You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
S a y f a | 81<br />
ECEY: Havva.<br />
Eşdeğer: ECE, EÇE, EJE<br />
Yeryüzündeki ilk kadın. Törüngeyin eşi. Sümerlerdeki Ecem (Kraliçeler Tanrıçası) ile de bağlantılıdır.<br />
Moğolcada anne demektir. Adem ise Elley veya Törüngey olarak bilinir. Türkçede ise abla, kraliçe gibi<br />
anlamları vardır. İlk insan olan kocasının ve kendisinin adı Ecey (Ece) ve Elley (Ele) şeklinde geçerler.<br />
İlk insan (ilk erkek ve ilk kadın) kavramlarına tüm kültürlerde ilgi duyulmuştur, çünkü insanın<br />
yeryüzünde ne zaman ve nasıl varolduğu sorusu daima merak edilmiştir. Günümüzde de<br />
antropolojinin ilgi alanlarından birisi insanoğlunun yeryüzüne yayılış sürecidir. (Kaynak: Türk Söylence<br />
Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />
� Ece: (Ec/Eç/Eş). Sümer kökenli olduğu söylenmektedir. Türkçede büyük kızkardeş, kraliçe<br />
anlamları vardır. Türkçede ç/ş dönüşümüyle Eş kökünü de işaret eder. Eş hem hayat arkadaşı<br />
hem de dişilik anlamları içerir.<br />
(Yansı: ELLEY)<br />
EĞEGÖZ: Tekgözlü Dev.<br />
Eşdeğer: İĞEGÖZ<br />
Başının üzerinde tek gözü olan canavar. Tek göz şeytaniliği simgelemektedir. Tepegöz’ün bir türüdür.<br />
(Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />
� Eğegöz: Eğe + Göz. Eğe göğüs kafesi demektir, belki de gözü göğsünün üzerindedir. İğ kökü<br />
ise hastalık, şeytanilik gibi anlamlar barındırır.<br />
(Bakınız: TEPEGÖZ)<br />
EKİN İYESİ: Ekin Ruhu.<br />
Eşdeğer: EGİN (İGİN) ISI<br />
Eşanlam: ARIŞ (ARUŞ) İyesi<br />
Ekinin koruyucu ruhu. Çavdar İyesi, Arpa İyesi, Buğday İyesi, Yulaf İyesi, Yonca İyesi, Ot İyesi, Çayır<br />
İyesi, Çimen İyesi gibi türleri vardır. Hatta hasat sonrası biçilmiş ot ve ekinler için Kes İyesi, Saman<br />
İyesi gibi iyeler de mevcuttur. Hatta dirgen, tırmık, yaba, döven, kosa, orak, bel, kürek, kazma gibi<br />
tarım araçlarının her birinin dahi iyeleri olduğu düşünülür. Zayıf kalmış ekinlerin bulunduğu yerlere<br />
Ekin Anasının ayak izleri denir. Ekinlerde yangın çıktığında ters taraf üfleyerek söndürür. Ekinlerin<br />
içinde yuvarlanmayı sever. Bir demet ekin onun için biçilmeden bırakılır ve buna Kır Sakalı denir.<br />
(Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />
� Ekin: (Eğ/Ek). Ekmek fiilinden türemiştir. Tahıl unundan yapılan yiyecek olan Ekmek ile aynı<br />
kökene sahiptir. Ayrıca kültür anlamındaki Ekinç/Ekin ile eşsesli ve benzer anlamlıdır, aynı<br />
kökten gelirler. Eski Moğolcada Ekin (günümüzde Eh) başlangıç demektir.<br />
ELBİS HAN: Kavga Tanrısı.<br />
Eşdeğer: İLVİS (İLBİS, ELVİS, YİLBİS) HAN<br />
Elbis Kuha olarak da anılır. Savaş Tanrısı olarak da algılanır. Acımasızdır ve insanlara acımasızlığı telkin<br />
eder. Savaşçı bir karakteri vardır. Şeytani özelliklere sahiptir. İslam’ın etkisiyle bu sözcük “İblis” halini<br />
almıştır. Fakat aslında Türkçede pek çok olumsuz anlamı barındıran (Yal/Yel/Hal/Al/El) kökünden<br />
türemiştir. Savaşlardan önce çağrılır ve adına törenler yapılır. Onun sayesinde düşmanın attığı oklar<br />
geri kendisine döner. Düşmanının ölmesini isteyen kim varsa ondan yardım diler. (Kaynak: Türk<br />
Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />
� Elbis: (El/Al/Yal/Yel). Şeytani özellikleri anlatan Yelbi sözcüğü ile aynı kökten gelir.<br />
D e n i z K A R A K U R T <strong>TÜRK</strong> <strong>SÖYLENCE</strong> <strong>SÖZLÜĞÜ</strong>
Change language