Ulusarin Leviathani_

Bölüm 27 — Günümüzdeki Ruhsal Uyanişlar ne Kadar
Başarili?
Tanrı Sözünün sadık bir şekilde vaaz edildiği yerlerde, O’nun tanrısal kökenini
onaylayan sonuçlar alındı. Günahkarlar vicdanlarının sızladığını hissettiler. Zihinler ve
yürekler derin bir ikna duygusuyla doldu. İnsanlar Tanrı’nın doğruluğunu hissettiler ve
“Ölüme götüren bu bedenden beni kim kurtaracak?” diye feryat ettiler (Romalılar 7:24).
Çarmıh’ın gerçekleri kendilerine açıklanırken, Mesih’in günahları için nasıl kefaret ettiğini
gördüler. İsa’nın kanı aracılığıyla ‘daha önce işlenmiş günahlar’ bağışlandı (Romalılar
3:25).
İman eden bu kişiler vaftiz oldular ve yeni bir yaşama kavuştular. Tanrı’nın Oğluna iman
ederek O’nun izinden gitmeye, O’nun karakterini yansıtmaya ve kendilerini O’nun gibi pak
kılmaya karar verdiler. Önceden nefret ettikleri şeyleri artık seviyor, önceden sevdikleri
şeylerden artık nefret ediyorlardı. Gururlular yumuşak huylu, alaycılar ciddi ve ağırbaşlı
oldular. Sarhoşlar ayıldı, kirliler paklandı. İmanlıların arasında şu ayetler gerçekleşti:
“Süsünüz, örgülü saçlar, altın takılar ve güzel giysiler gibi, dıştan olmasın. Gizle olan iç
varlığınız, sakin ve yumuşak bir ruhun solmayan güzelliğiyle sizin süsünüz olsun” (1 .Petrus
3:3,4).
Uyanışları niteleyen unsur, günahkarlara seslenmesidir. İnsanlar Mesih’in uğruna acı
çekmeye layık görüldükleri için sevinç duyarlar. İsa’nın adını ananların yaşam biçimlerinin
nasıl değiştiği herkesçe görülür. Önceki çağlardaki ruhsal uyanış dönemlerinin göze çarpan
nitelikleri bunlar olmuştur.
Ne var ki günümüzdeki uyanışların çoğunun bunun tersi olduğu görülmektedir. Birçok
kişinin tövbe yoluyla iman ettiğini söylediği ve kiliselere geniş kalabalıkların katıldığı
doğrudur. Ancak gerçek ruhsal yaşamın geliştiğine ilişkin sonuçlar aynı kalabalıkta değildir.
Bir süre için alevlenen ışık kısa zamanda sönüp gitmektedir.
Çağdaş uyanışlar sık sık duyguları harekete geçirmekte, yeni ve ürkütücü şeylere duyulan
sevginin artmasına neden olmaktadır. Bu yüzden yeni iman edenler. Kutsal Kitap gerçeğini
işitmek için pek küçük bir arzu duymaktadır. Dinsel bir toplantının sansasyonal niteliği
yoksa, onları pek az çekmektedir.
Gerçekten iman eden bir kişinin yaşantısında, Tanrı’yla ilişki ve sonsuz gerçekler
merkezi önem taşıyacaktır. Günümüzün popüler kiliselerinde Tanrı’ya adanmış olma ruhu
var mıdır? Yeni imanlılar dünyanın gururunu ve sevgisini reddetmemektedir. Benliği inkar
etmeye ve elemler adamı olan İsa’yı izlemeye istekli değildirler. Tanrısal olgunluk birçok
kilisede görülmemektedir.
180