tc süleyman demirel üniversitesi fen bilimleri enstitüsü menderes

2. KAYNAK BİLGİSİ
13
Menderes Masifinin jeolojik gelişimi konusunda yürütülen çalışmalar 19. yüzyıla
kadar dayanmaktadır. İlk olarak 1840 yılında Hamilton tarafından başlatılan bu
çalışmalar günümüzde de devam etmektedir. Bölgede bugüne kadar yürütülen
çalışmalar ile inceleme alanının jeolojik/stratigrafik, tektonik gelişimleri ve kıtasal
rift zonlarında gelişen sıcak sularının oluşum koşullarına çeşitli yaklaşımlarda
bulunulmuştur.
Bölgenin jeoloji/stratigrafisine yönelik öncel çalışmalar tezin 3. bölümünde “Menderes
Masifi Kıtasal Rift Zonlarının Jeotektonik Gelişimi” bölümünde ele alınmıştır.
Menderes Masifi kıtasal rift zonlarında gelişen jeotermal sistemler ilk olarak 1960
yılında MTA tarafından çalışmaya başlanmış ve günümüze kadar devam etmiştir.
İnceleme alanında yürütülen öncel çalışmalara kısaca değinecek olursak:
1968 yılında MTA tarafından Denizli-Kızıldere jeotermal sahası keşfedilmiş ve
Şubat 1984 yılında Türkiye’de ilk jeotermal enerji santrali aynı bölgede 17.5 MW
kapasiteyle üretime geçmiştir. MTA, Kızıldere jeotermal alanı ve çevresinde bulunan
sıcak suların kullanımı amacıyla 1964 yılında başlattığı çalışmaları günümüzde halen
sürdürmektedir.
Keskin (1972), Kızıldere jeotermal sahasında jeokimyasal analizler yaparak bölgede
hazne kaya sıcaklığı 260 °C olan üçüncü bir rezervuar kayacın varlığından bahseder.
Şimşek vd. (1980), Germencik-Ömerbeyli jeotermal sahasını detaylı çalışmışlardır.
Bu alanda Menderes metamorfiklerinin genel stratigrafik istifi ile sahanın jeotermal
potansiyelini ortaya koymuşlardır.
Filiz (1984), Ege Bölgesi’nde yüzeylenen önemli jeotermal alanları (Çeşme-
Seferihisar, Dikili-Bergama, Denizli, Sındırgı-Hisaralan, Bayındır-Dereköy, Aydın-
Germencik) δ 18 O, δ 2 H, δ 3 H, δ 13 C izotopları ile incelemiş, Aydın-Germencik yöresi