Belarus Müslümanları - Diyanet İşleri Başkanlığı

More documents

Recommendations

Info

38 Kültüre, sanata ve eskiye merakı olanların en hoş vakit geçirecekleri, kahvelerini içecekleri yerler buralar olunca, her şeye itina gösteriliyor ve kesinlikle çok temiz tutuluyor. Haziran 2011 - 146 Kuddusi Doğan Gaziantep Nurdağı İlçe Müftüsü Din, sanat ve şehir Almanya’da görev yaptığım sırada gezme fırsatı bulduğum şehirlerin istisnasız hepsinde şöyle bir ortak özellik gördüm: Şehirlerin en eski yerleşim alanlarının tam ortasında Marktplatz, (Pazar yeri) denen bir meydan bulunuyor. Bu saha, genellikle o şehrin en eski ve en büyük kilisesinin önünde veya yanında yer alıyor. Zaten bir nevi sanat galerisi görünümünde olan kilisenin ana kapısı ve en görkemli cephesi bu meydana bakıyor ve inşa edildiği devrin mimari ve sanat anlayışını yansıtıyor. Bunun hemen yanında yahut karşısında Rathaus, yani belediye/ muhtarlık binası yer alıyor. Daha da önemlisi sanatsal etkinliklerin icra edildiği tiyatro, opera, sergi ve konser salonları, sinema gibi mekanlar ile müzeler, antikacılar, çerçeveciler, fotoğrafçılar, resim atölyeleri, müzik aletleri ile çeşitli el sanatları ürünleri satılan dükkanlar umumiyetle bu alanın çevresinde ya da yakınında yer alıyor. Bazı istisnalar olabilirse de eskiden beri pazar kurulan ve adını da bundan alan “Marktplatz”ın etrafındaki yapıların çoğunun Ortaçağdan beri çok fazla değiştirilmeden muhafaza edildiği daha ilk bakışta fark ediliyor. Ayrıca o şehir yahut bölgeden çıkıp da tarihe adını yazdıran şair, edib, bestekar veya din büyüğü bazı meşhurların heykelleri dikilmiş buralara. Sözünü ettiğimiz meydanların en güzel yanı ise umumi trafi ğe kapalı olması, bu sebeple çok rahat bir şekilde gezip inceleme imkan ve fırsatı vermesidir. Bu civarda bulunan işyerlerine bazı arabalar girip çıksa da fazla rahatsızlık vermiyorlar. Kültüre, sanata ve eskiye merakı olanların en hoş vakit geçirecekleri, kahvelerini içecekleri yerler buralar olunca, her şeye itina gösteriliyor ve kesinlikle çok temiz tutuluyor. Buralar, sadece elit veya entelektüel zümrelerin değil, zaten ayak altı yerler olduğu için genç-ihtiyar, kadın-erkek herkesin gelip geçtiği, kahve içtiği yerlerdir. Sokak çalgıcılarından tutun da sendikaların protesto gösterilerine kadar her etkinliği buralarda her gün görebilirsiniz. Kısacası bu alan şehrin kalbinin attığı bir mekandır. Altını çizmemiz gereken bir diğer nokta da şudur ki, bu alanlar bizdeki gibi sadece büyük şehirlerde değil, istisnasız her şehir ve kasabada bulunuyor ve aşağı yukarı aynı karakteri taşıyor. Benzer durumların
Avrupa’nın diğer ülkelerinde de olduğunu sanıyorum. Sadede gelecek olursak, şehirlerin göbeğindeki bu geleneksel yapılaşma bize bir şeyler fısıldıyor: Acaba Ortaçağ’dan beri bu şehirlere aynı hüviyeti kazandıran, siyasal iktidarlar ve rejimler değişse bile kendisi hiç değişmeyen bu şehircilik anlayışı şu mesajı mı vermek istiyor? Ey halkım! Senin kültürünün temel taşı, şu gördüğün kilisedir. Sen tarih, kültür ve geleneklerini, sanat varlıklarını unutma. Asırlarca önce yaşamış olan dedelerinin ikamet ettiği evler işte burada, gözünün önünde duruyor. Hangi şehirde yaşarsan yaşa, Alman ulusunun kimliğini yansıtan kültür ve sanat eserlerini kolaylıkla gezip görebilirsin. Yeter ki pazaryerine in. Hem alışverişini yap, kahveni yudumla ve bu arada kabiliyet ve hevesini ateşlendir. Senin de bir meziyetin olsun. Şayet bir meziyet ve hünerin olursa, buralarda sana yardımcı olacak her şeyi bulabilir ve kendini ifade edebilirsin, emeğini sergileyebilirsin. Almanya dünyanın en gelişmiş ve en modern ülkelerinden biri olmanın yanı sıra, kültürüne ve geleneklerine de bir o kadar bağlı bir ülke. Örneğin çevre temizliği konusunda en küçük bir ihmale göz yumulmaz. Resmi dairelerine sükunet ve kibarlık hakim, şekle değil