tc süleyman demirel üniversitesi fen bilimleri enstitüsü menderes

57
alanında jeolojik olarak ortognays ve paragnayslar, gözlü gnays, mikaşist, kuvars
şist, metakuvarsit ve mermer birimlerinden oluşur. Gnayslar şist ve mermerler
üzerine bindirmeli olarak gelir (Şekil 5.8., Karamanderesi, 1997). Grabenleri
dolduran Tersiyer sedimenter kayaçlar neotektonik aktiviteler sonucunda gelişmiş
olup metamorfik temel üzerinde birikmişlerdir Şekil 5.11.). Neojen yaşlı sedimenter
kayaçlar iri-ince taneli kumtaşı, silttaşı ve iyi çimentolanmış konglomeralardan
oluşur. Bu birimler taban kayaçlardan ince bir linyit tabakası ile birbirinden ayrılır.
Mineral parajenezine dayanarak Menderes Masifi metamorfik kayaçları orta-yüksek
sıcaklık ve basınçta oluşan rejyonal metamorfizma ile simgelenir. Allokton gözlü
gnayslar ve örtü şistler içinde mineral parajenezi olarak klorit-biyotit-muskovit-
granat-stavrolit-kıyanit-sillimanit bulunur. Neotektonik aktiviteler sonucunda gelişen
fisür ve kırık zonlarında kuvars, kalsit ve klorit damarları oluşmuştur (Şekil 5.8.,
Karamanderesi ve Helvacı, 2003). Enjeksiyon ve üretim testleri sıcaklık ölçümleri
sonucunda bölgenin oldukça yüksek gözenekli ve geçirimli zonlardan oluştuğunu
gösterir Şekil 5.9.).
Şekil 5.9. Salavatlı jeotermal alanının enine kesiti (Karamanderesi ve Helvacı, 2003)
Menderes Masifindeki tektonik gelişim ve evreleri ile hidrotermal alterasyonlar
ilişkilidir (Karamanderesi ve Helvacı, 2003). Jeotermal alanda gözlenen kuvars, albit,
klorit, kalsit aragonit, dolomit, kaolinit, illit, montmorillonit, speküler hematit, jips,
dikit, vermikülit, pirit, siderit ve hidrobiyotit hidrotermal alterasyon mineralleridir.
Bu minerallerin varlığı aktif jeotermal akışkan dolaşımının halen aktif olduğunu