You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
S a y f a | 115<br />
KALAYKAN HANIM: Ocak Tanrıçası.<br />
Eşdeğer: GALAYKAN HANIM<br />
Ocağı ve ateşini korur. Ateşin dişil yönünü ifade eder. (Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong><br />
<strong>Karakurt</strong>)<br />
� Kalaykan: (Gal/Kal). Kal (kellik) ve Moğolca Gal (ateş) ile ilgilidir. Kalay madeni ile de<br />
bağlantılı gibi görünmektedir. Moğolca Kalaghun sözcüğü sıcaklık ve ateş anlamlarını içerir.<br />
KALÇAN HAN: Ateş Tanrısı.<br />
Ateşin koruyucu ruhu olarak saygı gösterilir. Kendisine keçi kurban edilir. (Kaynak: Türk Söylence<br />
Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />
� Kalçan: (Kel/Kal/Gal). Kellik ifade eder. Kal (kellik) ve Moğolca Gal (ateş) ile ilgilidir. Ayrıca<br />
Moğolcada Halzan sözcüğü kel demektir.<br />
KALÇABAY HAN: At Tanrısı.<br />
Atları ve atçılığı korur. Yılkışı / Yılkıcı (Atçı) tabiri kullanılır. Toprak yarılarak içine girip kaybolduğuna<br />
inanılır. (Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />
� Kalçabay: (Kel/Kal). Kellik ifade eder.<br />
KALDAZ HANIM: Ateş Tanrıçası.<br />
Başka bir görüşe göre mal (sığır) ve büyükbaş hayvanların koruyucusudur. Emrindeki olan canlılara<br />
Kaldazın adı verilir. (Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />
� Kaldaz: Kel + Daz.<br />
(Bakınız: KALDAZIN)<br />
KALDAZIN: Ateş Cini.<br />
Ateşin içinde oynar. Kısa boyludur. Sakalı yedi karıştır. Sakalları kirpi oku gibidir. Sarı bir samura<br />
dönüşebilir. (Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />
� Kaldazın: Moğolca Gal (Ateş) kelimesi ve Hal sözcüğü ile bağlantılıdır. Ayrıca kellik ifade eder.<br />
Kel + Daz.<br />
(Bakınız: KALDAZ HANIM)<br />
KALGANÇI: Kıyamet.<br />
“Kalgançı Çağ” da denir. Kalganan (sıçrayıp kalkılan) gün. Kıyamet günü. Dünyanın ve/veya evrenin<br />
yokolacağı daha sonra tüm ölülerin tekrar diriltileceği gün. Bu inanca göre, yeryüzü yaşamı sürekli<br />
değildir; günün birinde sona erecek ve insanlar, hayvanlar, bitkiler yok olacaktır. Bu sona doğru insan<br />
soyunda azalma başlayacak, suçlar çoğalacak, günahlar alıp yürüyecek, insanlarda tanrı korkusu<br />
kalkacaktır. İyilik simgesi Ülgen’le, kötülük simgesi Erlik arasında oluşacak büyük savaşın sonunda,<br />
Ülgen dışında bütün savaşanlar ölecektir. Bay Ülgen bütün canlıların öldüğünü, yeryüzünde<br />
kendisinden başka kimse kalmadığını görünce “kalkın ey ölüler” diye bağıracak, bu çağrı üstüne bütün<br />
ölüler yattıkları yerden kalkacaktır. “İnsanların yeniden dirilmesi” anlamına gelen “kalkancı çağ” (kalıcı<br />
çağ) budur. İnsanlar azalacak, kötülük artacak, Erlik Han dünyaya yaklaşacaktır. Sağış Günü (Hesap<br />
Günü) tabiri de kullanılır. Türk kültüründe aslında çok geniş olarak üzerinde durulmayan bu kavram,<br />
İslam inancıyla hatta Hristiyanlık, Maniheizm ve Budizmin etkisiyle Kıyamet inancı büyük oranda<br />
şekillenmiştir. Örneğin Güneş’in batıdan doğacağı inancı İslam’ın etkisiyle ortaya çıkmıştır. Bazı<br />
lehçelerde Kirti Gün (Gerçek Gün) adı verilir. (Kaynak: Türk Söylence Sözlüğü, <strong>Deniz</strong> <strong>Karakurt</strong>)<br />
D e n i z K A R A K U R T <strong>TÜRK</strong> <strong>SÖYLENCE</strong> <strong>SÖZLÜĞÜ</strong>