Meftun.Art Dergisi Yaz Sayısı

More documents

Recommendations

Info

Zaman akıp geçerken hayat ırmağı, aynı berraklıktaakar, suyun şırıl şırıl akması insan aklına ılgıt ılgıtduygular getirir, canlıların hayat kaynağınıgökyüzünden yeryüzüne boşalan rahmet sayesindeyer bereketine ulaşırmış. Eşi benzeri olamayan bugüzelim ve saf berrak su hayatın özünü barındırır,içinde bir hayat sevinci taşır, bütün bitkilerin vecanlıların hayat kaynağını oluştururmuş. Bu tarihkurulduğundan beri yeryüzünde hayatın kaynağıolmaya devam edermiş.Anlatıldığına göre bu sudan içmek için insanlar canatarlar. Anadolu’da bunun için adına “Abı HayatBengisu” denilen bir kavram oluşmuştur. Bunun içinİstanbul’da kırk çeşme suları Anadolu’nun her yerindepırıl pırıl akan sular ve çeşmeler vardır. Dahası daşöyledir: Eskiden Kırım’ın başkenti Akmescit’e birKırım ecesi gözyaşı çeşmesi yaptırmıştır. İçinde sevgitaşıyanlar bu çeşmeden kana kana içerler.Çukurova’da bahar yağmurlarının yetiştirdiği bütünotları kaynatırlar. İnançları gereği onun pekmeziniağızlarına alarak sonsuzluğa ermek isterler. Zatendünyaya sürgün ediliş sebebimiz de budur.Gel zaman git zaman nehrin kenarında yetişen çeşitlimeyvelerden yiyenler hastalarına şifa bulmayabaşlarlar. Irmak havzası halkı nehri çok kutsalsayarmış. Kurak araziyi onun suyuyla sulayıp yemyeşilekinler ağaçlar yetiştirirler. Onun kenarındaki ağaçlıkyerde düğün törenlerini yaparlar. Festivallerini buradadüzenlerler. En güzel çiçekleri orada yetiştirirler.Güneş toprak ve suyla buluşunca bütün nimetlerinininsanlara sunar hayat kaynağı olan besinlerimiz böyleoluşur. Bu dünyada güneş hayatın iksiridir. O yüzdenkutlu bir haberde kıyametin kopacağını bilsek dahielimizdeki fidanı dikmemiz öğütlenmiştir. Böylece iyilikve güzellik yeryüzüne egemen olur. O yüzden hersabah bütün bitkilerin yaprakların üzerindeki çiğdemtaneleri bitkilere hayat verirler.Uzak yollardan geçip giden bir treni izleyen ter vetoprak kokulu bir köy delikanlısı onun gidişini özlemleizler. Ana babasının kendisini emanet ettiği bahçeyiözenle ekeceği tohumlar için hazırlar. Dahası söğütağacı yerini bulduğunda kendi dalından bile büyüyüpyetişebilir. O yüzden Anadolu’nun ücra köylerindesöğüt en önemli yeşilliktir.Beş yıl süren sevdaları tüm ırmak vadisi halkıtarafından gıpta ile izlenir ve söz edilirdi. Bu evliliktenYakub adında nur topu gibi bir oğulları olmuştu. O üçyaşına geldiğinde evin içinde neşe kaynağınadönüştü. Aralarında coşku bağı onları birbirinekenetliyor ve hayat arzularını körüklüyordu.Gençliklerinde henüz yedi yaşlarındayken Semraelbise dikim atölyesinde çalışırken su bardağınaberrak suyu koymuş yudum yudum içerken yanınaHalit’in yaklaştığını hal hatır sorduğu duydu.ZAMANAĞACIBir yandan kilim dokuyor hünerli elleriyle ilmekatarken keskin bakışlı kadınların gözleri üzerindeydi.Bulunduğu atölyenin güzel bir bahçesi vardı. Halit’inburaya gelişinden ikisi de hoşnutluk duyarlardı.Yürekleri sımsıcak olur anki hayat pınarından biryudum içmiş gibi olurlardı.Bazen Halit güzel kokulu güllerden oluşan bir demetiona sunmasından çok mesrur olurdu. Halit, Semra’nınbunalttığı insanlardan şikayetini dinler bir nebze teselliederdi. Bazen de karşılıklı sıkıntılı bir ortamagirdiğinden dem vururlardı. Yaşadıkları hayatın belkide en güzel anları bu anlardı. Bu sıkıntılı anları çabukaşarlardı. Halit’in gözlerindeki hayat sevinci o bunaltıcıanların üstesinden gelmeye yeterdi. Böyledurumlardan birinde Halit Semra’ya şöyle dedi: Hayatbir ırmaksa bu ırmaktaki kayığa sen de binmelisin. Buhayatı beraber yürümeliyiz. Birbirimize tutunursakbütün engelleri aşar istediğimiz bütün dileklerimizigerçekleştiririz.