18.01.2013 Views

TÜRK SÖYLENCE SÖZLÜĞÜ Deniz Karakurt

TÜRK SÖYLENCE SÖZLÜĞÜ Deniz Karakurt

TÜRK SÖYLENCE SÖZLÜĞÜ Deniz Karakurt

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

S a y f a | 120<br />

KARAKONCOLOS: Kış Cini.<br />

Eşdeğer: KARAKONCUL<br />

Kara renkte ve çok çirkindir. Aslında pek zararlı olmadığı halde görüntüsü insanlarda paniğe neden<br />

olur. Kürklü olarak betimlenir. Geceleri gezer. Bulgar kültürünün Türk tarihiyle olan ortak kökeni<br />

sonucu Bulgar halk edebiyatında “Karakonjul”adıyla yer alır. Kara kelimesi geceyle ilişkili olarak<br />

değerlendirilir. Zemheride (kışın en soğuk zamanı) sokaklarda dolaşır, rastladığına “Nereden<br />

geliyorsun, Nereye gidiyorsun? gibi sorular sorar. Verilecek yanıtların içinde mutlaka “kara” kelimesi<br />

olmalıdır (Karasu’dan geliyorum, Karakışla’ya gidiyorum gibi). Böyle yapılmadığında Karakoncolos<br />

elindeki kocaman bir tarakla vurarak karşısındaki insanı yaralar. Kendisinden korunmak için kış günleri<br />

evlerdeki taraklar ortada bırakılmaz, saklanır. (Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />

� Karakoncolos: Kara “Siyah” + Kon. Koncol/Konçul sözcüğünün etimolojisini tespit etmek zor<br />

gibi görünmektedir. Yunanca kökenli olduğunu iddia edenler dahi vardır fakat bu pek makul<br />

görünmemektedir. Konmak fiili veya Kon (dağ geçidi) ile alakalı olabilir.<br />

(Bakınız: CONGOLOS)<br />

KARAMAT: Sanrı Cini.<br />

Eşdeğer: KARIMIT, KİREMET<br />

Kabuslara neden olan ve bunun sonucunda hezeyan ve psikolojik bozukluklar ortaya çıkaran kötücül<br />

varlık. Günümüzde Şizofreni adı verilen ruhsal hastalığa benzer durumların geçmişte bu varlıkla ilintili<br />

olduğu düşünülmüştür. (Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />

� Karamat: (Kara). Korku ve kötülük anlamları içerir. Arapça kökenli Keramet ile hiçbir ilgisi<br />

yoktur. Karamak, hor görmek, kötülemek demektir.<br />

(Eşanlam: KARAMAT)<br />

(Bakınız: KARABASAN)<br />

KARAOĞLANLAR: Kötülük Tanrıları.<br />

Eşdeğer: KARAULLAR<br />

Eşanlam: KARAERLER<br />

Erlik Han’ın oğullarıdırlar. Sayıları dokuzdur. Moğolların “Dokuz Kana Susamış Tanrı”ları ile benzerlik<br />

gösterirler. İnsanlara kötülükler getiren kara fırtınalar estirir, kan yağmurları yağdırırlar. Erlik’in<br />

sarayının veya yeraltının kapılarını bekledikleri için Kapı Bekçileri diye anılırlar.<br />

1. Karaş Han (Bkz.)<br />

2. Matır Han (Bkz.)<br />

3. Şıngay Han (Bkz.)<br />

4. Kömür Han (Bkz.)<br />

5. Badış Han (Bkz.)<br />

6. Yabaş Han (Bkz.)<br />

7. Temir Han (Bkz.)<br />

8. Uçar Han (Bkz.)<br />

9. Kerey Han (Bkz.)<br />

(Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />

� Karaoğlan: Kara + Ul / Oğlan,<br />

� Karaer: Kara + Er<br />

(Yansı: KARAKIZLAR)<br />

(Karşıt: AKOĞLANLAR)<br />

D e n i z K A R A K U R T <strong>TÜRK</strong> <strong>SÖYLENCE</strong> <strong>SÖZLÜĞÜ</strong>

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!