AVDOĞA_2023 Mayıs Fuar Özel Sayısı

Yine güzel geçmekte olan bir haftaydı. Hafta sonunun
gelip ava gideceğimi bilmek bana yetiyordu
zaten. Ekip ile hafta içi görüşüp biraz yükseklerde
avlanmanın planını yaptık. Cumartesi hava bayağı
kapalı ve ne olacağı belirsiz modda olduğundan
çıkmamıştık ava. Lakin gecesinde hava deyim yerindeyse
cam gibiydi. Sabah ise mükemmel bir güneş
ve akabinde de süper bir av havası vardı. Arkadaşlarımla
haberleşip Bulancak merkezde bir araya
geldik. Sonrasında ise avlağımıza doğru yola revan
olduk. Yaklaşık 1 buçuk saatlik yolculuğun ardından
avlağa gelmiştik. Malum yivli av tüfeği ile avlanacağım
için kendime karşı tarafımı net görecek bir nokta
belirlemeye çalışıyordum. Fazla sürmeden bulup
gereken hazırlığımı yapıp beklemeye başladım. Ekip
normal av tüfeği ile avlandığı için geçiş noktalarını
kesmek zorundaydılar. 15-20 dakika sonra telsizden
herkes yerini aldığını söylüyordu. Bu arada kendime
bekleme noktası olarak belirlediğim yer köpekleri
salacağımız yani domuzların yatak tutabileceği
yere iki tepe uzaktı yani bizim ekipten benden tarafa
gelecek boğazı kesen arkadaşımdan geçerse
ancak gelebilirdi benim görüş alanıma. Haliyle bu
durum da çok cazip değildi. Ancak bulunduğumuz
arazi şartlarına göre ve yanımdaki arkadaşlarımı
düşünerek bu kararı vermiştim zaten. Avda fevri
davranmamak gerektiğini çok iyi biliyordum neticede.
Sonrasında köpekleri salıp yatağa girecek
arkadaşım telsizden ‘’Herkes yerindeyse köpekleri
salıyorum’’ diye anons geçiyordu. Sessiz bekleyiş
başladı çoktan. Yaklaşık 10-20 dakika bekleyişin ardından
köpeklerin seslerini duymaya başladım. Deminde
söylediğim gibi biraz uzak kaldığımdan ses
derinden geliyordu. Telsizden sürekci arkadaşım;’’
Köpekler domuzu buldu dikkat edin yatağına gireceğim’’
diyordu. Ne kadar alışkın olsam da buna hep
ilk gün ki heyecan içimdeydi. Gerçi bunun yanında
da yılların verdiği tecrübe ve özgüvenle de ne yapacağımı
iyi biliyordum haliyle. Yaklaşık 10-15 dakika
sonra köpekler domuzu kaldırıyor tüfek patlıyordu.
Lakin boğazda bekleyen arkadaşım vuramamış olacak
ki domuzun dev gibi bir azılı ve benim bulunduğum
tarafa doğru süratle yukarı geldiğini telsizden
anons ediyordu. Heyecanla ve kendimden emin bir
şekilde bekleyişim sürüyordu.10-15 dakika bekleyişin
ardından köpeklerin sesini duydum ama o ara
domuz hızlıca geçmiş ve bende biraz alçak kalmış
olacağım ki göremedim. Çok üzülmüştüm. Aslında
geçtiği yerden de fazla bir şey yapabileceğim yoktu.
Tüfeğimi omuzuma takıp o moral bozukluğu ile sessizce
beklemeye devam ediyordum. Telsize ‘’Beni
atlattı arkadaşlar baya yüksek geçti’’ anonsu geçip
sessizce beklemeye devam ettim. Aslında burada
av bitti diye de içimden hayıflanmaya başlamıştım
bile. Tamda sessizce beklerken, köpeklerin geçmesinden
15 dakika sonra sağ tarafıma doğru baktım.
O an donup kaldım resmen. Gerçekten dev olan bir
azılı ile karşı karşıya öylece kaldık. Tüfeğimi elime
alayım derken bana doğru koşmaya başladı. Saniyeler
içerisinde tüfeği doğrultup ateş ettim. Mesafenin
yakınlığı ve bu sebeple dürbünün bana engel olmasından
mütevellit vuramamıştım. Sonra kendimi
geriye doğru atıp bağırdım. O an beni sıyırıp geçti.
Gerisine de dönmedi Allah’tan. O ara hemen hazne-
43