Belarus Müslümanları - Diyanet İşleri Başkanlığı

46
Peygamberimizin vasisi de Hz.
Ali’dir. İlk üç halife Hz. Ali’nin hakkını
gasp etmiştir.” fi krini işleyerek
Hz. Ali’nin nüfusundan onun bilgisi
dışında yararlanmaya çalışıyordu.
Hac mevsiminde Basra, Küfe ve
Mısır’dan gelen sayıları 600 ila
1000 civarında olduğu söylenen
üç grup, Medine’ye gelerek Hz.
Osman ile görüşmek istediler. Mısırlılar
Muhammed b. Ebu Bekir’in
Mısır’a vali olarak atanmasını temin
ettiler. Diğer istekleri reddedilen
gruplar üç farklı istikamette memleketlerine
geri dönmek üzere
yola çıktılar. Her ne olduysa yolda
aniden geri dönme kararı aldılar ve
tekbirlerle Medine’ye girerek Hz.
Osman’ın evini kuşattılar. Yaklaşık
iki ay süren muhasaranın son on
gününe kadar asiler, Hz. Osman’ın
evden çıkmasına ve namaz kıldırmasına
izin verdiler.
Halifelerini şehit edebileceğine pek
ihtimal vermeyen Medineliler ise
Hz. Osman’ı korumayı düşünmemişlerdi.
Bazı koruma taleplerini
ise Hz. Osman kabul etmemişti.
Hac mevsimi olduğu için Müslümanların
çoğu da Mekke’de
bulunuyordu. Bu sebeple asilere
karşı iyi bir savunma gücü oluşturulamamıştır.
Hz. Osman, asilerle
görüşmüş ve birçok konuda
onları ikna etmişti. Ne var ki, Hz.
Osman’dan izin alarak bir konuşma
yapan baş katibi Mervan bin
Hakem’in konuşması ortamı iyice
gerdi. Böyle birini halen başkatip
olarak yanında bulundurduğu için
Hz. Osman’a da tepki gösterdiler
ve onun evden çıkmasına izin vermediler.
Asiler artık, Hz. Osman’ın
halifelik görevinden istifa etmesini
aksi halde kendisini öldüreceklerini
söylüyorlardı. Hz. Osman da, rüyasında
Peygamberimizi görmüş,
Peygamberimiz kendisine, “Yarın
iftarı birlikte yapacağız.” demişti.
Bu rüyanın etkisi ile Hz. Osman şehadeti
beklemeye başlamıştı. Buna
rağmen Hz. Ali’nin talimatı ile Hz.
Hasan, Hz. Hüseyin, Muhammed
bin Talha ve Abdullah bin Zübeyr
Haziran 2011 - 146
gibi genç Sahabiler Hz. Osman’ın
evinin önünde ona bir zarar gelmemesi
için bekliyorlardı.
Hacılar henüz Mekke’den dönmeden
asiler işini bitirmek istiyordu.
18 Zilhicce 35/17 Haziran 656
tarihinde akşam üzeri içlerinde Hz.
Ebu Bekir’in oğlu Muhammed’in de
bulunduğu Mısırlı birkaç asi, bitişikteki
evden içeri girdi. Muhammed
b. Ebu Bekir’in yersiz sözlerine
mukabil Hz. Osman’ın da, “Eğer
baban seni bu halde görseydi çok
üzülürdü.” dediği rivayet edilir.
Asiler Hz. Osman’ı Kur’an okumakta
iken hançerleyerek şehit ettiler.
Saldırıya müdahale etmek isteyen
eşi Naile de elinden yaralanmıştır.
Hz. Osman’ın defnedilmesini de
engelleyen asiler, eşi Naile’nin gayreti
ile şehadetinden üç gün sonra
akşamüzeri birkaç Sahabî’nin de
katılımı ile Cennetü’l-Baki mezarlığına
defnedilmiştir.
