bilglik 6

Bilgilik 59
Son zamanın kudretli sûfîlerinden ve Melâmet neş’esinin mümessillerinden
Abdülkaadir-i Belhî (1341 H. 1923) «Niyâzî Mısrî’nin boğulduğu denize girdim; suyu,
topuğumu aşmadı» buyurmuş. Niyâzî-i Mısrî, Mehdîlik iddia etmiş, İsâ olduğunu
söylemiş, peygamberlik dâvâsına kalkışmış, aklî müvâzeneden yoksunluğu,
kendisini ölümden kurtarmıştır (Niyâzî hakkında etraflı bir makalemiz çıkacaktır;
şimdilik İslâm Ansiklopedisine yazdığımız «Niyazi» maddesine bakınız).
Fâtih türbedarı Ahmed Amiş Efendi (1338 H. 1920), kendisine intisap edenlere,
«Bundan böyle tasavvuf kitaplarını okumak yasak. Kur'ân okuyun, hadîs okuyun,
Mesnevi okuyun; başka kitapla uğraşmayın; tasavvuf kitapları yazanların çoğu,
yoldayken yazdılar; neş’e ve mertebe bakımından birbirini tutmaz sözler olur, şaşırtır
sizi; ama Mevlânâ, gitti, dönüp geldi, Mesnevî’sini sonra yazdı.» [Bir başka yerde de
Niyazi Mısrî divanını okuyun, demiştir.] dermiş. Gene bu zatın, «Allah Muhyiddîn’e,
benden ne istersin dese Muhyiddîn, beni dünyaya yolla, bütün yazdıklarımı toplayıp
yakayım da sonra geleyim derdi» sözü, pek meşhurdur.
Rahmetli Tâhir’ül-Mevlevî (Tâhir Olgun, 1952), Diyânet işleri reisi rahmetli
ŞerefeddinYaltkaya'yı (1947) pek sevmez, onun gururunu işaretle, «zannınca sefîne-i
vücûd, rükûbuna mahsustur» yâni, varlık gemisi, ancak kendisinin binmesi için
yapılmıştır sanır derdi. Yaltkaya bunu duymuş da demişti ki: Evet, ben hocayım, böyle
zannederim; fakat o dervişlik dâvâsında; benim hakkımda böyle bir söz
söylememesi gerekirdi.
Bilgi, insana bilmediğini, bilemeyeceğini öğrettikçe aczini gösterdikçe işe yarar, müsbet
olur. Fakat Yunus Emre’nin,
Işkile gelen erenler içer ağ uy inûşider
Topuğa çıkmayan sular deniz ile savaş ider
dediği (Dîvân, s. 158),