Meftun.Art Dergisi Yaz Sayısı

Yalan ve Gerçek
İki okyanus ayırır yalanı ve gerçeği;
kimi yüzer yalan sularında,
kimi gerçek sularında...
Biri zehirlidir can yakar her kulacında,
Diğeri ise tatlı mı tatlı boğar her kulacında...
Yalan sularında gemi açmış bir denizciyim,
Burada gördüğüm her canlı dışarıdan mutlu,
-içeriden derin mi derin yaralı-
Beni de kendine bağlıyor bu su,
Bir gün demir atıp güneşleneceğim
Sonsuza kadar mutlu,
İstediğim her şeye sahip olacağım
Öyle davranacağım,
Öyle yaşayacağım...
Gerçek sularına düştü yolum:
Burada gördüğüm her canlı,
Yaralı lakin güçlü,
Asla boğulmazlar hiddetli suların dalgalarında...
Burada kalmak,
Bu dalgalarla boğuşmak güç...
Ne yapacağım bilmiyorum...
Yaşadığım sular beni boğuyor
Arafa demir atmış;
Tüm insanlığı izliyorum...
Ne gerçek ne de yalan var yeryüzünde
Her şey kandırmaca, her şey düzen...
Bu çağ ipini koparmış gidiyor,
Bense asılı kalmışım bir intihar ipinde,
Acı çekiyorum ama asla ölmüyorum.
İnsanlar izler beni, ben gibileri...
Gerçekmiş gibi gösterebilmek için
Yalan aşklarını, sevgilerini
Okurlar kitaplarımızı, şiirlerimizi
Ben, bu çağa ait olmayan;
Bu suların arafında boğulup kalmış ruhum
Değersiz bir kâğıt parçasıyım,
Ben arayış içindeki senim
Masum kalbinin bir parçasıyım...
Bir şiirim, bir şairim ben...
Muharrem Poyraz
13