Çünkü o ırmak bütün bu vadiye, ağaçlara, içtiğimizsuya kaynak oluyor. Aynı zamanda bilirsin ki hayatpınarı bütün bu vadi halkı için vazgeçilmez bir yerdir.Buradaki halkın iyi yaşaması için bu kaynağa ihtiyaçlarıvardır. Güneş, su, toprak üçlemesinden nasıl bahardatarlalar bir gelincik tarlasına dönerse insanlarınarasındaki ilgide uyum sağlandığı zaman onların hayatkaynağı olur.Bir süredir yaşadıkları bu vadinin yapılanmasında,imarında gösterdikleri işbirliği ile bir takım dostluklar,arkadaşlıklar oluşmuştur. Sonrasında Halit ve Semrabirbirlerini sevmeye geçen zamanda sürekli birbirlerinigörmeye istekli olmuşlardır. On altı sene sonundabütün bir ömrü beraber yaşamayı umuyorlardı. Bir günSemra, Halit’e şöyle dedi:“Yarın öğleden sonra ben yiyecekleri hazırlayım,beraber bir yere gidelim ve orada halimizi birkonuşalım. “Semra, yemek yapmayı çok severdi. Çoğu tatlıyı,böreği, köfteyi ve salata çeşitlerini babaannesiZemheri’den öğrenmişti. Zemheri torunu Semra’yaçok öğüt verir dokunaklı hikayeler anlatır hayatdersleri niteliğinde misaller verirdi. Semra da buöğütleri can kulağıyla dinler şükran nişanesi olarakbabaannesine çay demlerdi.14
Babaannesi gençliğinde başından geçen şöyle birolay anlatmıştı. Bu Semra’yı çok etkiledi. Zemheri üstüste çocuklarını kaybedince çok üzülmüş ve evindençıkmaz olmuştu. Kimseyle konuşmuyor yemek dahiyemiyordu. Sanki hayat onun için güneşi olmayankapkara bir gündü. Gökyüzü karanlıktı. Bir zamansonra komşusundan ırmak vadisindeki dağlarınzirvesinde yaşayan bilge bir kadının ismini duydu. Veona gitmek için yola koyuldu. Hayatın sırrını öğrenmekiçin çok soğuk bir kış gününde bilge kadının yanınaulaştı. Hayatın sırrını ondan öğrenmek istiyordu. Bilgekadın misafir ağırlamayı severdi. Güneşli günlerdedağlarda açan çiçeklerden topladığı tohumları, bitkiyapraklarını evine getirir, tohumlardan yararlı olanlarısaksılarda yetiştirir sonra onlardan şifa verici güzelilaçlar yapardı. Bunları da sevdiklerine hediye ederdi.Bu bilge kadın, Zemheri’ye şöyle dedi: “Sen busaksıları görüyorsun onları istiyorsun ama benonlardaki çiçekleri bu vadinin derinliklerindentopladım. Onları insanlara vererek hastalıklarına şifaolmayı umuyor ve her birinden teşekkürü karsayıyorum.” Zemheri’yi evinde ağırlamaya kararvermiş ve ertesi günü bilge kadın sabah çayınıhazırlarken camları açmış içeri giren ışıktan rahatsızolan Zemheri gözü kamaştığı için içeceğini masayadökmüştü. Aceleyle masayı silerken bilge kadın şöylededi: “Hayat aynı bu güneş ışığı gibi capcanlı vesımsıcaktır. Isısı dünyayı doldurur ve tabiatı ısıtır aynızamanda aydınlatır ve hayat verir. Sen gözünükapatarak yalnızca kendi dünyanı karartırsın ama yinede güneş olduğu gibi yerinde durur ve ışımaya veısıtmaya devam eder. Sen yeter ki önündekigüzelliklere gözünü kapatma.” Bunun üzerine Zemheritekrardan yaşamaya nefes almaya devam ederkençayın tadını da ağzında hissediverdi. Neşe ve hazduymuştu. Sanki saksıdaki çiçekler bile gözüne dahagüzel gözüktü.Biz gelelim Halit ve Semra’nın buluşacakları güzelmekâna bir göz atalım. Toprak her zamanki cömertliğiile yeryüzüne bütün cömertliğini sunuyordu. Geçengünlerden yılmadan yeşil yapraklarını tüm canlılığı ilehayattaki insanlara nefes olmaya devam ediyordu.