Ulusarin Leviathani_

Bölüm 3 — Karanlığın çağı
Elçi Pavlus, Mesih’in günü gelmeden önce gerçekleşecek olayları şöyle duyurmuştu:
“Çünkü imandan dönüş başlamadıkça, mahvolacak olan o yasa tanımaz adam ortaya
çıkmadıkça o gün gelmeyecektir. O adam, tanrı diye anılan ya da tapılan her şeye karşı
gelerek kendini hepsinden yüce gösterecek, hatta Tanrı’nın tapınağında oturup kendisini
Tanrı ilan edecektir.” Üstelik “yasa tanımazlığın gizli gücü şu anda bile etkindir”
(2.Selanikliler 2:3,4). O günlerde bile elçi, papalığa yol hazırlayan hataların geleceğini
görmüştü.
‘Yasa tanımazlığın gizli gücü,’ aldatıcı işlevini yavaş yavaş devam ettirdi. Bir zamanlar
putperestlerin şiddetli zulmü nedeniyle engellenen putçu gelenekler, Hıristiyan kilisesinin
içine işliyordu. Zulüm bittikten sonra Hıristiyanlık, Mesih’in yalın alçakgönüllülüğünü
bırakıp putperest rahiplerin ve yöneticilerin debdebesine kapılmaya başlamıştı.
Konstantin’in sözde imanı büyük bir sevince neden olmuş, ancak bozulma giderek
hızlanmıştı. Bir zamanlar kaybolmuş gibi görünen putperestlik zafer kazandı, çünkü
öğretileri ve batıl inançları Mesih’i izleyenlerin imanını bulandırmıştı.
Hıristiyanlığın putperestlikle bu şekilde bağdaşması, peygamberlikte söz edilen ‘yasa
tanımaz adama’ kapı açtı. O sahte inanç, Şeytan’ın baş eseriydi; dünyayı kendi isteğine göre
yönetmek amacıyla kendisini tahta geçirme gayretiydi.
Roma Katolikliğinin önde gelen öğretilerinden birine göre Papanın, dünyadaki tüm kilise
önderleri ve gözetmenleri üzerinde tam bir yetkisi vardı. Dahası Papa, ‘Papa Rab Tanrı’
olarak nitelendirilerek (Ek’e bkz.) ‘kusursuz’ ilan edildi. Şeytan’ın çöldeki denenme
sırasında ortaya koyduğu iddia, şimdi de Roma Kilisesi aracılığıyla ortaya konmakta, büyük
kalabalıklar da ona saygı göstermekteydi.
Ancak Tanrı’ya saygı gösterenler, Mesih’in baş düşmanına verdiği karşılığı
vermelidirler: “Tanrın olan Rab’be tap, yalnız O’na kulluk et” (Luka 4:8). Tanrı hiç kimseyi
kilisenin başı olarak atamamıştır. Papalığın egemenliği Kutsal Yazılara karşıdır. Papanın
Mesih’in kilisesi üzerinde hiçbir gücü yoktur. Katolikler, Protestanları gerçek kiliseden
bilerek ayrılmakla suçlarlar. Ancak aslında ‘kutsallara emanet edilen imandan’ ayrılanlar
kendileridirler (Yahuda 3).
Şeytan, Kurtarıcının saldırılara karşı Kutsal Yazıları kullandığını iyi biliyordu. Her
saldırının karşısında Mesih, sonsuz gerçek kalkanını kaldırarak “Şöyle yazılmıştır” diyordu.
Şeytan insanların üzerindeki etkinliğini devam ettirmek ve papalığın yetkisini geçerli kılmak
için onları Kutsal Yazıların bilgisinden mahrum bıraktı. Kutsal Yazıların kutsal gerçekleri
gizlenmeli ve bastırılmalıydı. Kutsal Kitap’ın dağıtımı yüzyıllar boyunca Roma kilisesi
tarafından yasaklandı. İnsanların okumasına engel olundu. Ruhban sınıfı Kutsal Kitap’ın
17