Satanizm - Diyanet İşleri Başkanlığı

ki mutlakiyet doktrininde (absolutizm) kökleşmişlerdir. Yani, bir ferdin
uygulaması için “doğru” ve “yanlış” olan belirli bir objektif davranışlar
bütünü vardır. Bu dinler arasındaki farklılıklar, aralarında bir seçim yapma
hususunda ferde serbestlik tanımalarına ilaveten, o davranışların gerçek
mahiyeti tanımlandığında ön plana çıkacaktır.
Mesela Hıristiyanlık, On Emir ve diğer Eski Ahid yasaklarında örnek
olarak gösterilen doğru ve yanlışı kabul eden ahlakî davranışlar listesinde
çok spesifik olup kendine özgü bir tutum içerisindedir ve aynı derecede
“doğru” davranışa riayet etmede başarılı olamamanın sonuçlarını -
ebedi ateş çukuruna atılacaklardır vs.- şeklinde değerlendirmede de kendine
has bir anlayışa sahiptir. Diğer taraftan Budizm, hâlâ doğru ve yanlış
olan bir seri davranış kabul eder. Fakat, ferde tam seçme özgürlüğünün
verildiğini, buna rağmen doğru davranışları seçmesinin beklendiğini
söyler. Budizm’de, Yeryüzü’nde yeniden vücut bulmanın (Reinkarnasyon)
371 dışında, yanlış davranışları seçmeden dolayı karşılaşılacak
hiçbir ceza yoktur.
Din tarafından sunulan tüm mükafat ve cezaların mitolojik olduğunu
anlamak manidardır. Onların varlıklarının, onların gerçek tabiatına göre,
ıspatlanması imkansızdır. Bununla beraber o mükafat ve cezalar, kalabalıkların
kolay aldanma (saflık) ve korkularından faydalanmak için tasar-
371 Reinkarnasyon (Ruh Göçü); Başta Hint dinleri olmak üzere çeşitli dinsel geleneklerde ölümsüz
olan ruhun ya sürekli olarak ya da günahlarından temizlenene kadar bir bedenden diğer
bedene geçerek tekrar tekrar doğması demektir. Bu düşünceye göre ölümlü olan sadece bedenlerdir.
Dolayısıyla beden öldüğünde ruh, bir başka bedende tekrar dünyaya gelir ve böylelikle
hayatını devam ettirir. Ruhun bedenleşmesi konusunda gelenekten geleneğe farklı yorumlar
vardır. Hinduizm’in Karma doktrininde olduğu gibi bazı geleneklerde ruhun işlemiş olduğu
iyilik ya da kötülük, onun bir sonraki bedenini belirler. Böylece yeniden doğuş sürecinde ruh;
daha iyi ya da daha kötü bir insan, hatta bir tanrı şeklinde doğabileceği gibi bir hayvan ya da
bir bitki şeklinde de doğabilir. Hinduizm’de Karma sistemine tâbi olarak ruhun tekrar tekrar
vücut bulmasının sonsuza kadar süreceği düşünülür. Budizm ve Maniheizm gibi dinsel
geleneklerde ise ruh, aydınlanana ya da günahlarından temizlenene kadar ruh göçü sistemine
tâbi olur. Budizm’de aydınlanana kişi ruh göçü sürecinden çıkarak Nirvana’ya kavuşur. Bkz.
Gündüz, age, s. 320-321.
231 232
lanmışlardır ve bu yolla, asla gerçek olarak mevcut olamayacak bir şey,
gerçek ve gözlemlenebilir bir dünya üzerinde, dünya insanlarının davranışlarını
değiştirme vasıtasıyla, belirli bir etkiye sahiptir.
Satanizm de, “Satanic Bible” dahil, pek çok yerde, belirli bir sisteme
bağlanmış bir “yapılması ve yapılmaması gereken şeyler” listesi sunar.
Bununla birlikte Satanizm, iyi davranıştan dolayı ebedi mükafat
verme gibi belirsiz ve kapalı sözlerle veya kötü davranıştan dolayı ebedi
ceza görme gibi üstü kapalı tehditlerle mensuplarını kandırma cihetine
gitmez. Dahası Satanist, her davranışı biricik ışık altında incelemeye
ve değişik muhtemel kararların sonuçlarını düşünmeye teşvik edilir. Bu
anlamda Satanizm, mutlak olmaktan ziyade, çok izafi bir ahlak düsturu
sunar. Dolayısıyla Satanist’e göre ahlak, “kendinize en uygun geleni
yapmak” anlamına gelir.
İşaret etmek gerekir ki bu, bazılarının tanımlamak isteyeceği gibi, tamamen
kendini düşünen, egoist ve uzağı iyi göremeyen bir dünya görüşü
değildir. Bu düstura tâbi olarak Satanistler çıkıp hırsızlık yapmaya,
yalan söylemeye, hile yapmaya ve en küçük maddi ve duygusal menfaat
için cinayet işlemeye teşvik edilmezler. Satanist, sadece belirli bir
davranış sonucunda mümkün olabilecek kısa vadeli menfaatleri değil,
fakat aynı zamanda herhangi bir kararı takip edebilecek uzun vadeli sonuçları
da hesaba katmalıdır. Satanist, davranışlarına karar verirken tamamen
mantıklı hareket etmelidir; bunun dışında, karar vermede göz
önünde bulundurulabilecek başka hiçbir faktör olamaz.
Bu davranış Satanist’in entellektüel özgürlüğe itibarından çıkar. Bir
başkasının İradesi’ne körü körüne itaat etmek ve hatta kişinin kendi
duygusal prensiplerine mağlup olmaktan ziyade, aklın yoluna tâbi olarak
Satanist; kendisine en uygun geleni yaparak, kendi kendine gerçek
bir ahlak yolu geliştirir. Bundan daha az herhangi bir şeyi yapması beklenebilecek
hiçbir yaratık yoktur.
Bu, fedakarlığın bir şekilde aslı itibariyle asil olduğu revaçta olan ge-