bilglik 6

Bilgilik 225
2. Fırkasında ise: “Türkiye Hükümeti, bu yardımın amacı, içeriği, genişliği, miktarı ve
ilerleyişi hakkında Türkiye’de tam ve devamlı yayın yapacaktır” deniliyor ve Türkiye
Cumhuriyetinden, halkına ve dünyaya ABD propagandası yapması isteniyordu. Hükümet
de bunu kabul ediyordu.
En önemli madde olduğunu belirtebileceğimiz 4. Maddede ise: “ Türk Hükümeti, yapılan
yardımı, tahsis edilmiş bulunduğu gayeler uğrunda kullanacaktır… Türkiye Hükümeti,
Birleşik Devletler Hükümetinin onayı olmadan, bu neviden hiçbir madde ve bilginin
mülkiyet ve zilyetliğini devredemeyeceği gibi, aynı onay olmadan Türk Hükümetinin
Subay, memur veya ajan sıfatını haiz bulunmayan bir kimseye açıklanmasına ve maddeler
ve bilgilerin verildikleri gayeden başka bir gayede kullanılmasına müsaade etmeyecektir”
denilmekteydi. Bu maddenin ne anlama geldiği, 1964 Kıbrıs olaylarında ve ABD Başkanı
Lyndon Johnson’un 3 Haziran 1964 tarihli mektubuyla anlaşılacaktı. 1964 yılında
Kıbrıs’ta Rumlar, Türkleri Soykırıma uğratmaya başlamışlardı. Türkiye ise ABD’den
aracı olmasını istemiş, ancak ABD, Rumlardan yana görüntü verince, garantörlük
haklarını kullanıp adaya müdahaleye hazırlanmıştı. Bu sırada 3 Haziran 1964 tarihli
Başkan Johnson’un mektubu geldi. Bu kaba mektupta ABD’nin Türkiye ile Yunanistan
arasında çatışma istenmediği, Türkiye bir Sovyet saldırısına hedef olursa yardım
edilmeyebileceği belirtiliyordu. Mektubun son kısmında ise: “Türkiye ile mevcut
Temmuz 1947 antlaşmasının 4. maddesi gereğince, askeri yardımın, veriliş amacında ayrı
amaçlarla kullanılması için ABD’nin onayının alınması gerekmektedir… Mevcut
koşullar altında Türkiye’nin Kıbrıs’a yapacağı bir müdahalede ABD tarafından sağlanmış
olan askeri malzemenin kullanılmasına ABD izin vermemektedir” deniliyordu.
Türkiye’ye, o malzemeler kendi çıkarını korusun diye değil, ABD çıkarlarını Sovyetlere
karşı korusun diye verilmişti. ABD, Türkiye’yi Sovyetlere karşı bir “ön karakolu”,
“fedaisi” olarak görüyordu.
Bu bir ittifak antlaşması değil, sömürge antlaşmasıydı. Türkiye, ABD varlığına kapılarını
açıyordu. Amerikalılar, ülke yönetiminde söz sahibi oluyor, ABD propagandasını Türk
Hükümeti üstleniyordu.
Truman Doktrini, Yunanistan ve Türkiye’ye yardım amacıyla düşünülmemişti. ABD
Emperyalizminin o günün koşullarına uygun olarak meydana gelen bir yansıması idi. Orta
Doğu’da İngiliz Emperyalizmini yerini ABD Emperyalizmi almıştı. Gerçekten de 1956
tarihli Amerikan Senatosu Dış İlişkiler Raporunda şöyle deniliyordu: “ABD yardımı, bir
hükümet girişimi olarak, başkalarının çıkarı için yapılan bir şey değildir. ABD, ne sadaka
veren bir kuruluştur, ne de Amerikan halkının cömert ruhunun dışarıya akmasıdır…