tc süleyman demirel üniversitesi fen bilimleri enstitüsü menderes

52
uyumsuz olarak üzerler (Şimşek, 1985). 500 m.’den daha fazla kalınlık sunan birim,
alacalı kırmızı sarımsı çakıltaşı, kumtaşı ve fosilli kil birimleri içeren çamurtaşı ve
kireçtaşından oluşur (Şimşek, 1985; Şekil 5.3.).
Kızıldere jeotermal sahasında, Büyük Menderes nehrinin Kuvaterner yaşlı alüvyon
dolgusu yüzeysel hakim litolojiyi oluşturur ve çakıl, kum, mil ve kil ardalanmasından
oluşur (Şekil 5.3.). Gediz ve Büyük Menderes kıtasal rift zonlarını birleştiren alanda
alüvyon genişliği 15 km’ye kadar ulaşır. Derelerin rift zonlarındaki düzlüğe açıldığı
bölgelerde geniş alüvyon yelpazeleri gelişmiştir. Jeotermal alanda yüzeylenen yamaç
molozları, fay şevlerinin etkisiyle gelişmiştir. İnceleme alanında yüzeylenen yamaç
molozları, köşeli yer yer çok iri bloklu çakıllı kumlu milli ve killi malzemeden
oluşmuştur (Şimşek, 1985). Şekil 5.4.’de inceleme alanına ait arama ve üretim
yapılan kuyularındaki kayaç birimlerine ait şematik sütun kesit verilmiştir.
Şekil 5.4. Kızıldere ve çevresinde bulunan arama ve üretim kuyularındaki kayaç
birimlerine ait şematik kolon kesit (Vogel, 1997)
Kızıldere jeotermal alanı, jeolojik olarak tektonizmanın etkin olduğu bir alanda yer
almaktadır (Şekil 5.5). Erişen vd. (1996)’ne göre sıyrılma fayları olarak haritalanan
kırık hatlarının hemen hepsi derine doğru eğimleri gittikçe azalan normal faylardır.
Bölgesel yapıyı kontrol eden kırık hatları, D-B, KD-GB, KB-GD doğrultuludur. Bu