bilglik 6

Bilgilik 591
Simyaya özgü ana fikirlerin ve uygulamaların sunumuna başlamadan önce, simya gibi bir olgunun
son derece heterojen olduğu, simyanın şartlı olarak "düşük" ve "yüksek" olarak ikiye
ayrılabileceği belirtilmelidir.
Alt simya, yalnızca kimyasal malzemelerle çalışmakla ilişkili bir simya bilgisi alanıdır, alt simya
genellikle teori hakkında hiçbir fikri olmayan ve tesadüfen çalışan hızlı simyacılar tarafından
yapılırdı.Doğru , bir filozofun taşını arıyorlardı, ancak yalnızca geçen, endüstriyel ürünlerin
üretiminde kimya, bunlar: sabunlar, yapay değerli taşlar, asitler, boyalar vb; bunlar kimyanın
kurucularıydı; altın yapmanın sırrını para karşılığında sattılar" [17, c.29 ].
simya dini felsefi büyü
Ancak simyanın başka bir yönü daha vardı "Yüksek simya", temsilcileri
- hermetik filozoflar - açgözlülükten değil, bilim sevgisinden filozofun taşını aramaya
başladılar. Belirli sınırların ötesine geçmelerine izin vermeyen özel teorileri vardı. Filozoflar
yüzyıllarca değişmeden kalan doktrinlere bağlı kaldılar" [17, s.29].
Bu nedenle, simyanın konusu elbette kimyasalların incelenmesiydi, ancak yalnızca simya
çalışmasının ilk aşaması olarak ve simyanın en yüksek hedefleri, örneğin; daha yüksek bir ilke
veya tanrı aramak, evrenin ve insanın sırlarının bilgisi vb.
Bu nedenle simyaya "kimyanın atası" demek tamamen yanlıştır, simya daha yüksek felsefi, dini
ve okült fikirlere dayanıyordu. Paracelsus, simyacının amaçlarının bu şekilde bölünmesinden
bahseder ve simyanın aşağıdaki yönlerini vurgular: "Simyanın en yüksek yönü, iyilik sevgisinin
ateşiyle ahlaksızlıkların erdemlere dönüştürülmesi; ruhun acı çekerek arınması; insandaki
hayvansal elementler üzerindeki İlahi ilke ... Simyanın ikinci yönü, şeylerin astral bedenlerini
oluşturan görünmez elementlerin doğası doktrinidir ... Simyanın en düşük yönü, hazırlanması,
saflaştırılması ve birleşimidir. fiziksel maddeler" [6, c.210].
Büyülü-felsefi bir doktrin olarak simya, aşağıdaki ana fikir ve fikirlerle karakterize edilir:
1) Maddenin birleşik doğası, simyanın ana teorik varsayımlarından biridir. Miletli filozofların ve
Aristoteles'in tek bir birincil konu hakkındaki eski fikirlerine kadar uzanır.
Simyacılar, dünyadaki her şeyin farklı oranlarda toplanan tek bir maddeden yaratıldığına
inanıyorlardı. "Kurşunun kalaydan yapıldığını biliyoruz . Tekrarlanan sindirimler sonucunda
kalay altın rengini alır. Ancak kalaydan gümüş türlerinden birine dönüşmesinde inanılmaz bir şey
yoktur. Ne de olsa kalay da aynı niteliktedir." gümüş olarak" [ 3, s.138].
Evrensel maddenin bu temel simya teorisinden, dünyadaki her şeyin bir başlangıcı olduğu için,
doğanın canlı ve cansız olarak bölünmesinin olmadığı başka bir simyacı teorisi gelir.