DPT-2-1966-Icki-Sanayii-Ozel-Ihtisas-Komisyonu-Raporu

Bu mütalâalara ilâveten bir zamanlar azası bulunduğumuz ve
merkezi Paris’te bulunan (Milletler arası şarap ofisin’den Türkiye’nin
ayrılmış olmasının pek büyük bir hata olduğunu kaydetmeyi vazife
saymaktayız.
Nitekim o teşekkülün 1947 yılı Ekim ayında İstanbul’da yapılan
bir yıllık Genel Kurul Toplantısı Türk Şaraplarının değerini takdire
fırsat vermiş idi. Bu arada, yine o teşekkül tarafından Türkiye’nin
Elâzığ, Kırklareli, Ankara, Gaziantep, Tokat gibi bazı üstün vasıflı
şaraplık üzüm çeşitlerinden elde edilen şaraplarımız (Milletlerarası
şarap katalogu) na kaydedilmiş bulunmaktadır.
Duyduğumuza göre, tezgâhtarlıkta ileri bir seviyede olan Yunanis¬
tan dışpazarları tetkik, temin ve organize için İsrail’den astronomik
üçretlerle bir satış mütehassısı tutmuş ve mamûllerini dış piyasalarda
bu suretle tutmuştur.
Dış piyasalarda satış yapabilmek için iyi bir satış organizasyonu
ve şaraplarımızı tanıtmak için de yeterli ve bilgili bir propagandaya
ihtiyaç olduğuna şüphe yoktur. Bu yönde alınacak tedbirler ve yapı¬
lacak işler ilgili dairelerce hazırlanmalı ve bu bakımdan gerekli öde¬
nek de gözönünde tutulmalıdır. Şimdiki halde dış piyasalarda olan
satış hemen hemen yalnız Tekel Genel Müdürlüğünce yapıldığından
özel teşebbüsede Devlet Rehber olmalıdır.
Dış piyasalarda satış Şişe Şarabı halinde değil, daha ziyade açık
satış şeklinde olup bu da bizde büyük külfetlere ve güçlüklere sebep
olmaktadır. Şimdiki halde nakil daha ziyade fıçılarla olmaktadır. Oysa
ki fıçı sanayiimiz yetersiz olduğu gibi boş fıçıların tekrar geri gelmesi
de yine çok masraflı ve külfetli olmaktadır. Bu itibarla satışın sarnıçlı
vagonlarla, yada sarnıçlı vapurlarla olması şüphesiz en iyisidir. Bu¬
nun için de şarapların belli bir yerde toplanması ve hele vapurlarla
nakilde limanlarda şarapların depo edilmesi gerekir. Bu bakımdan
bahis konusu olacak limanlar Tekirdağ, Mürefte, Çanakkale, İstanbul,
İzmir, Mersin ve İskenderun limanlarıdır. Satışların seyrine göre bu¬
ralarda gerekli tesislerin vaktinde kurulması gözönünde tutulmalıdır.
Dış Memleketlerde yapılan şarap sevkiyatları ise daha ziyade
İtalya, İspanya, Fransa ve hatta Yunanistan bandıralı sarnıçlı gemi¬
lerle yapılmakta ve işin hem şarap tekniğinin uygunluğu ve hemde
kolay ve ucuzluğu bakımından daha elverişli olacağı görülmektedir.
Bu itibarla yıllardan beri hissedilen 500 tonluk sarnıçlı bir tanker
yaptırılması,
İhraçlık şaraplarımızın kendi vasıtamızla emin bir şekilde ve dolayısıyle
nakliyeden döviz tasarrufu sağlanması, boş zamanlarda da
diğer yabancı memleketlere kiralanması da mümkün görülmektedir.
264