Ulusarin Leviathani_

Mezarlar açılacak, “Yerin toprağında uyuyanların birçoğu uyanacak: Bazıları sonsuz
yaşama, bazıları da utanca ve sonsuz iğrençliğe gönderilecek.” ‘Onun bedenini deşmiş
olanlar’, Mesih’in ölüm acılarıyla alay edenler, O’nun gerçeğine en şiddetli şekilde karşı
koyanlar, sadık ve söz dinler imanlıların nasıl onurlandırıldığını görmeleri için
kaldırılacaklar (Daniel 12:2; Esinleme 1:7).
Şiddetle çakan şimşekler yeryüzünde alevlere neden olacaklar. Şimşeklerin üzerinde
gizemli ve korkutucu sesler, kötülerin sonunu ilan edecek. Kibirli ve övüngen kişiler,
Tanrı’nın buyruklarına uyanlara karşı zalimlik edenler, dehşete kapılacak. İnsanlar
merhamet dilerken cinler titreyecek.
Rab’bin günü
İşaya şöyle demiştir: “Dünyayı kuvvetle sarsmak için Rab kalktığı zaman, heybetinin
yüzünden ve haşmetinin celalinden, insanlar kayaların yarıklarına girmek için, o gün
insanlar, tapınsınlar diye kendilerine yapılan gümüş putlarını ve altın putlarını köstebeklere
ve yarasalara atacaklar” (İşaya 2:20,21).
Mesih için her şeylerini kurban edenler artık güvende olacaklar. Tüm dünyanın önünde
ve ölüm tehlikesi karşısında kendileri Uğruna can veren Rab’be bağlı kaldılar. Son
zamanlarda yılgın ve yorgun olan yüzleri artık hayranlıkla parlayacak. Sesleri zaferli bir
ezgiyle yükselecek: “Tanrı sığınağımız ve gücümüzdür, sıkıntıda hep yardıma hazırdır. Bu
yüzden korkmayız yeryüzü altüst olsa, dağlar denizlerin bağrına devrilse, sular kükreyip
köpürse, kabaran deniz dağları titretse bile” (Mezmurlar 46:1-3).
Kutsal güveni dile getiren bu sözler Tanrı’ya yükseldiği zaman, göksel kentin yüceliği
açık kapılardan görülmeye başlanacak. O zaman gökte, iki taş tablet tutan bir el görünecek.
Sina dağında ilan edilen kutsal yasa, o zaman yargı ölçütü olarak açıklanacak. Sözler o
kadar açık olacak ki, herkes tarafından okunabilecek. Batıl inançların ve sapkınlığın
karanlığı her zihinden silinip atılacak.
Tanrı yasasını çiğnemiş olanların dehşetini ve ümitsizliğini tanımlamak olanaksızdır.
Dünyanın beğenisini kazanmak için yasanın buyruklarını çiğnediler ve başkalarına da bunu
yapmayı öğrettiler. Şimdi hor gördükleri yasa tarafından mahkum ediliyorlar.
Mazeretlerinin olmadığını görüyorlar. Tanrı yasasının düşmanları, yeni bir gerçek ve ödev
kavramıyla karşılaşıyorlar. Sept’in diri Tanrı’nın mührü olduğunu çok geç gördüler.
Üzerinde durdukları kumdan temeli çok geç fark ettiler. Tanrı’ya karşı savaşarak bir ömür
geçirdiler. Din öğretmenleri insanları Cennet’e yönelttiklerini söyleyerek onları mahvettiler.
Kutsal görevde olan insanların sorumluluğu ne büyüktür; onların sadakatsizliğinin sonuçları
ne korkunçtur!
247