İnsanların koşuşturmasından, binaların kirliliğindenuzaklaşmak isteyen üç genç bir süre vadidekiormanda kalmaya karar verdiler. Belki de onlarıbunaltan hayatlarında güvendiklerini sandıklarıkişilerin beklentilerini karşılamak üzere ümitliolmalarıydı. Birinci kişinin mizacı elma ağacı gibiydi.Sessiz, sakin, utangaç biriydi. Sevmek ve sevilmekhayatının temeliydi. Aynı zamanda maceracı bir ruhuvardı. Üçü birden nehir yatağına yaşam pınarınınkenarında oturuyorlardı. Elma mizaçlı kişi her zamannehir yatağında akan suya bakıp başından geçenmacera için bir ah çekti. İç geçirmek belki vicdanyükünü hafifletiyordu ve o anın ferahlığını, dinginliğinihissetmemekle kendini cezalandırıyordu.Hayriye KargıAynı zamanda bu kaçış onu geleceğe dair atacağıadımları düşünme zahmetinden kurtarıyordu. İkincikişi kayın ağacı gibi lider ruhlu, çalışmayı seven,yaratıcı bir kişilik sahibiydi. Neler olup bittiyse; akansuyun kendisinde kalan tüm izlerini yitirmesinibekliyordu. Sanki şu ana kadar geçen ömründekendisini etkileyen olaylara bir anlam veremiyordu.Üçüncü kişinin yapısı dış budak ağacı gibiydi. Cazibeli,işlenebilir, yetenekli ve zeki biri olduğu hissiniveriyordu. Sevinç duyduğu bazı anları kendinesaklamış ve iyiden iyiye sonradan keşfedeceği yenidehlizlerin arasında geleceğe doğru ilerlerken yaşamahissiyle büyüleniyordu.Semra ve Halit nehrin kenarına gittiklerinde bu üçkişiyi gördüler. Piknik yaptılar. Sonsuza kadarayrılmayacaklarına dair birbirlerine söz verdiler. Pikniksonunda evlerine döndüler. Yirmi yaşına bastıklarındaevlendiler. Bir oğulları doğdu. Adını Yakub koydular.Mutlu mesut yaşadılar. Yıllar geçti günler ilerledihaftalar birbirini kovaladı seneler asırlara dönüştü.Irmak vadisi halkı tarihin derinliklerine gömüldü. Nehirbölgesine çeşitli toplumlar yerleşti, yaşadı göçtü gitti.Kurulan evler, binalar olduğu gibi kaldı.Modern dünya yapay olduğu kadar yaratılmış enmükemmel canlıları içinde barındırırmış. Yani insanlartabiatla iç içe yaşamışlardı. Aynı zamanda buradainsanlar şiddetle, modernce yani paraylayönetiliyormuş. Medeni sayılan tüm yenilikler aynıvahşi ve ilkel tutumlar içindeydiler.15
Page 2 and 3: Sanat ve Edebiyat Dergisi ©www.mef
Page 4 and 5: İÇİNDEKİLER05060708091011121314
Page 6 and 7: MASUM KIZ ÇOCUĞUNASen, masum kız
Page 8 and 9: İNSANLIKTRAGEDYASIYazar: Emine Öy
Page 10 and 11: YAŞAYAN YAZÇiçekli gülüşler b
Page 12 and 13: RÜCU YAHUT İFLAHKedilerinBir kez
Page 16 and 17: Selamın esirgendiği bir şekilde
Page 18 and 19: Her insanın okuduğu kitap türü
Page 20 and 21: Suç Sosyolojisi BağlamındaAmeric
Page 22 and 23: Kriminoloji literatüründe suça d
Page 24 and 25: 50 YAŞ KOPYASI50 yaşındayım bug

Meftun.Art Dergisi Yaz Sayısı

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?