Ulusarin Leviathani_

satabiliyordu” (Esinleme 13:16,17). Üçüncü melek şöyle uyarıyor: “Bir kimse canavara ve
onun benzeyişindeki puta taparsa, alnı üzerine ya da eli üzerine onun işaretini kabul ederse,
Tanrı gazabının kasesinde saf olarak hazırlanmış Tanrı öfkesinin şarabını içecektir.”
Canavarın putu imandan dönmüş olan Protestanlığı temsil etmektedir. Protestanlığın bu
türü, kiliselerinin dogmalarını kabul ettirmek için sivil gücün desteğini aradıkları zaman
gelişecektir. ‘Canavarın işaretinin’ tanımlanması gerekir.
Tanrı’nın buyruklarına uyanlar, canavara ve onun putuna tapınarak bu işareti alanlarla
karşı karşıyadır. Tanrı’nın yasasına uymak ya da çiğnemek Tanrı’ya tapanlarla canavara
tapanların ayırt edilmesini sağlayacaktır.
Canavarın ve putunun özel niteliği, Tanrı buyruklarının çiğ- nenmesidir. Daniel, küçük
boynuz olan papalıkla ilgili olarak şöyle demektedir: “Belirlenen zamanları ve yasaları
değiştirmeyi amaçlayacak” (Daniel 7:25). Pavlus, ‘yasa tanımaz adam’ diye nitelediği aynı
gücün kendisini Tanrı’nın üzerinde yücelteceğini dile getirdi (2.Selanikliler 2:3). Papalık
yalnızca Tanrı’nın yasasını değiştirme yoluyla kendisini Tanrı’nın üzerinde yüceltebilirdi.
Değiştirilen yasalara uyan kişiler de, papalık yasalarını onurlandırmış ve Tanrı’nın yerine
papalığı koymuş olacaktı.
Papalık Tanrı’nın yasasını değiştirme girişiminde bulundu. Dördüncü buyruk
değiştirilerek haftanın yedinci günü yerine birinci gününün tutulmasına karar verildi. Kesin
ve kasıtlı bir değişim yapıldı: “Belirlenen zamanları ve yasaları değiştirmeyi amaçlayacak.”
Dördüncü buyruğun değiştirilmesi peygamberliği tümüyle yerine getirmektedir. Papalık
gücü bu noktada kendisini Tanrı’dan üstün görmüştür.
Tanrı’ya tapınanlar özellikle dördüncü buyruğu tutup tutma-dıklarına bakılarak ayırt
edilecektir. Canavara tapınanlar Yaratıcı nın anısını ortadan kaldırıp Roma’nın kurmacasını
yüceltecektir. Papalık ilk kibirli iddialarını Pazar gününü ‘Rab’bin günü’ ilan ederek ortaya
atmıştır (Ek’e bkz). Ancak Kutsal Kitap, Rab’bin gününün yedinci gün olduğunu
söylemektedir. Mesih, “İnsanoğlu Sept günün de Rab’bidir” demiştir (Markos 2:28). Ayrıca
(bkz. İşaya 58:13; Matta 5:17-19). Mesih’in Sept gününü değiştirdiğine yönelik iddialar,
O’nun kendi sözleriyle çürütülmektedir.
İncil’in sessizliği
Protestanlar şunu kabul etmektedir: “İncil, Sept gününün tutulması ve kurallarına
uyulması konusunda tam bir sessizlik içinde-dir.”
“Mesih’in ölümüne kadar Sept’in yedinci günde tutulmasını bırakmayı ve birinci günde
tutulmasına başlamayı öngören herhangi bir buyruk yoktur”4
Katolikler Sept gününün değişmesinin kendi kiliseleri aracılığıyla gerçekleştiğini kabul
ederler. Ayrıca Protestanların da Pazar’ı tutarak kendilerini onayladığını ilan ederler. Şöyle
bir beyanda bulunurlar: “Eski yasa boyunca kutsanmış olan gün Cumartesiydi; ama Kilise,
174