bilglik 6

536 Bilgilik
takmazsanız bu tanecikler ciğerlerinize zarar veriyor. İslerin ilerleyiş biçimi oldukça korkutucu.
Bu durum bir süre daha yolunda gidebilir ama bu nasıl bir hayat? Ya da vücutlarındaki bütün
değişimleri tansiyonlarını, kan şekerlerini, yağ oranlarını saat başı ölçen ve bu bilgilerin hepsini
internete koyan insanları düşünün! Buna kendini takip deniyor. Bu insanlar çoktan zombi olmuş,
Georg Büchner’in Danton’s Death’de dile getirdiği gibi ipleri bilinmeyen güçler tarafından
kontrol edilen kuklalara dönüşmüşler.
“MUTLULUK HEDEFLEYECEĞİMİZ BİR DURUM DEĞİLDİR”
Profesör Han, Güney Kore’de ilk olarak metalürji üzerinde eğitim aldınız. Gelecek vaat
eden bir metal teknisyeni olan Byung-Chul Han nasıl bir filozof ve önde gelen bir sistem
eleştirmen oldu?
Ben teknoloji delisiyim. Çocukken radyoları, diğer elektronik ve mekanik aletleri kurcalamaya
bayılırdım. Aslında elektrik ya da makine mühendisi olmak istiyordum ama metalürji oldu.
Oldukça hevesli bir teknisyen ve tamirciydim.
Peki neden bıraktınız?
Çünkü bir keresinde kimyasal bir deney yaparken bir patlama oldu. Hala izleri duruyor.
Neredeyse ölüyordum ya da en iyi ihtimalle kör kalabilirdim.
Bu nerede oldu?
Seul’de evimde. Ben Öğrenciydim. Bütün gün tamir, kaynak ve lehim işleriyle uğraştım.
Çekmecelerim kablolarla, ölçülerle ve kimyasallarla doluydu. Bir nevi simyacıydım. Metalürji
modern simyacılık aslında. Ama patlamanın olduğu gün bıraktım. Hâlâ bir şeyleri tamir ediyorum
ama artık kablolarla uğraşmıyorum ya da demir lehimlemiyorum. Düşünmek de bir nevi
tamircilik gibi. Üstelik düşünmek de patlamaya yol açabilir. Düşünmek en tehlikeli eylemdir,
atom bombasından bile daha tehlikeli. Çünkü dünyayı değiştirebilir.
İnsanlara zarar vermek istiyor musunuz?
Hayır. Mevcut durumu anlatmak için böyle söyledim. Bir şeylerin gerçek yüzünü görmek zordur.
Ben bu yüzden daha çok görmeye ve görerek öğrenmeye çalışıyorum. Gördüklerimi de
yazıyorum. Kitaplarım bazılarına zarar veriyor olabilir çünkü ben insanların görmek
istemediklerini yazıyorum. Acımasız olan ben ya da yaptığım çıkarımlar değil yaşadığımız dünya.
Merhametsiz, deli ve absürt.
Mutlu bir insan mısınız?
Ben bu soruyu sormuyorum.
Yani bu soru sorulmamalı mı?
Aslında bu anlamsız bir soru. Hedefleyebileceğiniz bir durum değildir. Bu terimi tanımlamanız
lazım. Mutluluk derken neyi kast ediyorsunuz?