Ulusarin Leviathani_

Bölüm 22 — Yerine gelen Peygamberlikler
Rab’bin gelişinin ilk beklendiği tarih - 1844’ün ilkbaharı - geçtikten sonra O’nun
görünmesini bekleyenler kuşkuya ve belir-sizliğe kapıldı. Birçok kişi Kutsal Yazıları
araştırmaya ve iman-larının kanıtlarını incelemeye devam etti. Açık ve kesin peygamberlikler,
Mesih’in gelişinin yakın olduğuna işaret ediyordu. İmansızlar arasındaki uyanış ve
imanlılar arasındaki yenilenme, bildirinin Gökyüzünden geldiğini gösteriyordu. İkinci geliş
zamanına işaret ettiğini düşündükleri peygamberliklerle birlikte, iman ederek sabırla
beklemelerini teşvik eden buyruklar da vardı. Bu peygamberliklerden biri de Habakkuk 2:1
-4’tü. Ancak kimse, bu peygamberlikte bir gecikme - bekleme zamanı - olduğuna dikkat
etmedi. Hayal kırıklığından sonra bu ayetin çok önemli olduğu görüldü: “Bu olayların
zamanı gelmedi henüz. Sonun belirtileridir bunlar ve yalan değildir. Gecikiyormuş gibi
görünse de bekle olacakları, gecikmeyecek, er geç gerçekleşecektir. Doğru kişi imanıyla
yaşaya-caktır.”
Hezekiel’in peygamberliği de imanlılar için bir teselli kaynağıydı: “Çünkü ben Rab’bim;
ben söyleyeceğim ve söyleyeceğim söz yapılacak: artık gecikmeyecek; çünkü ey asi ev,
sözü sizin günlerinizde söyleyeceğim ve onu yapacağım. Sözlerimden hiçbiri artık
gecikmeyecek” (Hezekiel 12:23-25, 28).
Bekleyenler seviniyordu. Sonu baştan bilen Rab, onlara ümit vermişti. Böyle Kutsal Yazı
vaatleri olmasaydı, imanlarını yitire-bilirlerdi. Matta 25’teki on bakire benzetmesi de
Adventist’lerin (Rab-bin dönüşünü bekleyenler) deneyimini aydınlatmaktadır. Bu benzetme,
kilisenin son günlerdeki durumunu gösterir; örnek olarak doğu evliliklerinde yer alan
olaylara verir:
“O zaman Göklerin Egemenliği, kandillerini alıp güveyi karşılamaya çıkmış olan on kıza
benzeyecek. Bunlar beşi akılsız, beşi de akıllıymış. Akılsızlar kandillerini almışlarsa da,
yanlarına yağ almamışlar. Akıllılar ise, kandilleriyle birlikte kaplar içinde yağ da almışlar.
Güvey gecikince hepsini uyku tutmuş ve dalıp uyumuşlar. Gece yarısı bir ses yankılanmış:
‘İşte güvey geliyor, onu karşı-lamaya çıkın!’ (Matta 25:1-6).
İlk meleğin ilan ettiği gibi Mesih’in gelişi güveyin gelişiyle temsil edilmektedir. Mesih’in
gelişinin yakın olduğu bildirisinin duyurulmasıyla bakireler O’nu karşılamaya çıkarlar. Bu
benzet-mede, Kutsal Kitap’ı temsil eden kandillerini de yanlarına almış-lardır. Ancak akılsız
olanlar yanlarına yağ almamışlar, akıllı olanlar ise kandillerle birlikte yağ da almışlardır.
Akıllılar gerçeği öğrenmek için Kutsal Yazıları araştırmışlar ve kişisel bir deneyim
yaşamışlardır; Tanrı’ya olan imanları, hayal kırıklığı ve gecikme yüzünden sarsılmayacaktır.
Diğerleri ise içgüdüleriyle ve bildirinin getirdiği korkularla harekete geçmişlerdir. Gelip
geçici duygulara dayanan imanları aslında kardeşlerinin imanına bağlıdır. Gerçeği tam
anlamıyla kavramamış ve Tanrı’nın lütfu yüreklerinde işlev görmemiştir. Bu kişiler ödül
152