You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
S a y f a | 117<br />
� Kam: (Kam). Göz alıcılık, anlamını içerir. Kamaşmak kelimesiyle bağı vardır. Kamamak fiili, bir<br />
şeyi kapatmak, kilitlemek demektir ki ruhların ele geçirilmesiyle alakalı olabilir. Kamanmak ise<br />
bunalmak demektir. Moğolca hamah toplanmak demektir ki, şaman ayini çoğu zaman<br />
insanların toplanmasını, bir araya gelmesini sağlar. Yine Moğolca, Türkçe ve Tunguzcada Kam<br />
kökü topluluk, toplanmak, bir araya gelmek, bir arada olma anlamı taşıyan kelimelerin<br />
türediği bir köktür. Eski Tunguzcada Kum ruh manası taşır. Moğolcada Keme/Heme<br />
kehanette bulunmayı ifade eder. Eski Altaycada ise yürümek manasını içerir.<br />
KAMBAR HAN: At Tanrısı.<br />
Atları korur, eğlenceyi sever. Yılkıcı (At Sürüsü Sahibi) Kambar Ata olarak söylenir. İslam sonrası<br />
Kamber motifi ile özdeşleşmiştir. İskitlerden bu yana Türklerle iç içe bir etkileşim halinde bulunan<br />
Taciklerde Yağmur ve Yıldırım Tanrısı olarak görünür. Türklerde at daima yıldırım ile ilişkilendirilmiştir.<br />
Bu açıdan akla yatkın görünmektedir. Yunancada damat demektir. “Kambersiz düğün olmaz,” sözcüğü<br />
bu anlamda kullanılır. Çalgıcıların koruyucusu olarak tanımlandığı da görülür. Aslında aslında var olan<br />
ve atların koruyucu ruhu olarak görülen bir Tanrıya çeşitli sözcük benzerlikleri nedeniyle farklı<br />
anlamlar yüklenerek özelliklerinin genişletildiği anlaşılmaktadır. Hz. Ali’nin atlarından sorumlu<br />
kölesinin (veya gönüllü hizmetkarının) adının Kamber olduğu ve birlikte yolculuklar yaptıkları anlatılır.<br />
(Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />
� Kambar: (Kam). Kam (şaman) sözcüğü ile bağlantılıdır. Kamçı sözcüğü atları hareket ettirmek<br />
için kullanılan kırbaç demektir ve aynı kelime kökünden türemişlerdir.<br />
KAM HAN: Söylencesel Hakan.<br />
Eşdeğer: KAM GAN<br />
Bayındır Han’ın atasıdır. Aynı zamanda güçlü bir kamdır. Türklerde eski dönemlerde hanlar aynı<br />
zamanda toplumun başındaki kam olarak da yer alırlar. (Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong><br />
<strong>Karakurt</strong>)<br />
� Kamgan: (Kam.) Kam + Han<br />
KAMLAMAK: Şamanlık Yapmak.<br />
Eşdeğer: KAM-<br />
Şaman ayini yapmak. Şamanın davul ve def çalarak coşkuya kapılması ve kendinden geçmesi sonucu<br />
farklı alemlere yolculuklar yaptığına inanılır. Şaman ayinlerinin hemen her kabilede farklı kuralları<br />
vardır. Ruhlar alemi ile iletişim, gelecekten haber verme, insan ömrünün çok ötesindeki geçmişi<br />
anlatma bu ayinde tanık olunabilecek durumlardır. Örneğin “Kamıyak” fal demektir ve kamlama ile<br />
alakalı olarak ortaya çıkmıştır. (Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />
� Kam: (Kam.) Göz alıcılık, anlamını içerir. Kamamak fiili, bir şeyi kapatmak, kilitlemek demektir<br />
ki ruhların ele geçirilmesiyle alakalı olabilir. Kamanmak ise bunalmak demektir.<br />
KAMOS: Kabus Cini.<br />
Eşdeğer: KAPOS<br />
Kabuslara ve karabasanlara neden olan kötü ruh. Geceleri gelip, rüyalarda insanları korkutan ve<br />
ruhlarını alan kötücül yaratık. İnsanlara korkuyu ve kabusları o gönderir. Biçimsiz bir varlıktır. İnsanları<br />
uykuda yakalayarak götürür. Üzerine çöktüğü insan nefes alamaz. Kedi gibi sessizce gezer. Keçiye<br />
benzediği söylenir. Gün ışığından korkar. Güneş doğunca kımıldayamaz. Tek başına uyuyan insanların<br />
üzerine bütün ağırlığıyla çökerek onların çarpılmalarına veya ölmelerine sebep olabilir. Geceleri<br />
D e n i z K A R A K U R T <strong>TÜRK</strong> <strong>SÖYLENCE</strong> <strong>SÖZLÜĞÜ</strong>
Change language