Satanizm - Diyanet İşleri Başkanlığı

72– Thamuz; Sümerler’in tanrısıdır, daha sonra şeytan seviyesine
indirilmiştir.
73– Thoth; Eski Mısırlılar’da büyü tanrısıdır.
74– Tunrida; İskandinavyalılar’da dişi şeytan demektir.
75– Typhon; Şeytan’ın Yunanca şahıslaştırılmışıdır.
76– Yaotzin; Aztekler’de Cehennem tanrısıdır.
77– Yen-lo-Wang; Çinliler’de Cehennem’in idarecisi demektir. 378
XIII– ŞEYTANLARLA BAZI HAYVANLAR ARASINDAKİ
İLİŞKİ
Yukarıdaki isimlerde de görüleceği gibi geçmişte şeytanlarla bazı
hayvanlar arasında bir kısım özellikler sebebiyle, şu veya bu şekilde bir
ilişki kurulmaya çalışılmıştır. Satanistler’in bakış açısıyla bu ilişkileri şu
şekilde açıklamak mümkündür:
Geçmişin şeytanları tamamen olmasa bile -en azından kısmen- hayvani
özelliklere sahipti. Bu husus insan’ın, kendisinin de bir hayvan olduğunu
inkar etmeye sürekli ihtiyaç duyuşunun delilidir. Çünkü insan,
kendisinin de bir hayvan olduğunu kabul etmesi halinde onun zayıflatılmış
ego’suna güçlü bir darbenin vurulmasına hizmet etmiş olacaktır.
Dolayısıyla insan, şeytanlara bazı hayvani özellikler atfetmek veya bazı
hayvanları şeytanla özdeşleştirmek suretiyle, bir anlamda kendisinin
hayvan olmadığını vurgulamaya çalışmıştır.
Mesela Domuz, Yahudiler ve Mısırlılar tarafından hakir görülmüştür.
O; Frey, Oziris, Adonis, Persephone, Attis ve Demeter gibi tanrıları sembolize
etmiş ve Oziris ve Ay’a kurban olarak sunulmuştu. Fakat zamanla
Domuz, bir şeytan seviyesine düşürülmüştür. Yine Fenikeliler bir sinek
tanrısı olan Baal’a ibadet etmişlerdir. Şeytan da Beelzebub ve Ba-
378 Bkz. LaVey, Satanic Bible, s. 58-60. 379 LaVey, Satanic Bible, s. 60-61.
243 244
al’dan gelmiştir. Baal ve Beelzebub, Eski Mısırlılar’ın kutsal saydıkları
ve daha çok, kendi küllerinden doğan mitik kuş anka gibi kendisini yeniden
canlandırmak üzere ortaya çıkan bok böceği (scarab) ile aynı idiler.
Eski Yahudiler, İranlılar’la temasları vasıtasıyla, dünyada iki büyük
gücün; ateş, ışık, hayat ve iyilik tanrısı Ahura-Mazda ve yılan, karanlık
tanrısı, yok etme, ölüm ve kötü Ehrimen olduğuna inanmışlardır. Bunlar
ve diğer çok sayıda örnek, insan’ın şeytanlarını hayvanlar gibi tasvir etmekle
kalmayıp aynı zamanda insan’ın, ilk hayvan tanrılara kurban sunma
ve onları kendi şeytanları seviyesine indirme ihtiyacını da gösterir. 379
XIV– BİLİNMEYEN BİLİNİR: ŞEYTÂNÎ ASIR!
Bir kısım insanların belirli bir sayıyı Şeytan’la özdeşleştirme teşebbüslerine
rağmen, Şeytan’ın sayısının “Dokuz” olduğu bilinmektedir.
Dokuz aynı zamanda ego’nun (ben, benlik) sayısıdır. Çünkü Dokuz daima
kendisine dönüşebilir. Dokuz’un, diğer herhangi bir sayı ile en karmaşık
çarpımları sonucunda hangi rakam elde edilirse edilsin hiç önemli
değildir, son denklemde Dokuz yine tek başına öne çıkacaktır.
Zamanın gerçek asırları, onun Kanunu ve tüm devri boyun eğmesi ile
Dokuz’un karanlıklarında yayılmıştır. Dünyevi işlerle ilgili tüm meseleler
Dokuz ve türevlerinin birebir çözümü ile değerlendirilebilir. İnsanlığın
kabilesel ihtiyaçları ile ilgili eylem ve tepkileri art arda gelen dokuzyıllık
dönemler içerisinde muhafaza edilirler: Her on sekiz yılın toplamı
bir İşleyen veya İş Gören (Working) olarak isimlendirilir. Her bir İşleyen’in
başlangıcı ve sonuna bir İşleyen yıl adı verilir ve İşleyen yıllar
arasındaki her bir gün ortası noktası, sebep olunmuş bulunan İşleyen’in
gücünün bir doruk noktasını (zirve) gösterir.
Dokuz tane 18 yıl İşleyen’i bir Çağ’a (Era), yani 162 yıla eşittir. Dokuz
Çağ bir Asr’a (Age), yani 1458 yıla denktir, ki bu 1458 yıla yanlış-