Ulusarin Leviathani_

İlk koloniciler yalnızca kilise üyelerinin oy kullanmasını ya da hükümette yer almasını
öngörüyordu. Devletin paklığını korumak için böyle olması gerektiğini düşünmüşlerdi. Ama
kilisenin bozulmasına neden oldu. Birçokları yürekleri değişmeden kiliseyle birleştiler.
Kutsal Ruh’un yenileyen gücünden haberi bile olmayanlar ruhsal hizmette yer aldılar.
Constantine’in günlerinden bu güne kiliseyi devletin yardımıyla bina etmeye çalışmak,
dünyayı kiliseye yaklaştırır gibi görünse de aslında kiliseyi dünyaya yaklaştırmaktadır.
Amerika ve Avrupa’daki Protestan kiliseleri reform yolunda ilerlemeyi beceremediler.
Çoğunluk Mesih’in çağındaki Yahudiler ya da Luther’in zamanındaki Papa yanlıları gibi
atalarının inançlarını korudular. Yanılgılar ve batıl inançlar korundu. Reform yavaş yavaş
ölmeye yüz tuttu. Luther’in zamanındaki Roma kilisesinin reforma ihtiyaç duyduğu gibi
Protestan kiliselerinin de reforma ihtiyaç duyduğu bir dönem geldi. İnsan düşünceleriyle
Tanrı Sözüne aynı oranda saygı duyuluyordu. İnsanlar Kutsal Yazıları araştırmayı göz ardı
ettiler. Böylece Kutsal Kitap’ta hiçbir temeli olmayan öğretilere bağlı kaldılar.
Din kisvesi altında gurur ve müsriflik dağ gibi yükseldi. Kiliseler çürümeye başladı.
Milyonları yıkıma sürükleyen gelenekler kökleşmeye başladı. Kilise kutsallara emanet
edilen imanı korumak yerine bu geleneklere sarıldı.
Reformcuların, uğruna o kadar acı çektiği ilkeler işte böylece küçük düşürüldü.
114