Ulusarin Leviathani_

Tanrıça başkan tarafından kucaklandıktan sonra oradan alınarak Notre Dame katedraline
götürüldü. Orada yüksek bir sunağa konuldu ve varolan herkesin hayranlığını kazandı.8
Papalığın başlattığı işi tanrıtanımazlık tamamlıyor ve Fransa’yı yıkıma sürüklüyordu.
Fransız Devrimini kaleme alan yazarlar. bu tür aşırılıkların sorumlusunun taht ve kilise
olduğunu söylediler. (Ek’e bkz.) Aslında adil olmak gerekirse, en büyük sorumlu kiliseydi.
Papalık kralların zihinlerini Reforma karşı zehirlemişti. Tahttan kaynaklanan zalimliğin ve
baskının kaynağı Roma’nm de-hasıydı.
Müjdenin kabul edildiği her yerde insanların zihinleri aydınlandı. Onları batıl inançlara
ve cahilliğe bağlayan zincirler kırıldı. Krallar bunu gördüler ve kendi despotlukları
yüzünden titrediler.
Roma’nın kıskanç korkularının alevlenmesi fazla sürmemişti. Papa Fransa’daki
yetkililere 1525 yılında şöyle dedi: “Bu çılgınlık (Protestanlık) yalnızca dinle karşılaşıp onu
yok etmekle kalmayacak, aynı zamanda her türlü yönetimi, soyluluğu, yasayı, düzeni ve
rütbeyi de ortadan kaldıracak.” Papalık sözcüsü kralı şöyle uyardı: “Protestanlar her türlü
dini ve sivil düzeni bozacaktır. Taht da sunak kadar tehlike altındadır.” Roma, Fransa’yı
Reformun karşısına almakta fazla gecikmedi.
Kutsal Kitap’ın öğretişi bir ulusun refahının temel taşları olan adaleti, doğruluğu ve
gerçeği halkın yüreğine yazacaktı. “Doğruluk bir ulusu yüceltir”, “Tahtın güvencesi
adalettir” (Süleyman’ın Özdeyişleri 14:34; 16:12. Bkz. İşaya 32:17). Tanrısal yasaya
uyan kişi, ülkenin yasalarına da saygıyla uyacaktır. Fransa Kutsal Kitap’ı yasakladı.
Yüzyıllar boyunca gerçek uğruna acı çekmeyi göze alan dürüst, bilgili ve ahlaklı insanlar,
dağ kovuklarında köle gibi yaşadılar, kazıklarda yandılar ya da zindanlarda çürüdüler.
Binlerce kişi Reformun başlangıcıyla birlikte 250 yıl boyunca kaçtılar.
O uzun süre içinde müjdenin öğrencilerinin zalimlerin çılgınca öfkesinden kaçmadığına
tanık olmayan bir Fransız soyu yoktur. Kaçanlar kendileriyle beraber bilgiyi, sanatları ve
endüstriyi de götürdüler; sığınabildikleri ülkeleri bu nitelikleriyle zenginleştir-diler. Eğer o
zaman sürülenler orada kalsalardı, Fransa kim bilir ne büyük, zengin ve mutlu bir ülke
olacaktı! Ancak kör bağnazlıkla her erdemli öğretmeni, düzenin her koruyucusunu, tahtın
her dürüst savunucusunu kovdular... Sonunda devletin yıkımı tamamlandı.10 Tüm
dehşetleriyle birlikte Fransız devrimi gerçekleşti.
Neler olabilirdi?
Hügonotlarm kaçışıyla birlikte Fransa’da genel bir gerileme başladı. Büyüyen üretici
kentler, çürümeye yüz tuttu. Devrimin sonucunda, Paris’teki iki yüz bin yoksul kralın eline
bakıyordu. Çöken ulusta gelişen tek şey Cizvitlerin sayısıydı.11
106