işe bakarlar. Sadece sporcular değil, herkes spor yapar ve yürür. Fakat şehirlerindeki tarihle, tarihi ve dinî eserlerle iç içelik, kültür ve sanat alanında meydana getirilen ortam, yine bu alandaki teşvik politikası gerçekten gıpta etmeğe değer. Biz biliyor ve inanıyoruz ki, klasik çağlarımızda bizim şehirlerimiz de böyle bir yapıya ve ayırt edici bir hüviyete sahipti. Daha Asr-ı Saadet’ten itibaren ve özellikle Hz. Ömer’in hilafeti zamanındaki talimatlarıyla şehirler cami merkezli olarak kuruluyor veya İslam’ın boyasıyla boyanıyordu. Daha sonraki asırlarda ulu camile- rin veya Selatin camilerinin etrafında kümelenen külliyeler, medreseler, han ve hamamlar, arasta, bedesten yahut kapalı çarşılar aynı mesajı telkin ediyorlardı. Ama ne olduysa oldu, 20. yüzyılın başlarından, özellikle ikinci yarısından itibaren şehirlerimizin yoğun trafi kle tanışmasıyla, kontrolsüz sanayi ve nüfus hareketleriyle, daha da fecisi, önceden hazırlanması gereken imar planlarına göre şehirleşmek yerine, elini çabuk tutanların diktiği binalara göre cadde ve sokaklar oluşturuldu. Artık trafi k uğultusu şehirlerimizin efendisi olmuştur. Ne yazık ki, şehirlerimiz medeniyetimizin, erdemlerimizin teşhir edildiği mekanlar, milli hüviyetimizin aynası olmak yerine, insan deposu haline gelmiştir. Nüfusu milyonlarla ifade edilen ve adeta yaşanmaz hale gelen büyük şehirlerin yanı sıra, son yıllarda Anadolu’daki şehirler de bir hercümerç içinde korkunç birer ejderha haline geliyorlar. Dip dibe apartmanlar yükseltmekle, caddeleri birer dehliz haline getirmekle şehirleştiğimizi sanıyoruz. Ayakta kalan tarihi ve estetik binaların dört bir yanını beton binalarla çevirip adeta gözlerden saklıyoruz Kısacası şehirlerimizin bugünkü hal-i pür melali çocuklarımızın ve gençlerimizin his ve gönül dünyalarını harekete geçirmiyor, aksine daha da köreltiyor. Acaba Yahya Kemal İstanbul’un bugünkü halini görseydi, yine “Aziz İstanbul” diye seslenir miydi? Yine acaba Tanpınar gelse Beş Şehir’i yeniden yazacak olsa, o bir içim su tadındaki kitabını aynı lezzette yazar mıydı? Yahut da Rıza Tevfi k acaba camilerimizin şadırvanında aynı “ab-ı hayat”ı bulabilir miydi? Ne dersiniz? Haziran 2011 - 146 39
Page 1: Belarus HAZİRAN 2011 • SAYI 146
Page 4 and 5: 2 1 EDİTÖRDEN Dr. Yüksel Salman
Page 6 and 7: 4 başyazı Prof. Dr. Mehmet Görme
Page 8 and 9: 6 Belarus halkının İslam’a bak
Page 10 and 11: 8 lüman Tatarlar’ın temsilciler
Page 12 and 13: 10 gene sana heybe eyledum.’’ g
Page 14 and 15: 12 lerini unutmuşlar ancak, dinî
Page 16 and 17: 14 çerçevesinde 09-14 Nisan 2008
Page 18 and 19: 16 Son anlarında dahi ümmetini d
Page 20 and 21: 18 Kur’an’ı tebliğ sorumlulu
Page 22 and 23: 20 Allah’ın bir mucizesi olarak
Page 24 and 25: 22 Kur’an ve onun sevgisi her Mü
Page 26 and 27: 24 olduğu ilmen sabittir. Toprağa
Page 28 and 29: 26 rek gün ve geceler… Regâib K
Page 30 and 31: 28 Kadir Gecesi Maddi ve manevi pek
Page 32 and 33: 30 O, çocukları “cennet kokusu
Page 34 and 35: 32 Hz. Peygamber (s.a.s.) “Çocu
Page 36 and 37: 34 Yurtdışında çocuklar zeka se
Page 38 and 39: 36 Diller arası alışveriş ve et
Page 42 and 43: 40 Asya ile Avrupa’yı birbirine
Page 44 and 45: 42 Bitki Örtüsü: Kıyısıyla da
Page 46 and 47: Hz. Osman bin Affan, (ö.35/656) Me
Page 48 and 49: 46 Peygamberimizin vasisi de Hz. Al
Page 50 and 51: 48 ait bir çiftliğe uğrar, çift
Page 52 and 53: 50 insana öğüt fayda vermeyecek,
Page 54 and 55: 52 lıkları da tolere eden bir din
Page 56 and 57: 54 “21. Yüzyıl Avrupa’sında
Page 58 and 59: 56 Başkan Yardımcısı Prof. Dr.
Page 60 and 61: 58 Schwerte DİTİB Süleymaniye Ca
Page 62 and 63: 60 Alman Öğretmenlerden oluşan 1
Page 64 and 65: 62 Essen Din Hizmetleri Ataşeliği
Page 66: Bir Bakanlığımızın Adı Bir Sa

Belarus Müslümanları - Diyanet İşleri Başkanlığı

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?