bilglik 6

290 Bilgilik
Dedim ki:
"Sana indirilmişken ben onu sana nasıl okuyacağım?"
"Bunu başkalarından duymayı seviyorum" dedi.
Ona "Nisa" suresini okumaya başladım ve "... ve seni bunlara karşı şahit olarak
getireceğiz" sözlerine geldiğimde , "Yeter!" Resûlullah'ın gözlerinden yaşlar aktığını
gördüm.
Peygamberin (salla’llâhu aleyhi ve sellem) gözleri, Kur'an-ı Kerim ayetleri okunurken
yaşlarla ıslanırdı. Dua ederken veya Müslümanların ölümü için ağlardı. Ayrıca ümmeti
ve geleceği için endişe ederek gözyaşı dökerdi.
Rasûl'ullâh (salla’llâhu aleyhi ve sellem) bir keresinde sahabeye hitaben şöyle
buyurmuştur:
“Benîm bildiklerimi bilseniz, az güler, çok ağlardınız.” Ancak aynı zamanda Efendimiz,
canımız, sevdamız kasvetli ve içine kapanık bir insan da değildi.
Unutmayın ki, gözyaşları zayıflık belirtisi değildir. Zayıflık, nefsin
müsamahasıdır...[günahları görmezlikten gelme, hoş görme, göz yumma.]
Son Mektup
İmam-ı Gazali hazretleri sabah erkenden kalktı ve her zamanki gibi namaz kıldı ve sonra
hangi gün olduğunu sordu. Küçük kardeşi Ahmed Gazali, "Pazartesi" diye cevap
verdi. 1111 (h.505) yılının Cemâzilevvel ayının 14. Pazartesi günü büyük kısmını zikir
ve tâat ve Kur’an-ı kerim okumakla geçirdiği gecenin sabah namazı vaktinde abdest
tazeleyip namazını kıldı, sonra yanındakilerden kefen istedi. Kefeni öpüp yüzüne sürdü,
başına koydu:
“Ey benim Rabbim, Mâlikim! Emrin başım gözüm üzere olsun”
dedi. Odasına girdi. İçeride, her zamankinden çok kaldı. Dışarı çıkmadı. Bunun üzerine
oradakilerden üç kişi içeri girince, imam-ı Gazali hazretlerinin kefenini giyip, yüzünü
kıbleye dönüp, ruhunu teslim ettiğini gördüler. Başı ucunda şu beytler yazılıydı: ;