13.01.2013 Views

tc süleyman demirel üniversitesi fen bilimleri enstitüsü menderes

tc süleyman demirel üniversitesi fen bilimleri enstitüsü menderes

tc süleyman demirel üniversitesi fen bilimleri enstitüsü menderes

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

5.1.4. İzotop Jeokimyası<br />

103<br />

İzotoplar, bir elementin farklı sayıda nötrona sahip çeşitleridir. İzotopların kimyasal<br />

bileşimleri aynı olmasına karşın kütlelerinde farklılıklar vardır (Hoefs, 1997).<br />

İzotoplar genel olarak duraylı ve duraysız izotoplar olmak üzere iki gruba ayrılırlar.<br />

Duraylı izotoplar radyoaktif bozuşma özelliği göstermezler. Hidrojenin 1 H, 2 H (D,<br />

döteryum) ve 3 H (TU trityum) izotopları vardır ve trityum izotopu radyoaktiftir.<br />

Oksijen ( 16 O, 18 O), karbon ( 12 C, 13 C) ve kükürt ( 32 S, 34 S) izotopları yaygın kullanım<br />

alanları bulmaktadır. Radyojenik izotoplar α, β ve γ radyasyonları yayarak radyoaktif<br />

bozuşma yoluyla başka bir elemente dönüşen izotoplardır. 87 Rb, 147 Sm, 235,238 U, 232 Th<br />

ve 40 K gibi radyojenik izotoplar, yaygın olarak radyometrik yaş tayinlerinde<br />

kullanılırlar.<br />

Duraylı izotoplar, buharlaşma ve yoğunlaşma gibi fiziko-kimyasal olayların<br />

etkilerine rağmen zaman içinde radyoaktif bozuşma göstermeyen izotoplardır.<br />

Oksijen-18 (δ 18 O) ve döteryum (δ 2 H) izotopları hidrojeolojide çok kullanılan duraylı<br />

izotoplardır (Rollinson, 1993). Bunların dışında karbon-13 (δ 13 C), azot-15 (δ 15 N) ve<br />

sülfür-34 (δ 34 S) biyokimyasal değişimler ve su kaynaklarının kirliliğini izlemekte<br />

kullanılır. Bu izotoplar (i) bölgedeki yeraltısuyunun kökeni ile ilişkili olabilecek<br />

yeraltısuyu tipine işaret edecek veriler sağlamak, (ii) kökene bağlı olarak farklı<br />

bölgelerin su karışımlarını saptamak, (iii) suyun akış hızı ve yönü hakkında bilgi<br />

sağlamak, (iv) suyun yeraltında oluşum zamanına ait veriler sağlamakta kullanılır.<br />

Hidrojeokimyasal incelemelerde en çok kullanılan radyoaktif izotoplar ise 3 H ve<br />

14 3<br />

C’dür (Dansgaard, 1964). H hidrojen elementinin kısa-ömürlü radyoaktif izotopu<br />

olup, atmosferde 14 N izotopunun kozmik ışınlar ile tepkimesi sonucu oluşmaktadır.<br />

Yeraltısularının yaşı, suların beslenim/boşalım noktaları arasında yeraltında<br />

kaldıkları süre olarak tanımlanmaktadır. Bu süreyi belirlemede en yaygın olarak<br />

kullanılan izotoplar radyoaktif trityum 3 H izotopu ile trityumun bozuşması sonucu<br />

oluşan radyojenik 3 He izotopudur. Trityumun meteorik sulardaki derişimi Trityum<br />

Birimi (Tritium Unit, TU) cinsinden ifade edilmektedir. 1 TU = 1 atom 3 H / 10 8 atom<br />

H’dir.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!