vesile olan insandı. Gönlünü
intikam duyguları bürümüştü. Cüretkâr bir eda ile bu duygularını
Yüce Allah’a şöyle açıkladı: “Beni azdırdığın için yemin ederim ki, Senin
doğru yolun üzerinde insanlara duracağım; çoğunu Sana şükreder
408 Yazır, age, III, 2135.
275 276
bulamayacaksın!... Yeryüzünde kötülükleri onlara güzel göstereceğim.
Hâlis kıldığın kulların bir yana, onların hepsini saptıracağım” (Hicr,
15/39).
Görüldüğü gibi Yüce Allah, isyanından dolayı Şeytan’ı hemen huzurundan
kovmamış, önce ona konuşma fırsatı vermiş, hatasını anlayıp
tevbe etme imkânı tanımış fakat o, inat ve küfründen dolayı ısrar edince,
bulunduğu makamdan onu indirmiş ve tasarlamış olduğu plânlarını şöylece
sınırlayıvermişti: “Kullarım üzerinde senin bir nüfuzun olamaz. Ancak
sana uyan sapıklar bunun dışındadır” (Hicr, 15/42); “Yerilmiş ve kovulmuş
olarak defol. Yemin olsun ki, insanlardan sana kim uyarsa, sizin
hepinizi cehenneme dolduracağım” (A’râf, 7/18). Şu halde Şeytan’a
uyan ondan, onun tebasından olup, onun âkıbetine uğrayacaktır. Bu âyet
meallerinden de anlaşılacağı gibi Şeytan’a, Allah’ın hâlis kulları üzerinde
etkili olabileceği hiçbir güç verilmemiştir. Binaenaleyh düşüncesinde,
yaşayış ve huyunda Şeytan’a karşı olan insan, “Allah’ın kulu” sıfatını
koruyacaktır. Şeytan’a ait bir vasfı taşıyan kimsede ise, Şeytan’dan
bir haslet var demektir. 409
F– Şeytan’a Uymama Noktasında İnsanlara Yapılan Uyarılar
Şeytan’ın Âdem (a.s) ile başlayıp diğer insanlarla devam edegelen
serüveni anlatılırken Kur’an-ı Kerim’de 88 âyette “Şeytan”, 11 âyette de
“İblis” ismi geçmektedir. 410 Ayrıca bir âyette “İblis’in Orduları”ndan
(Şuarâ, 26/95) ve bazı âyetlerde “insan ve cin şeytanlardan” söz edilmektedir
(En’âm, 6/112; Nâs, 114/6). Yine pek çok âyette Şeytan’ın, insanın
“apaçık düşmanı” olduğu belirtilmektedir. 411 Adından ister “Şey-
409 Yazır, age., III, 2138.
410 Bkz. Abdülbaki, Muhammed Fuad, el-Mu’cemü’l-Müfehres li Elfâzi’l-Kur’ani’l-Kerim, İstanbul,
ts., s.134, 382-383.
411 Bkz. Bakara, 2/168, 208; En’âm, 6/142; A’râf, 7/22; Yûsuf, 12/5; İsrâ, 17/53; Tâhâ, 20/117;
Kasas, 28/15; Fâtır, 35/6; Yâsîn, 36/60; Zuhruf, 43/62.