Ulusarin Leviathani_

Jerome, “Kurtarıcımızın müjdesi, insanların geleneklerinden daha mı çok imana
layıktır?” diye karşılık verdi.
Bir başkası şöyle bağırdı: “Dinden çıkmış adam! Sana bu kadar çok yalvardığım için
tövbe ediyorum. Seni gerçekten de İblis yönetiyor.”
Jerome, Huss’ın canını verdiği yere götürüldü. Coşkuyla ezgiler söylüyordu; yüzü sevinç
ve esenlikle aydınlanmıştı. Onun için ölüm artık dehşetini yitirmişti. Cellat ateşi yakmak
için arka sına geçtiğinde Jerome şöyle dedi: “Önüme geçip yak. Korksam, burada
olmazdım.”
Jerome’un son sözleri bir duaydı; “Rab, her şeye gücü yeten Baba, bana merhamet et ve
günahlarımı bağışla. Çünkü senin gerçeğini her zaman sevdiğimi biliyorsun.” Bu şehidin
külleri de toplanıp Huss’ın külleri gibi Ren’e atıldı. Tanrı’nın ışığını taşıyanlar, böylece yok
edildi.
Huss’ın idamı Bohemya’da büyük bir öfke ve dehşet fırtınası yaratmıştı. Tüm ulus onu
gerçeğin sadık bir öğretmeni olarak ilan etmişti. Konsey cinayetle suçlandı. Huss’ın
öğretileri öncekinden de büyük bir ilgi odağı haline geldi. Birçok kişi ortaya çıkan imanı
kabul etti. Papa ve İmparator bu akımı yok etmek için birleştiler. Sigismund’un orduları
Bohemya’ya karşı harekete geçti.
Ama bir kurtarıcı çıkıyordu. Bohemyalıların önderi olan Zis- ka, kendi yaşıtları
arasındaki en yetenekli generallerden biriydi. Tanrı’nın yardımına güvenen halk, karşı
karşıya geldikleri en güçlü ordulara direndiler. İmparator Bohemya’yı tekrar tekrar işgal
ettiyse de her seferinde geri püskürtüldü. Huss’ın izleyicileri ölüm korkusunu geride
bırakmışlardı; kimse onlara karşı duramıyordu. Cesur Ziska öldü, ama bazı açılardan daha
yetenekli bir önder olan Prokopiyus onun yerini aldı.
Papa, Huss’ın izleyicilerine karşı bir haçlı seferi ilan etti. Bohemya’ya karşı dev bir
kuvvet oluşturuldu, ama yenik düşürüldü. Başka bir haçlı seferi daha ilan edildi. Avrupa’nın
papalığa bağlı tüm ülkelerinde insan, para ve savaş donanımı yığınağı oluşturuldu. Papalık
bayrağı altında kalabalıklar toplanıyordu.
Dev kuvvet Bohemya’ya girdi. İnsanlar onlarla karşılaşmak için toplandı. Her iki ordu da
aralarında bir ırmak kalana dek birbirine yaklaştı. “Haçlıların gücü daha üstündü; ama
ırmağı geçmek ve Huss’ın izleyicileriyle karşılaşmak yerine, oldukları yerde kalıp sessizce
bu savaşçılara bakmaya başladılar.”
Düşman birdenbire gizemli bir dehşete kapıldı. Tek bir darbe bile vurulmadan o dev
kuvvet kırıldı ve görülmeyen bir güç tarafından darmadağın edildi. Huss’ın izleyicilerinden
oluşan ordu, kaçanların peşine düştü. Zafer kazananlar büyük bir ganimete kavuştular. Savaş
Bohemyalıları yoksullaştıracağı yerde zenginleştirmişti.
43