18.01.2013 Views

TÜRK SÖYLENCE SÖZLÜĞÜ Deniz Karakurt

TÜRK SÖYLENCE SÖZLÜĞÜ Deniz Karakurt

TÜRK SÖYLENCE SÖZLÜĞÜ Deniz Karakurt

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

� Yelpin: (Yel/Yil/İl). Ruh, can, gizem gibi anlamlarla aynı kökten kaynaklanır.<br />

(Bakınız: YELPİN)<br />

S a y f a | 239<br />

YER: Arz.<br />

Eşdeğer: CER, ÇER, CİR<br />

Moğolca: GAZAR<br />

Yeryüzü de denir. Türk-Moğol ve Sümer söylencelerinde Dişil gücü simgeler. Doğurgandır. Sami<br />

(günümüzde İbrani-Arap) kültüründe ise tam tersidir. Havva sözcüğü göğü ve havayı çağrıştırır (Ava:<br />

Hava demektir. Adem sözcüğü ise yeri ve toprağı içerir (Adama: Balçık, çamur demektir.) (Kaynak:<br />

Türk Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />

� Yer: (Yer). Üzerinde yerleşilen (ikamet edilen, yaşanılan) anlamı vardır. Dünya, toprak gibi yan<br />

anlamları da bulunur. Moğolcada Dünyaya Yertönt denilir.<br />

(Karşıt: GÖK)<br />

YERALTI: Aşağı Dünya.<br />

Yeraltına atlama yoluyla gidilir. Atlamada bu dünya ile diğer dünya arasındaki sınırlar ortadan kalkar.<br />

Aslında yerin bir parçası olarak da düşünülür. (Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />

� Yeraltı: Yer + Alt<br />

(Bakınız: YER)<br />

YEREH HAN: Aile Tanrısı.<br />

Aileyi ve evi korur. Soğanı sevdiği için soğanların yanına kendisine kurban aşı bırakılır. (Kaynak: Türk<br />

Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />

� Yereh: (Yer). Yerleşmek fiili ile aynı köktendir. Moğolcada Yeröh dilek anlamına gelir.<br />

YER İYESİ: Arazi Ruhu.<br />

Eşdeğer: CER (ÇER, CİR) ISI<br />

Eşanlam: 1. ORUN (ORIN, URUN, URIN) İYESİ 2. DOYDU İYESİ<br />

Moğolca: GAZAR EZEN<br />

Toprağın koruyucu ruhu. Her arazinin, her tarlanın farklı bir İye’si vardır. Oldukça iri cüsseli, uzun<br />

boylu ve geniş adımlar atan orta yaşlı bir kadın olarak betimlenir. Ekili tarlaları korur. Tarla İyesi adlı<br />

başka bir iye de benzer niteliklere sahiptir. Her yıl hasattan önce kurban verilir. Toprağın her karışında<br />

yaşar. Yılan kılığında toprağı korur. İnanca göre ayı isminin söylendiğini topraktan işitir. Çünkü “Er<br />

Kulaktu”/“Çir Kulaktı” (Yer Kulağı) onu duyar. Anadoluda yerin kulağı vardır deyimi de bunu ifade<br />

eder. Ayının yaşadığı yer de toprak ve yeraltıdır. Yer sadece ayı ile değil, kurt, yılan ve benzeri tabu<br />

oluşturmuş canlılar hatta insan ile de iletişim kurabilir. Bu inanç yılan, kurt ve benzerleri için de<br />

geçerlidir. Sümerlerde de fısıldanan sözü rüzgarın işttiği ve alıp götürdüğü inancı vardır. Toprağın<br />

içinde hiçbirşeyi gizli tutmayacağı yönünde bir andı bulunduğu söylenir, bu nedenle gizlice öldürülüp<br />

toprağa gömülen herkesin bir biçimde yerinin bulunmasını sağlayacağı da ifade edilir. Bosna<br />

Hersek’de 20. Yüzyılda Avrupanın göbeğinde yaşanan soykırımda saklanan toplu mezarlar, mavi<br />

kelebekler sayesinde bulunmuştur. Mavi kelebeklerin beklenmedik sayıda çok görüldüğü yerlerde<br />

kazı yapıldığında mutlaka mezarlar çıkmıştır. Çünkü bu kelebekler Yavşan otu üzerine konmakta ve<br />

ondan beslenmekte, Yavşan ise mezarların toprağa saldığı organik maddelerin bol bulunduğu<br />

yerlerde büyümektedir. (Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />

D e n i z K A R A K U R T <strong>TÜRK</strong> <strong>SÖYLENCE</strong> <strong>SÖZLÜĞÜ</strong>

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!