27. araştırma sonuçları toplantısı 3. cilt - Kültür ve Turizm Bakanlığı

Giriş açıklığının iç yüzlerindeki niş ve oyuklardan mezarın bir kapak taşıyla
kapatıldığı anlaşılmaktadır. Girişin genişliği 0,66 m., yüksekliği ise, 0, 96 m.
dir. İçinde, birisi girişin karşısında ve diğer ikisi yanlarda olmak üzere üç lâhit
teknesi bulunan odanın, ölçüleri 2.70 x 2.65 m. dir. Lâhit şeklindeki gömü
sandukalarının kapaklı olduklarını gösteren izler mevcuttur (Resim: 13).
Konumu ve cephesindeki özen, mezarın ayrıcalıklı bir aileye sahip olduğunu
göstermektedir.
Oda Mezar: Alatepe Köyü, Su çıkan mevkisi, Alacain Deresi’nin güney
yamacında, sık ormanlık alanda tespit edilen dörtgen planlı, sivri beşik
tonozlu, ön cephesi ve üst örtüsünün bir kısmı yıkılmış olan yapı, yerel
kireçtaşı bloklarla kireç harcı kullanılarak inşa edilmiştir. Kaçak kazılar
neticesinde içi molozla dolmuş olan yapının zemin döşemesi ile ilgili bilgi
edinilememiştir. Mezar olması olası yapının, arka duvarında ebat olarak daha
büyük ve düzgün bir nişin yanı sıra diğer duvarların da muhtelif yerlerinde
küçük ve şekilsiz nişler yer almaktadır. Mekânın iç sıvasının üzerinin farklı
renklerde fresklerin olduğu, bunların içersinde büyük nişin etrafındaki kırmızı
renkteki fresk süsleme oldukça belirgindir. Benzer örneklerine Anadolu’da ve
Anadolu dışındaki geniş bir coğrafyada rastlamak olası olsa da Anadolu’da
en tipik benzerlerine Kilikia bölgesinde Anemurium nekropolünde yaygın
bir şekilde rastlanır10 . İnşa tekniği ve sıvanın üzerindeki freskolar yapının
Geç Roma Dönemine işaret etmektedir.
Sonuç
2008 yılı çalışmalarında; bir bölümü küçük boyutlu, bir bölümü ise
daha geniş alanlara yayılmış ancak buna karşın bir köy karakterinden
kurtulamamış “kome” düzeyinde yerleşimlerle karşılaşılmıştır. Yerleşimlerde
genel karakter olarak, bazı kesimleri dik uçurumlar savunma amaçlı olarak
kullanılırken, savunması zayıf kısımlar ise surlarla çevrilmiştir. Mesafe
olarak birbirine çok yakın olan bu köylerde gerek surlar, gerekse yapılar
Leleg tarzı olarak isimlendirilen yerel kireçtaşı ile harç kullanılmadan inşa
edilmiştir. Söz konusu gelenek Bizans Dönemine kadar devam etmiştir. Bu
10 Rosenbaum 1971, 3 vd.
373