Cemel ve Sıffi n savaşlarının gerekçeleri
arasında Hz. Osman’ın
şehadeti de yer almıştır. Etkisi
günümüze kadar devam eden
Ehl-i Sünnet ve Şia ayrışmasının
temelinde de yine bu vahim hadise
vardır. İslam tarihçileri, Müslüman
olduğunu iddia eden kimselerin
kendi halifelerini öldürecek kadar
ileri gitmesinin sebeplerini şöyle
sıralıyorlar:
1- Hz. Osman, yakın akrabalarını
devlet işlerinde görevlendirmiş
bunu da diğer kabileler, kabilecilik
yapıldığı gerekçesi ile iyi karşılamamışlardır.
2- Toplanan vergilerin Medine’ye
gitmesi, muharip askerlerin maaşının
kısılması gibi ekonomik
sebeplerin fütuhatlarla zenginleşen
yörenin mali krize girmesine yol
açmıştır.
3- Abdullah bin Sebe gibi fi tnecilerin
ifsat çalışmaları da fi tne
ateşinin kolayca tutuşturulmasına
zemin hazırlamıştır. Sebep her ne
olursa olsun hiçbir sebep, Hz. Osman
gibi değerli bir sahabînin şehit
edilmesini haklı gösteremez.
Hz. Osman’ın fazileti
Hz. Osman (r.a.), Eshab-ı Kiram
arasında edeb ve hayası
ile temayüz etmiştir. Aşere-i
Mübeşşere’den idi. (Cennetle
müjdelenen on sahabîden biri)
Ona edep ve hayanın piri denilse
yeridir. Peygamberimiz (s.a.s.) Hz.
Osman hakkında, “Kendisinden
meleklerin haya ettiği kimseden
ben haya etmeyeyim mi?” (Müslim,
Fedailü’s-Sahabe, 26), “Her peygamberin
cennette bir refi ki vardır. Benim
cennetteki refi kim de Osman’dır.”
(Tirmizi, Menakıb, 19) buyurmuştur.
Zamanının çoğunu ibadetle geçiren
Hz. Osman, kibar ve asil bir
beyefendi olmasının yanında son
derece cömert idi. Tebük seferine
hazırlık yapılması esnasında, ordunun
teçhizi için başlatılan yardım
kampanyasında en büyük yardımı
Hz. Osman yapmıştır. Medine’de
içme suyu sıkıntısı yaşandığı bir
sırada bir Yahudi’ye ait olan Rume
kuyusunu 35.000 dirheme satın
alarak vakfetmiştir. Hz. Ebu Bekir
zamanında kıtlık esnasında 1000
deve yükü buğday, kuru üzüm ve
zeytinyağını satın alarak ihtiyaç
sahiplerine dağıtmıştır. Mescid-i
Nebevi’nin genişletilmesi sırasında
da kendi malından 10.000 dirhem
harcamıştır.
Hz. Osman (r.a.), ilmî bakımdan da
kendisine itimat edilen bir zat idi.
Hac menasikini en iyi Hz. Osman’ın
bildiği rivayet edilir. Peygamberimiz
(s.a.s.)’den 146 hadis rivayet
etmiştir. Kur’an’ı ve hadisleri çok iyi
ezberlemiş, Peygamberimizin sağlığında
fetva verebilen birkaç sahabî
arasında yer almıştır.
Kaynaklar:
- TDV İslam Ansiklopedisi, Osman maddesi,
XXXIII/ 438-443.
- Sahih-i Buhârî Muhtasarı, Tecrid-i Sarih
Tercemesi ve Şerhi, IX/ 354-361.
- Ahmet Cevdet Paşa, Kısas-ı Enbiya ve
Tevarihi Hulefa, s. 431-494.
- Muhammed Hamidullah, Kur’an Tarihi,
DİB Yay. s. 54-55.
- Hayati Ülkü, Doğuştan Günümüze İslam
Tarihi, s. 52-87.