İmroz Gökçeada Dergisi

Kuru Duvar
Kemal YAZGAN
Yamaçta küçük bir bahçem var . Evimin bitişiğinde. Ev de yamaçta,
köy de. Kimse kimsenin manzarasını ve de güneşini kapatmasın diye
köy yamaçta kurulmuş. Ovada yerleşim yok. Orayı tarım için
ayırmışlar.
Bahçe, büyük kayalar , irili ufaklı taşlarla dolu . Toprak ise taşların
kayaların tutabildiği kadar var. Yani az. Olan da yağmuru bekliyor.
"Buralarda durulmaz” diye. Hep gidici. Gözü düz yerlerde. Ovada.
“Bu bahçeye set set duvar ördürürsem toprak gitmez, yağmur suları
sele dönmez. Yani ovayı buraya kurarım ,setlerde sebze yetiştirim“
diye devamlı plan yapıyordum.
Taş getirtmek, kum, çimento, usta parası büyük maliyet. “Seneye”
diyerek erteliyorum. Her sene fiyatlar artıyor. Emekli maaşı ise
bildiğiniz gibi.
Maliyet bu kadarla kalsa iyi. Esas maliyeti torunlarımız ödeyecek.
Şöyle ki;
Taş ve kum bulunduğu yerden çıkarılmak, buraya ulaşmak için uzun
yollar kat edecek. Yaktığı fosil yakıt mazotun dumanı,çimentonun
hem üretimi hem nakliyecilerin yaktığı fosil yakıt küresel ısınmaya
sebep olacak. Küresel ısınma iklim anormalliklerinin (AŞIRI sıcak,
soğuk, yağış, kuraklık) sebebidir.
Fosil yakıt, yeraltından çıkarılan petrol (benzin mazot), doğalgaz,
kömürdür. Bunları ne kadar yakarsak o kadar büyük karbon ayak izi
bırakırız .
Parayı bulduğumu düşünelim,
Ya karbon ayak izi ?
Çaresizim.
Anacığım beni camiye yollardı. Çok küçüğüm. "Ben ne yapacağımı
bilmiyorum" diye itiraz ederdim. "Herkes ne yapıyorsa aynısını yap
"diye yol gösterirdi. Gözlem yapmayı ondan öğrendim.
O aklıma geldi.
Köyün üst kısımlarında yamaçtaki bahçelerin kenarlarında örülmüş
duvarları inceledim. Tarladan taşlar toplanmış, üst üste dizilerek
kumsuz çimentosuz inci gibi örülmüş. Böylece tarlanın taşlar
ayıklanmış. Ama taşlara "değersiz" muamelesi yapılmamış . Birlikte
yaşadığı ve birbirine dönüştüğü toprağından uzaklara atılmamış. "iç
içe” olmaktan "yan yana" olmaya evrilmiş. Ona toprağı koruma görevi
verilmiş. Toprak mutlu taş mutlu . Yılları devirmişler. En genci bir
asırlık. Sanki dün örülmüş gibi sapasağlam.
Bunun adı KURU DUVAR. (Bu bizim uydurmamız. Asıl adı duvar/
duvarı/ ντουβάρι. Adaya beton gelince kum çimento ile örülene
duvar, eski yönteme de KURU DUVAR denilmiş.)
Evler de böyle yapılmış. Taşlara biraz şekil verilmiş, aralara saman
karıştırılmış çamur koyulmuş. Bütün Evler böyle. Uzaktan hiçbir şey
getirilmemiş. Zaten mümkün de değil. Çatı ve doğrama kavak ve
çamdan , kiremit burada üretiliyor.
Kuru duvar için gerekli malzemeler;
Kazma, kürek, çekiç, eldiven, el arabası.
Fotoğraf Handan ZORLU
Bu kadar. Bir de yapabilirim duygusu ile başlamak.
İlk taşı koyduğunda gerisi geliyor. Bırakmak istemiyorsun. Farklı ebat
taşları evire çevire doğru açıyı bulup "taşı gediğine" koyduğunda
aldığın zevk tarifsiz. Müzisyenim. Ud ve bağlama çalıyorum. Onlardan
aldığım zevkle benzeşiyor. Kuru duvar üçüncü enstrümanım gibi.
Elimden bırakmak istemiyorum.
Fotoğraftaki duvarı 15 günde ördüm. Çevremdeki kediler, kazdığım
yerlerden solucan avlayan tavuklar yardımcılarımdı. Bir daha yaptığım
duvarı inceledim, Ne bana maliyeti oldu ne de torunuma karbon ayak
izi bıraktım.
Çevreme baktım. Beni duyacak kimse yok.(Yardımcılarımdan başka)
"Seviyorum seni Kara Kemal" diye mırıldandım.
8
13