Ulusarin Leviathani_

Bölüm 23 — Tapinağin Açik Gizemi
Advent inancının temelini ve orta direğini oluşturan ayet Daniel 8:14’tür; “İki bin üç yüz
akşam, sabah olacak; sonra Kutsal Yer yeniden kutsanacak.” Bu sözler Rab’bin yakında
geleceğine inanan herkesin bildiği sözler haline geldi. Ama Rab bu kez de ortaya
çıkmamıştı. İmanlılar Tanrı Sözünün yanılmaz olduğunu biliyorlardı; o halde peygamberliği
yorumla biçimleri yanlıştı. Ama yanlışlık nerede olabilirdi?
Tanrı, halkını büyük advent akımında yönlendirmişti. Şimdi onların karanlıkta ve hayal
kırıklığı içinde kalmalarına, sahte ve fanatik diye adlandırılmalarına izin vermeyecekti. Her
ne kadar birçok kişi peygamberlik dönemlerine ilişkin hesaplamayı bıraksa ve bu hesaplara
dayanan akımı inkar etse de başkaları Kutsal Yazı ve Tanrı’nın Ruhu tarafından desteklenen
imanı ve deneyimi reddedemediler. Öğrendikleri gerçeklere sımsıkı sarılmak onların
göreviydi. Yanlışlarını bulmak amacıyla içten dualarla Kutsal Yazıları incelemeye
başladılar. Peygamberlik dönemlerinde herhangi bir yanlış hesaplama göremediklerinden,
tapınak konusuna daha yakından bakmaya karar verdiler.
Tapınağın yeryüzünü temsil ettiğine ilişkin yaygın görüşe Kutsal Yazıdan herhangi bir
destek bulamadılar. Ama tapınağın tam bir açıklamasını, doğasını, yerini ve hizmetlerini
anladılar. “İlk antlaşmanın tapınma kuralları ve dünyasal tapmağı vardı. Bir çadır
kurulmuştu. Kutsal Yer denen birinci bölmede kandillik, sofra ve adak ekmekleri bulunurdu.
İkinci perdenin arkasında En Kutsal Yer denen bir iç bölme vardı. Altın buhur sunağı ve
tümüyle altın kaplamalı antlaşma sandığı buradaydı. Sandığın içinden altından yapılmış man
testisi, Harun’un filizlenmiş asası ve antlaşmanın taş levhaları vardı. Sandığın üstünde,
günahların bağışlandığı yeri gölgeleyen yücelik keruvları dururdu” (İbraniler 9:1-5).
‘Tapınak’, En Yüce Olan’ın yeryüzündeki konutu olmak üzere Tanrı’nın buyruğuyla
Musa’nın yaptığı tapınma çadırıydı. Musa’ya verilen buyruk şuydu: “Aralarında yaşamam
için bana kutsal bir yer yapsınlar” (Çıkış 25:8). Tapınma çadırı görkemli bir yapıydı. Dış
avlunun yanı sıra, çadırın kutsal ve en kutsal yer adında iki bölmesi vardı. Bu bölmeler
birbirinden güzel bir perdeyle ya da örtüyle ayrılırdı. Ona benzer başka bir perde, aynı
şekilde çadırın girişini örterdi.
Kutsal ve en kutsal yerler
Kutsal yerin güney kısmında hem gece hem de gündüz ışık veren bir kandillik, kuzey
kısmında ise adak ekmeklerinin üzerinde durduğu bir masa bulunurdu. Kutsal yeri en kutsal
yerden ayıran perdenin önünde altın bir buhurdanlık vardı. Bu sunaktan çıkan kokulu buhur,
İsrail halkının dualarıyla birlikte Tanrı’nın huzuruna yükselirdi.
159